Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ο ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ - Χαλίλ Γκιμπράν


Eσείς έχετε το δικό σας Λίβανο κι εγώ το δικό μου.
Ο δικός σας είναι ο πολιτικός Λίβανος και τα προβλήματά του.
Ο δικός μου είναι ο φυσικός Λίβανος μ’ όλη του την ομορφιά.
Εσείς έχετε το δικό σας Λίβανο με τα προγράμματα και τις συγκρούσεις.
Εγώ έχω το δικό μου με τα όνειρά του και τις ελπίδες του.




Ας είστε ικανοποιημένοι με το δικό σας Λίβανο, όπως εγώ είμαι ευχαριστημένος με τον ελεύθερο Λίβανο του οραματισμού μου.
Ο δικός σας Λίβανος είναι ένας περίπλοκος πολιτικός κόμβος που προσπαθεί να λύσει ο χρόνος.
Ο δικός μου ο Λίβανος είναι μια αλυσίδα από λόφους και βουνά που υψώνονται γεμάτα ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια προς τους γαλάζιους ουρανούς.
Ο δικός σας Λίβανος είναι ένα διεθνές πρόβλημα που δεν έχει βρει ακόμα τη λύση του.
Ο δικός μου ο Λίβανος είναι ήρεμα, μαγεμένα λιβάδια γεμάτα αντίλαλους απ’ τις καμπάνες των εκκλησιών και τους ψιθύρους των ρυακιών.
Ο δικός σας Λίβανος είναι μια πάλη ανάμεσα σ’ έναν αντίπαλο από τα δυτικά και σ’ έναν αντίπαλο από τα νότια.
Ο δικός μου ο Λίβανος είναι μια φτερωτή προσευχή που φτερουγίζει το πρωί όταν οι τσοπάνηδες βγάζουν τα κοπάδια τους στη βοσκή και ξανά το σούρουπο όταν οι χωριάτες γυρίζουν από τα χωράφια και τ’ αμπέλια τους.
Ο δικός σας Λίβανος είναι μια απογραφή αναρίθμητων κεφαλών.
Ο δικός μου είναι ένα γαλήνιο βουνό που στέκει ανάμεσα στη θάλασσα και στις πεδιάδες, σαν ένας ποιητής ανάμεσα στη μια αιωνιότητα και την άλλη… …

.. Ο δικός σας Λίβανος είναι ένα παιχνίδι σκακιού ανάμεσα σ’ ένα επίσκοπο κι ένα στρατηγό.
Ο δικός μου ο Λίβανος είν’ ένας ναός όπου η ψυχή μου βρίσκει καταφύγιο όταν κουράζεται απ’ αυτόν τον πολιτισμό που τρέχει με εκκωφαντικούς τροχούς.
Ο δικός σας Λίβανος είναι δύο άνθρωποι – ο ένας που πληρώνει φόρους κι ο άλλος που τους μαζεύει.
Ο δικός μου ο Λίβανος είν’ εκείνος που γέρνει το κεφάλι του πάνω στο μπράτσο του στον ίσκιο των ιερών κέδρων, ξεχνώντας τα πάντα εκτός από το Θεό και το φως του ήλιου.
Ο δικός σας Λίβανος είναι λιμάνια, ταχυδρομεία, εμπόριο.
Ο δικός μου είναι μια αγνή σκέψη και μια φλογερή στοργή, μια θεία λέξη που ψιθυρίζει η γη στο αυτί του απείρου.
Ο δικός σας Λίβανος είναι διορισμένοι, υπάλληλοι, διευθυντές.
Ο δικός μου ο Λίβανος είναι το μεγάλωμα της νιότης, η απόφαση της ωριμότητας, η σοφία των γηρατειών… …

.. Ο δικός σας Λίβανος είναι νόμοι, κανονισμοί, ντοκουμέντα και διπλωματικά έγγραφα.
Ο δικός μου βρίσκεται σ’ επαφή με τα μυστικά της ζωής που τα ξέρει χωρίς συνειδητή γνώση· ο δικός μου ο Λίβανος είναι μια λαχτάρα που φτάνει με τα ευαίσθητα ακροδάχτυλά της στην πιο απόμακρη άκρη του αόρατου και το πιστεύει για όνειρο.
Ο δικός σας Λίβανος είναι ένας συνοφρυωμένος γέρος που χαϊδεύει τη γενειάδα του και σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.
Ο δικός μου ο Λίβανος είν’ ένας νέος σαν πύργος στητός, γελαστός σαν την αυγή και σκέφτεται για τους άλλους όσο σκέφτεται και για τον εαυτό του… …

