Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

A time for us...

10 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Υπέροχο...
πιο τρυφερό απ'όσο το αντεχουμε μερικές φορες...

σαν παραμυθι... πες μου ότι δεν είναι ένοχο παραμυθι ο Ερωτας!.....

φιλια κουκλάκι μου... παραμυθενια...

ღ oneiremataღ είπε...

@Ποιήτρια των συναισθημάτων το απόλυτο παραμύθι, το πιο αριστουργηματικό, το πιο ένοχο και το πιο μαγευτικό "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" !!!!!!!
πολλά φιλάκια με ευχές για αγάπες παραμυθένιες :)))))

negentropist είπε...

Πραγματικά ... χωρίς συζήτηση το πιό όμορφο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα"

Adre' Rien - A time for us

:)

Theodosia είπε...

Υπάρχουν τέτοιοι έρωτες σήμερα;
Που χωρίς δεύτερη σκέψη ακολουθείς τον άλλον στην άλλη διάσταση;
Κάποτε το έλεγα αλλά όταν ήρθε η στιγμή δείλιασα να το κάνω.

ღ oneiremataღ είπε...

@negentropist,
ω ναι, έτσι είναι...!!!! σ΄ευχαριστώ και γι΄ αυτό το άλλο βιντεάκι του τραγουδιού... δεν είναι μοναδικά υπέροχος ο βιρτουόζος του βιολιού Adre' Rien ??!!!!

ღ oneiremataღ είπε...

@Theodosia,
το συγκεκριμένο θεατρικό-έμβλημα του Σαίξπηρ, σύμβολο του απόλυτου παθιασμένου και καταδικασμένου έρωτα...υπάρχουν αλήθεια σήμερα τέτοιοι έρωτες φιλενάδα??????

Ανώνυμος είπε...

Ονειρέματα,

Που το θυμήθηκες ? Το είχα δει με τρυφερη και ευαίσθητον ύπαρξη, τρία πακέτα χαρτομάντηλα χρειάστηκε !

Πολύ ωραία μουσική.

Οι απελπισμένοι έρωτες ακολουθούν την ανθρώπινη ιστορία. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ιδίως από την μία πλευρά, του άνδρα ή της γυναίκας, προς την άλλη.

Αλλά και από τις δύο πλευρές να υπάρχει και να είναι έρωτας καταδικασμένος συμβαίνει, έστω και πολύ σπανιότερα.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ω δεν έχω αξιόπιστο σύστημα ήχου. Και όλο μου υπόσχεται ο γιος μου αλλά τίποτα ακόμη.
Τουλάχιστον την καλημέρα μου θα την λάβεις πάντως.

ღ oneiremataღ είπε...

@GiP,
αμ δεν το θυμήθηκα το συγκεκριμένο έργο,πώς θα μπορούσα άλλωστε?... δεν το είχα ξαναδεί παρά μόνο προχθές σε κάποιο προφίλ ενός καλού φατσοφίλου μου και μου άρεσε γι΄αυτό το έκανα ανάρτηση...η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, διαχρονικότατη,ίσως να υπάρχουν και στην πραγματικότητα τέτοιοι έρωτες, αλλά όσο εξελισσόμαστε τόσο λιγοστεύουν και σπανίζουν...τίποτα δε μας εμποδίζει όμως να τους ονειρευόμαστε, ωραιοποιημένους και τέλειους...!!!

ღ oneiremataღ είπε...

@Χριστόφορε,
ακόμα και η απλή καλημέρα σου ηχεί τόσο μελωδική, σ΄ευχαριστώ κι αντεύχομαι :)))))