Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ, ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ !!!!!!!


Σεπτέμβρης... φθινόπωρο... αλλαγή καιρού, δρόσισε λιγάκι... αλλαγή εποχής, αλλαγή διάθεσης, αφήνουμε πίσω την ανεμελιά του καλοκαιριού -κατάλοιπο των νεανικών και σχολικών χρόνων, όσοι το έχουμε-... φθινοπώριασε, θ' αρχίσουν τα πρωτοβρόχια, θ' αρχίσουν να κιτρινίζουν τα φύλλα, ν' αποδημούν τα πουλιά...μπαίνουμε στη διαδικασία του να περιμένουμε και να προετοιμαζόμαστε για το χειμώνα που θα' ρθει... κι είναι ένα δύσκολο φθινόπωρο αυτό, στις δύσκολες μέρες που ζούμε... φθινοπωρινή μελαγχολία???... κάπως έτσι... αλλά απ' την άλλη, το παλεύω... το μικρό καλοκαιράκι -που λένε-, είναι εδώ... το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου πολλοί το λένε μικρό καλοκαιράκι, συνέχεια του καλοκαιριού που πέρασε... ας το απολαύσουμε... Καλό μήνα σε όλους!!!!!... και δε θα πω καλό χειμώνα,  αλλά καλό μας φθινόπωρο!!!!!! :-))))) ................ ydp










6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φθινόπωρο (Μανώλης Ηλιάκης)

Στα φθινοπωρινά ξέφωτα
φθίνω στους κήπους με τις γαζίες
σιωπηλός ανοίγω τα χέρια μου στη βροχή
και βλέπω σκέψεις να ιριδίζουν
σ’ έναν χλωμό ήλιο.
Σκαρφίζομαι παραμύθια
και ανακαλύπτω μαγικά κουτιά
στα δωμάτια που στάζουν όνειρα.
Γλιστρώ ντυμένος στον απόηχο μιας αγκαλιάς
σε οινωπές ερημιές, ερειπωμένος.
Με χέρια αδειανά ακολουθώ
χάρτινες βάρκες στα ρυάκια της βροχής,
επιστρέφω στην απορία μιας σελήνης
στο ξύλινο σπίτι με τις ακακίες
και την αρμονία των αισθήσεων.
Γνωρίζω τον απώτατο έρωτα
και περισυλλέγω τα θραύσματα της σιωπής μου.

Όλα θα πάνε καλά·
όταν πέσει το τελευταίο καφεκίτρινο φύλλο
και το χώμα υγρανθεί αρκετά,
όταν τα χρυσάνθεμα γεμίσουν τα μαλλιά μου
τότε οι αισθήσεις θα ταριχευτούν σε λέξεις,
το φως θα βρει την υπερβατική του αξία
και το μακρινό ταξίδι στ΄ αμφίβολο φως
του δειλινού θ΄αρχίσει.

Κάτω από τα βλέφαρά μου
θα σβήσουν τ΄αστέρια ένα – ένα,
έτσι όπως έσβησε το χινόπωρο
σε μια βιολετιά διάθεση
σ΄ένα άγγιγμα βουρκωμένων ματιών.

Unknown είπε...

Καλό φθινόπωρο!
Καλή αρχή να έχουμε!

Φιλιά!
;-) !

IonnKorr είπε...

Ονειρομάτα.

Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο και από δω.

ღ oneiremataღ είπε...

σας ευχαριστώ πολύ-πολύ, αντεύχομαι κι εγώ ξανά...καλό μήνα σε όλους σας, καλό φθινόπωρο :-))))))

*)...καλωσόρισες Νατάσα στη γωνίτσα μου, σ' ευχαριστώ πολύ, επίσης :-******

Apokalipsis999 είπε...

Το μικρό καλοκαιράκι (α' 15νθήμερο) είναι μια καλή παρηγοριά και... παράταση!
Η φθινοπωρινή μελαγχολία διαδέχεται την καλοκαιρινή, και προετοιμάζει τη χειμερινή! Καλή μας... ρουτίνα.
Με υγεία.

ღ oneiremataღ είπε...

Έτσι ακριβώς είναι αλλά γιατί καλοκαιρινή μελαγχολία? Δε συνηθίζουμε να λέμε πως υπάρχει... κάτι ο καιρός που είναι ηλιόλουστος, η ζέστη, η χαλαρή διάθεση, κάτι η θάλασσα που μας ταξιδεύει και μας γαληνεύει, μας φτιάχνουν τη διάθεση, αντίθετα όταν αρχίζει και κρυώνει ο καιρός και μειώνονται οι αποδράσεις μας τότε μας πιάνει η φθινοπωρινή και χειμερινή μελαγχολία...ρουτίνα όπως το λες... καλή μας δύναμη λοιπόν, επίσης με υγεία!!!!!
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ :-))))))