.. Πραγματικά, σας λέω πως το μικρό λιόδεντρο που φυτεύει ο χωρικός στους πρόποδες του βουνού στο Λίβανο θα ξεπεράσει σε διάρκεια τις δικές σας πράξεις κι επιτυχίες. Και το ξύλινο αλέτρι που τραβούν δύο βόδια πάνω στα χωράφια του Λιβάνου ξεπερνάει σε αξία τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες σας.
Σας λέω, και η συνείδηση του σύμπαντος ας είναι μάρτυράς μου, πως το τραγούδι εκείνου που μαζεύει χόρτα στις πλαγιές του βουνού αξίζει περισσότερο από τις φλυαρίες των επίσημων αντρών σας… …

Eσείς έχετε το δικό σας Λίβανο κι εγώ το δικό μου... 


 Χαλίλ Γκιμπράν 

18 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Όλα μέσα στο μυαλό είναι έτσι κι αλλιώς. Παρόλα αυτά δεν έχει κι άδικο...

Καλημέρα

kariatida62 είπε...

Να το προσαρμόσουμε ανάλογα και να πούμε η Δική σας Ελλάδα και η Δική μου?

Παγκοσμιότητα και στα συναισθήματά μας που εκφράζονται με την ποίηση!
Καλημέρα Φιλενάδα μου.
Καιρό είχα να σε δώ!

ღ oneiremataღ είπε...

@ Μαρια Νικολαου
καλημέρα σου γλυκιά μου ποιήτρια, ναι όλα μέσα στο μυαλό μας είναι και μερικές φορές καταφεύγουμε εκεί για να βρούμε αυτό που μας χρειάζεται για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε, να αντλήσουμε δύναμη κι ελπίδα ξορκίζοντας ότι μας δυναστεύει στην πικρή καθημερινότητά μας...φιλάκια γλυκά

@kariatida62
φιλενάδα μου γλυκιά, για να πω την αλήθεια μου, ναι το σκέφτηκα κι εγώ κάπως έτσι...αλλά απ΄την άλλη, επειδή δεν είμαι εντελώς αδιάφορη με όσα μας συμβαίνουν και φυσικά ούτε αμέτοχη παντελώς, αν και δεν μπόρεσα να συμμετέχω σε κάποιες εξελίξεις όσο θα ήθελα...παρόλα αυτά, εκφράζει τον κόσμο της ελπίδας που μπορεί να μας προσφέρει αυτά που έχουμε ανάγκη για να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα..."Παγκοσμιότητα και στα συναισθήματά μας που εκφράζονται με την ποίηση!" δεν το σχολιάζω, αλλά το προσθέτω γιατί είναι υπέροχη η έκφρασή σου, τέλειος σχολιασμός, σ΄ευχαριστώ πολύ, φιλάκια γλυκά

Ανώνυμος είπε...

Τον Χαλίλ Τζιμπράν τον ανεκάλυψα όταν ήμουν φοιτητής (ναι, ο Βασιλικός Κήπος σε γλάστρα ήταν ακόμα, γέλια).

Μου άρεσε πολυ και πολλά που είπε τα έχω κρατήσει. Σε κάποιες πολύ παλαιότερες αναρτήσεις μου με ρητά, έχω συμπεριλάβει μερικά.

Να περνάς καλά !!

ποιώ - ελένη είπε...

Αγαπημένος ποιητής
και διανοητής
Γιατί χάθηκες
όνειρό μου;
σε φιλώ γλυκά

Apokalipsis999 είπε...

Αλλιώς σκέφτεσαι για το σπίτι του άλλου, και αλλιώς για το δικό σου! Μόνο που η παγκοσμιοποίηση θέλει να σκέφτεσαι για το σπίτι σου όπως σκέφτονται οι άλλοι που δεν είναι ένοικοι!

