Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

απογραφή δίνης...

νιώθει πορσελάνινη...
αλαβάστρινη, άκαμπτη..
το πρόσωπό της άχρωμο σκιάζεται..
να μη δείχνει..
να μη φανερώνεται..
μέσα της, κρυφά όμως,
  σιγοκαίει μιαν άλλη όψη ..
παρασύρεται στον μοναχικό χορό 
των σκέψεών της..
      ισορροπώντας πότε σε θύμησες, 
πότε σε ελπίδες..
η μνήμη της σε εγρήγορση..
μαζεύει..
διάσπαρτες εικόνες, 
μπουκέτο λουλούδια ανθισμένα..
στέκεται για ώρα 
στην ανάμνηση της συνάντησής τους..
 απογραφή ελπίδων και ζωής..
λεπτή διαχωριστική γραμμή 
ανάμεσα σε όνειρο και πραγματικό...
παρασύρεται και βυθίζεται πάλι στη δίνη του...
η γούβα του σώματός του 
σημάδι ανεξίτηλο στην αγκαλιά της..
ο σφυγμός του,  καυτής λάβας
κατακόκκινη ροή στο λαιμό...
το βλέμμα του ελάσιμος καθρέφτης,
είδωλο μέσα το δικό της'
στράφτουν μεταξένιες αχτίδες και λαμπυρίσματα...
το τραγούδι της ψυχής του
άλικη απόχρωση στα χείλη της...
στον απόλυτο βωμό της αγάπης
χοές το κόκκινο κρασί του έρωτα...
ωδές...νότες μεθυστικές...
μελωδίες τρυφερότητας στη νυχτιά......ydp









29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aπό τα κείμενα "πάθους" που με γεμίζουν ανάλογες εικόνες......πόσο ωραίο το ΜΑΖΙ...
Σε φιλώ youla μου.........

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

πορσελάνινη κούκλα… με λαμπιρίζοντα μάτια… με χέρια δοτικά… με μάτια λάβες και λαβωματιές

τι όμορφα που την ζωγράφισες ονειρεμένη μου!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Ax μα τι να σου γράψω βαθύτερο από κείνο που ήδη γράφεις. Άκικη η απόχρωση του ποιήματος, άλικο το χρώμα όπου τον λένε αγάπη, άλικη και η ψυχή του...

καλησπέρα.

lourdi lourdaki είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ..ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ!!!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ!!!

kariatida62 είπε...

Ονειρεμάτα μου πάλι πίνακες ζωγραφίζεις με τις λέξεις???
Ε, ρε τι κάνει ο Έρωτας!!!
Φιλιά αλαβάστρινή μου!

~reflection~ είπε...


λεπτή διαχωριστική γραμμή
ανάμεσα σε όνειρο και πραγματικό...


Νιώθω πέρασες από τη Χώρα μου,
εκοψες μπουκέτα λέξεις
και συνέθεσες ένα γνώριμο τοπίο
συναισθηματικής Ορμής....

Βρέθηκα να ταξιδεύω μέσα μου
καθως το δικό σου ταξιδι περπατούσα...

Πως το κανεις?...
πες μου!......

φιλακι....μπουκετο από συναισθηματα....

Alma Libre είπε...

Ονειρική εξαιρετικά μαγευτική γραφή. βελούδινη αποτύπωση στά μάτια ...
καθρέφτης... αλαβάστρινης φιγούρας..
μιάς ..μοναδικής . .εσύ !!.
Τήν Καλημέρα μου.
σέ φιλώ πολύ .

Phivos Nicolaides είπε...

Στην όμορφη χώρα του ονειρικού, που μας ταξιδεύεις με τις ποιητικές σου μελωδίες, δεν έχει, παρά να κυριαρχεί η ομορφιά της ψυχής ΣΟΥ!

ღ oneiremataღ είπε...

@Lilium,
ναι ματάκια μου έτσι, είναι...είναι πολύ όμορφο το "μαζί"!!... είναι εκείνο που ζητάει η ψυχή μας και δε θέλει πολλά,της φτάνει ένα κομματάκι γιαλού στην ακροθαλασσιά, ένα απάνεμο δείλι, μια ζεστή αγκαλιά να την ζεσταίνει, ένα απαλό φιλί να την γλυκαίνει...
φιλάκια πολλά κι από μένα

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
μια κούκλα σκληρή τάχα,αλλά συνάμα τόσο εύθραυστη...που ζωντανεύει κάθε που η ψυχή της γίνεται ένα με την δική του, κάθε που η ανάσα του της δίνει πνοή, κάθε που τα κυματιστά όνειρά της γίνονται αέρινες σταγόνες συναισθημάτων που χρωματίζουν τα βάθια της καρδιάς της...κρυμμένοι μέσα στο ασημόκουτο του βάθους του χρόνου, ξέμακρα ακουμπισμένοι σε ονειρικές αποχρώσεις των αισθήσεών τους παίρνοντας δύναμη κι ουσία ζωής και χαρίζοντας αλληλένδετα άλλη τόση ...
φιλάκια πολλά λάμψη φωτεινή της ψυχής

ღ oneiremataღ είπε...

