Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

είπες....

Κι είπες…μάθε…μάθε με…ρώτα…ρώτα με…ο,τι θες…θα σου απαντώ…θέλω να με μάθεις…άκου…άκου με…αυτά που σου λέω είναι ένα κομμάτι από μένα…λόγια, λέξεις που απεικονίζουν εμένα…που ζωγραφίζουν εμένα στα μάτια σου…θέλω να με δεις έτσι όπως κανένας άλλος…θέλω να δω κι εγώ τον εαυτό μου μέσα απ’ τα δικά σου μάτια…θέλω να πιστέψεις σ΄αυτά που σου λέω…μιλώ για μένα…μιλώ για σένα…νιώσε…νιώσε με…μην αφήνεις τις σκέψεις και τις αμφιβολίες να σε παρασύρουν…πίστεψε…πίστεψέ με…είμαι αληθινός είπες…μ’ αρέσει να μιλάω μαζί σου…ξεχνιέμαι και μ’ αρέσει…μίλα…μίλα μου…δε θέλω τη σιωπή…δε θέλω τη σιωπή σου, θέλω να μου μιλάς…θέλω να σου μιλώ…θέλω να ζωγραφίσω χρώματα μέσα στις σκέψεις σου…θέλω να τραγουδήσω νότες τρυφερότητας και ζεστασιάς μέσα στις κρύπτες του μυαλού σου…θέλω να ξεπεράσεις εσένα…εμένα…το χθες…το σήμερα…το αύριο…να υπάρχεις…να υπάρχω…για σένα …για μένα…
ναι αλλά…υπάρχει πάντα κάποιο αλλά…το νιώθεις?…
υ π ά ρ χ ε ι … ydp

Δεν υπάρχουν σχόλια: