Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Ποίηση και Σελήνη στο εδώλιο ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄

Η Ποίηση στο εδώλιο 

μαζί και η Σελήνη                          




             



( Το σκηνικό: Αίθουσα δικαστηρίου. Στο εδώλιο η Ποίηση και η Σελήνη. Η Πρόεδρος και στη σχετική έδρα η Εισαγγελεύς. )

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:
Πρόεδρος του δικαστηρίου η Ανθρώπινη Συνείδηση. Εισαγγελέας η Κοινή Λογική. Κατηγορούμενες η Ποίηση και η Σελήνη.
Στο ε' μέρος ο Πρόεδρος συνεχίζοντας την διαδικασία της συνεδρίασης του Δικαστηρίου κάλεσε ενώπιόν του να καταθέσει ο πρώτος και μοναδικός μάρτυρας υπεράσπισης ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ............




ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Καλούνται τώρα οι δύο κατηγορούμενες να απολογηθούν. Και πρώτη η κατηγορουμένη Σελήνη .

ΣΕΛΗΝΗ: (Έχει ήδη σηκωθεί όρθια)
Kύριοι δικαστές, αγαπητοί άνθρωποι,
       Ξέρω πολύ καλά πόσο σας αρέσει να είστε το αμετακίνητο κέντρο του Σύμπαντος και τα ουράνια αντικείμενα να περιφέρονται γύρω σας. Χιλιάδες χρόνια εξάλλου ζήσατε με αυτή την αυταπάτη θεωρώντας την ως την Αλήθεια, τη μία και μοναδική. Εμένα με ταξινομείτε στα ουράνια αντικείμενα. Με θεωρείτε κάτοικο Ουρανού. Πρέπει όμως να σας πω ότι εγώ εσάς βλέπω στον Ουρανό. Βλέπω μια Γη να περιφέρεται γύρω μου και να με κατασκοπεύει. Αυτό όχι μόνο δεν με ενοχλεί αλλά νιώθω και μια ικανοποίηση που είμαι δεμένη μαζί σας με το «άθραυστο καραβόσκοινο» της Παγκόσμιας Έλξης, που είμαι δεμένη μαζί σας, με τον μοναδικό πλανήτη της ηλιακής μας οικογένειας που έχει κορομηλιές, πρωτοβρόχια, αλκυόνες αλλά και ανθρώπινες υπάρξεις. Ειδικά αυτές με συγκινούν ιδιαίτερα. Δεν σας κρύβω ότι το άγγιγμα του Νηλ Άρμστρονγκ κυριολεκτικά με συγκλόνισε. Οι πρώτες εκείνες πατημασιές πάνω στο σώμα μου, 20 Ιουλίου 1969, έχουν αφήσει κάτι ανεξίτηλο στο δικό μου μέσα. Kι ας βιάστηκε να μου σφηνώσει τη σημαία των U.S.A., σύμβολο κατοχής, κι ας έφυγε τόσο γρήγορα νιώθοντας ότι είμαι αφιλόξενη χωρίς ίσκιους καρυδιάς, χωρίς ρεματιές και χωρίς μαϊστράλια. Ξέρω ωστόσο πως εσείς οι άνθρωποι με συμπαθείτε ή τουλάχιστον δεν σας είμαι αδιάφορη. Ειδικά εκείνη τη μια φορά το μήνα που εμφανίζομαι ως Πανσέληνος, εκατομμύρια άνθρωποι αισθάνονται κάτι. Ορισμένοι μιαν ανεξήγητη εσωτερική δόνηση, άλλοι νιώθουν την ανάγκη να ερωτευτούν, μερικοί νιώθουν μοναξιά, άλλοι καταφεύγουν στο πιάνο και αρχίζουν να παίζουν, άλλοι ψάχνουν για το σαξόφωνό τους ή για τις ακουαρέλες τους, ενώ άλλοι πάλι νιώθουν την ανάγκη να σιωπήσουν και να στοχαστούν. Όσο για το αν είμαι γαλιλαιϊκή ή σαιξπηρική , ο Ουίλλιαμ τα είπε τόσο καλά ώστε το να προσθέσω οτιδήποτε το βρίσκω περιττό. Για τον καθένα σας είμαι αυτό που εκείνος μπορεί να διακρίνει, είτε με γυμνό μάτι είτε με το τηλεσκόπιο του σινιόρ Γαλιλαίου είτε με το τόσο πολύτιμο «βλέμμα της αίσθησης». Και σε τελευταία ανάλυση, αυτό που είμαι για τον καθένα είναι αυτό που εκείνος μπορεί να εσωτερικεύσει.
( Η Σελήνη κάθεται, επακολουθεί σιγή για μερικά δευτερόλεπτα  και  . . . )




 


    

      ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

 

 


η παραπάνω εμπνευσμένη ανάρτηση ανήκει πνευματικά στον συγγραφέα της  [kassetas]
αλλά η φωτογραφική επένδυση του κειμένου είναι αποκλειστικά δικό μου δημιούργημα και επίτευγμα της επίμονης αναζήτησής μου μέσω γούγλη φυσικά....... ydp






4 σχόλια:

IonnKorr είπε...

Για τον καθένα σας είμαι αυτό που εκείνος μπορεί να διακρίνει, είτε με γυμνό μάτι είτε με το τηλεσκόπιο του σινιόρ Γαλιλαίου είτε με το τόσο πολύτιμο «βλέμμα της αίσθησης».

Αυτό στην Φυσική το λέμε "Σύστημα Αναφοράς" και ο κάθε παρατηρητής έχει το δικό του!!!!

Περιμένουμε συνέχεια...

ღ oneiremataღ είπε...

Α! Μάλιστα!....
Δηλ Ίωνα, πίσω από κάθε μετρητικό σύστημα βρίσκεται ο άνθρωπος χειριστής του αλλά και δέκτης των αποτελεσμάτων του?????...

Theodosia είπε...

Καλημέρα Γιουλάκι. Τελικά δεν πρόλαβα να παρακολουθήσω όλα τα μέρη αλλά από τα λίγα που διάβασα, μου άρεσε πολύ.

ღ oneiremataღ είπε...

Γλυκιά μου Θεοδοσία,
τελικά νομίζω ότι αυτό το κειμενάκι παρόλο που το μοίρασα για να το αναρτήσω δεν έχασε σε τίποτα απ' το κομμάτιασμά του αυτό και μπορεί κάποιος να διαβάσει μερικά απ' τα μέρη του και να μπει στο νόημα της ιστορίας...
Κι εγώ απ' την αρχή που το ανακάλυψα με κέρδισε αμέσως με την έξυπνη γραφή του, την πρωτοτυπία καιτις εμπνεύσεις του συγγραφέα του...κι όσο το επεξεργαζόμουν για να το αναρτήσω, κι όσο περισσότερο το διάβασα και το διαβάζω, τόσο πιο πολύ το λατρεύω...!!!!!
Ειλικρινά χαίρομαι τόσο πολύ που σου άρεσε κι εσένα τόσο!!!!!
...φιλάκια, καλό κι ευχάριστο υπόλοιπο Κυριακής :-))))))