@ Δήμητρα ♥♥♥ quarks,
ναι γλυκιά μου, άλικες, κατακόκκινες αποχρώσεις που δίνουν μια υπέροχη χροιά στις λέξεις και στολίζουν με λάμψεις τα χρώματα, που βυθίζουν σε μαγευτικές αντανακλάσεις φωτός, που δίνουν φτερά στο ποίημα να με ανεβάσει στον ουρανό του ονειρικού και να αποτυπωθεί με ανεξίτηλα χνάρια στην σκέψεις και στην καρδιά...
πολλά φιλάκια

@lourdi lourdaki,
σ ευχαριστώ τόσο πολύ καλή μου, για τα γλυκά σου λόγια...μακάρι η ευχή σου να γίνει πραγματικότητα...ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρη για τη συνέχεια και κατά πόσο θα μπορέσεις να εμπνέεσαι για να γράφεις, να εκφράζεσαι και πως...το έχω νιώσει αρκετές φορές, άλλοτε είναι εύκολο κι άλλοτε όχι...πρωταρχικό ρόλο και σημασία, η διάθεση...
φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@kariatida62,
σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ γλυκιά μου,πως να μην ζωγραφίζεις όταν η αδρεναλίνη σου χτυπάει κόκκινο, όταν η ίδια η φαντασία σου παίζει το πιο άτιμο, αλλά και το πιο ποθητό παιχνίδι... Ονειρεύεσαι, παίρνεις τα πινέλα σου και το ζωγραφίζεις, απαστράπτον και ιδανικό...νιώθεις ζωντανή και όλες οι αισθήσεις σου έχουν αποχτήσει φωτεινών ηλιαχτίδων λάμψεις και πλημμυρίζουν από χειμάρρους συναισθημάτων...
φιλάκια πολλά

@~reflection~,
πέρασα πολλές φορές απ' τη χώρα σου κι είδα τις αντανακλάσεις και τις οριακές γραμμές, αλλά τώρα μόνο κατάφερα να τις περάσω...τούτη τη φορά ένιωσα να μπορώ να κρατηθώ από τα φτερουγίσματα πάνω από τα άλικα κύματα, να αναλωθώ σε παιχνιδίσματα με τη θαλασσινή αύρα πάνω από τα αφρισμένα ρεύματα και να κολυμπήσω ριψοκίνδυνα μέσα στη δίνη της μαζί με τα δελφίνια και τα άλλα πλάσματά της, μέσα στο φωτεινό κι ασημοστολισμένο μονοπάτι της πανσέληνου...ήσουν κοντά μου κι εσύ? ναι, έλα μαζί μου,νιώσε με σε τούτες τις μελωδικά αστεροσκονισμένες νότες...
φιλάκια πολλά μυστηριακής συναισθηματικής ορμής...

ღ oneiremataღ είπε...

@Alma Libre,
σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ γλυκιά μου, για τα όμορφα λόγια σου !!...
κοίταξέ με είμαι ο αυλός που φανερώνω το πιο βαθύ της ζωής μυστήριο, μέσα από νοήματα, νεύματα και διάρκεια της άλικης φαντασίας... μέσα στην μυστική σιωπή, που με τρέμισμα από κατακόκκινα αγγίγματα, νιώθω πως πλημμυρίζει άλικες αποχρώσεις ασημοστολισμένων κυματισμών...
φιλάκια πολλά μελωδικά

Phivos Nicolaides,
σ΄ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ!!...απλά πολλές φορές κλείνω τα μάτια και νιώθω πως βλέπω την παλέτα της ψυχής μου...δε θέλω να την σκοτεινιάζει το έμμονο γκρίζο κι αρχίζω να απλώνω τα χρώματα για να ανακαλύψω το ουράνιο τόξο που κρύβεται μέσα... να το αποτυπώσω στον καμβά, το χαρτί με τη φαντασία μου,η παλέτα με χρώματα από λέξεις και η πένα μου, το πινέλο...χρώματα πολλά παίρνουν μελωδικό ύφος και γίνονται ομοιοκαταληξίες...ονειρικές σκέψεις τρυφερές βάφονται με αποχρώσεις ρόδινες...κατακόκκινα ροδοπέταλα ξεφεύγουν από τις σκέψεις και βυθίζονται στη θάλασσα των συναισθημάτων, τη βάφουν και την ευωδιάζουν...
σ΄ευχαριστώ κι ευχαριστώ όλους που με συντροφεύετε σε τούτο το ταξίδι...

to alataki είπε...

Μωρό μου, είσαι ερωτευμένο;
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο διαβάζοντας τους εξαίσιους στίχους σου, εκτός ίσως από την ονειρική προσωπικότητά σου...
Πολλά φιλιά

Μάγια είπε...

ειναι αργα το βραδυ και βυθισμενη στις σκεψεις μου ...συναντησα το ποιημα σου...πολυ ομορφο!

Ανώνυμος είπε...

Τρυφερό και αισθησιακό μαζί ! Μ' άρεσε !!

Ανώνυμος είπε...

Μόνο που απενεργοποίησες το copy στο ποίημα σου και δεν μπορω να σου πω τα πολλά του κομματια που με εντυπωσίασαν !

Πάντα με έμπνευση !!

ποιώ - ελένη είπε...

Tα ακριβά σου λόγια δραπετεύουν σαν λάμψεις πάθους από τα μάτια σου ακουμπούν στην ψυχή και στην καρδιά σαν ψυχανέμισμα αγάπης έρωτα ενθύμησης και απολυτρώνουν
Μου άρεσε πολύ η γραφή σου και οι δυνατές σου σκέψεις
Σε φιλώ με αγάπη περισσή

ღ oneiremataღ είπε...

@to alataki,
σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ γλυκιά μου, για τα όμορφα λόγια σου, ιδιαίτερα για το ονειρική προσωπικότητα!!...
φαίνεται πολύ? ότι κάτι άλλαξε λιγάκι μάλλον...ίσως να έγινα περισσότερο υπερβολική στις εκφράσεις μου, όμως το ονειρικό ή καλύτερα, τα όνειρα ξέρουμε πως αποτελούν ένα πραγματικό θαύμα της ύπαρξης, πηγάζοντας άμεσα από τις ρίζες της υπόστασης μας, ειδικά όταν γίνονται και πραγματικότητα...
και μέσα απ΄αυτά η προσωπικότητά μας αξιολογεί και φιλτράρει το είναι της...
πολλά φιλάκια κι από μένα

@Μάγια,
χαίρομαι που σου άρεσε τόσο κι ίσως να σε ταξίδεψε λιγάκι στο δικό του κόσμο ή να σε άγγιξε λίγο περισσότερο κι ίσως να βρήκες σημεία κοινά που να μπόρεσα να τα εκφράσω με τις λέξεις τούτες,και μέσα σου...
σ΄ευχαριστώ πολύ, φιλάκια

@GiP,
σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ πρώτα απ΄όλα, που στο μικρό διάλειμμα που έκανες για να ξεκουραστείς απ΄το γράψιμο, με θυμήθηκες και πέρασες κι από μένα και σίγουρα για τα τόσο καλά σου λόγια!!...ναι εντάξει, έχεις δίκιο αλλά, είπαμε το αυθεντικό είναι εδώ, εγώ, και το καλούπι η μάνα μου το πέταξε μετά από μένα.. γι' αυτό κι υπάρχει ένα θέμα με τις αντιγραφές γενικά (επειδή σου αρέσουν τα αστεία)...
στο ποίημά μου τώρα, χαίρομαι που υπάρχουν όπως λες πολλά σημεία που σε εντυπωσίασαν -αυτό έχει την περισσότερη σημασία-, σ' ευχαριστώ πολύ!!
φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@ποιώ-ελένη,
σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ ποιήτρια για τις σκέψεις σου για μένα, χαίρομαι τόσο που ένιωσες λίγο από τη μαγεία εκείνη που ήθελα να αποτυπώσω στα λόγια μου... είναι έντονη η στιγμή που κάποιος εξουδετερώνει τις εσωτερικές του αντιστάσεις και τα αντικειμενικά εμπόδια, εξωτερικεύεται και σου βάζει στη φούχτα σου κάτι "σαν φυλαχτό", σου δίνει κάτι απ' τη ψυχή του...
...και χωρίς να του το ξαναγυρίσεις, ξέρεις πως η άλικη μυρωδιά μιας θαλασσινής αύρας δειλινού αποτυπωμένη στις σκέψεις σου φέρνει τις εικόνες κοντά του...
φιλάκια πολλά, σ' ευχαριστώ για την αγάπη σου -θα την φυλάξω και σου ανταποδίδω με την δική μου αγάπη-

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Πάθους δίνη
Αισθήσεις χλιμιντρίζουν
κατρακυλούν αστέρια
στα κορμιά...

Υπέροχο!!!
Σε φιλώ!!!

ღ oneiremataღ είπε...

@ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ,
σ΄ευχαριστώ για τους όμορφους στίχους ποιήτρια!...
μοιάζει ναι, στροβίλισμα στο πορφυρό φέγγισμα των αισθήσεων...
ανταπόκριση στη φωνή του μυθικού πλάσματος,του άπιαστου σύμβολου του φεγγαριού...
συνωμοσία κορμιών και ψυχών μ΄αστερόσκονης αποχρώσεις...
ανάγκη επικράτησης αρμονίας με διορατικότητα...
πολλά φιλάκια

Μαρια Νικολαου είπε...

Μου θύμισε παλιές εποχές το κείμενό σου και μ έκανε να αναστενάξω...
Καλησπέρα

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

θα ελεγα απο αλαβαστρο κατι που φοβασαι να το πιασεις στα χερια σου για να μην το σπασεις ...καλησπερα ονειροματα !!!

ღ oneiremataღ είπε...

@Μαρια Νικολαου,
σ' ευχαριστώ πολύ ποιήτρια, καλησπέρα σου, καλώς ήρθες στο χώρο μου!!...
χαίρομαι που ένιωσες να σε αγγίζουν λίγο οι λέξεις μου, που σε ταξίδεψαν στον κόσμο των αναμνήσεών σου, ελπίζω να σου ήταν ευχάριστο το ταξίδι...
φιλάκια πολλά


@ΜΑΓΟΣ!
μοιάζει εύθραυστο κι όμως ίσως να μην είναι τόσο...ίσως οι λέξεις του να το κάνουν τόσο αέρινο, ίσως απλά να σου δίνει αυτή την εντύπωση, του απρόσιτου κι άκαμπτου, αλλά κρύβει μεγαλύτερες αντοχές...μην το φοβάσαι, νιώσε το, άστο να μιλήσει στην ψυχή σου και μην το ξορκίζεις ίσως σε ταξιδέψει σε κόσμους ονειρικούς που δε φαντάζεσαι...
φιλάκια πολλά

vagnes είπε...

πάρε μας στα ποτάμια
π' Ονειρεύσαι...
σαν απλούς συνεπιβάτες

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ονειρεμένη μου, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη.το άλλο μου blog το διέγραψα γιατί είχε διαφορετικό λογαριασμό και μου έσπαγε τα νεύρα! έκανα ένα ακριβώς ίδιο, στον λογαρισμό του ΛΥΧΝΟΥ.

η καινούργια διεύθυνση είναι:

http://kokkinosvorias.blogspot.com/

μπορείς να γραφτείς πάλι. σου υπόσχομαι να μην σε ξαναταλαιπωρίσω!!

φιλιά πολλά!

Magia da Inês είπε...

♥ Olá, amiga!
Passei para uma visitinha e aproveito para desejar um bom fim de senama com muita paz e saúde.
Amei o novo visual do seu blog... mais poético e romântico.
Brasil ♥ ♥
♥ ♥ º
° ·.

ღ oneiremataღ είπε...

@vagnes,
σ΄ευχαριστώ πολύ, αυτή είναι και η δική μου επιθυμία Ποιητή του Φωτός...να ταξιδέψουμε μαζί σε ορμητικές σκέψεις και συγκινήσεις, που θρονιάστηκαν και φωτίζουν το μυαλό μου και κυλούν σαν ποτάμι από πηγής ξεκίνημα, σε πελάγους κι ουρανού στερέωμα ένωση...στιγμές που χορεύουν μπροστά μου σα σκιές ξωτικών του δάσους, που μαγεύουν και ζωντανεύουν για λίγο τ' όνειρο ή θροΐσματα στα φτερά πεταλούδων που σκορπίζουν χρώματα και λουλουδιών ευωδιά σε αγγίγματα αίσθησης και φαντασίας...

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
είδα τις αλλαγές σου ματάκια μου, κατάλαβα πως δεν είχες τελειώσει με την διαμόρφωση του μπλογκ σου, η αλήθεια είναι πως έψαχνα και το σχόλιο που είχα αφήσει, για να δω απάντησή σου...οπότε είπα να περιμένω να ολοκληρώσεις τις αλλαγές και να ξαναπεράσω...δε με ταλαιπωρείς εμένα, μη σε νοιάζει...
φιλάκια πολλά φλογισμένο λυχναράκι της ψυχής

@Magia da Inês,
♥ º
° ·.Olá seu amigo
Obrigado pela sua visita e suas palavras agradáveis sobre as minhas alterações no fundo do blog ... Fico feliz que você gosta assim ...
Adicionar à minha botão superior e selecione o idioma e espero que isso ajude você a entender o conteúdo dos meus posts mais ...
muitos desejos para um lindo fim de semana para você
♥ º
° ♥·.muitos beijos
°♥ ·.