ღ oneiremataღ είπε...

@GiP
Γιώργο τον γνώρισα μέσα από το ποίημά του Αγάπη,το είχα αναρτήσει παλιότερα, αλλά και τις απόψεις-αποφθέγματα του τις έχω συναντήσει κι εγώ αρκετές φορές στις μπλογκότσαρκες...πάντως, το συγκεκριμένο ποίημά του, δεν το ήξερα, τυχαία το ανακάλυψα κι ομολογώ πως μου τράβηξε την προσοχή με τον ιδιαίτερο τρόπο που ξεκαθαρίζει τις σκέψεις του και περιγράφει τον κόσμο της ποιητικής έκφρασης...ελπίζω να σου αρέσει κι εσένα αρκετά!

@ποιώ-ελένη
Ελένη της δημιουργίας και της ποιητικής έκφρασης σ΄ευχαριστώ που περνάς απ τη γωνίτσα μου, χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω μέσα απ τις σελίδες μας και τις μοναδικά μαγευτικές σου ρίμες... είμαι σε μια περίεργη φάση και αναγκάζομαι να λείπω κάπως από το μπλόγγινγκ, αλλά δεν ξεχνιέμαι, όταν μπορώ επανέρχομαι...χαίρομαι που εγκρίνεις την ανάρτηση για τον ποιητή Γκιμπράν, που πολλοί τον αποκαλούν όπως κι εσύ διανοητή και προφήτη, σ΄ευχαριστώ πολύ, φιλάκια πολλά

@Apokalipsis999,
απλά νομίζω Σταμάτη πως θέλει να τονίσει πως πρέπει να υπάρχει ένα πιο ανθρώπινο ενδιαφέρον, ακόμα κι όταν αφορά το σπίτι του άλλου λόγω της παγκοσμιοποίησης και πως σίγουρα ο κόσμος της ποιητικής έκφρασης κι αποτύπωσης προσφέρει την απαραίτητη ομορφιά κι ελπίδα σε όσους τον ενστερνίζονται και τον αποδέχονται ή κάπως έτσι, νομίζω...καλό σου βράδυ

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

εξαίρετος ποιητής που χρόνο τα γραφόμενά του δεν έχουν… σ’ ευχαριστώ ονειρεμένη μου που μας θύμισες κάποια από τα αυτά…

υ.γ. ωραία η αλλαγούλα σου!

σε γλυκοφιλώ!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση και μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που τώρα την έκανες.
Μόλις χθες με ρωτούσαν φίλοι από το εξωτερικό για την κατάσταση στην Ελλάδα...συμπονετικά.
Και τότε θυμήθηκα όταν είχα γνωρίσει κάποτε ένα αγόρι απ'το Λίβανο και του μιλούσα κι εγώ έτσι, έχοντας την εικόνα μιας χώρας σε συνεχή αστάθεια, με άπειρα προβλήματα και κατοίκους αιχμάλωτους στη μελαγχολία.
Και μου μίλησε για τις ομορφιές, για τον κόσμο...μου έστειλε φωτογραφίες με τους φίλους και τα μέρη του. Και είδα αλλιώς τα πράγματα. Από αυτό που το μυαλό μου είχε σχηματίσει. Την καρδιά του.

zoyzoy είπε...

Δεν έχει και άδικο θα μπορούσε στην θέση του Λίβανου να μπεί οποιαδήποτε κράτος που ορέγονται τα μεγάλα κεφάλαια!
Πιστεύω με τον ίδιο τρόπο σκέπτεται ο κάθε πολίτης και ας μην είναι ποιητής!

Τα θαλασσινά μου φιλιά!

to alataki είπε...

Από τους αγαπημένους μου, χαίρομαι που τον αγαπάς κι εσύ...
Φιλάκια...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Θαυμάσιος. Θα μπορούσε με ορισμένες παραλλαγές να ισχύσει και για την δική μας Ελλάδα!!
Και χρόνια πολλά στο blog σου και σου εύχομαι για πολλά χρόνια να μας παρουσιάζεις τις όμορφες και ευαίσθητες σου αναρτήσεις.
Βλέπω βέβαια και αρκετή τεχνολογική αναβάθμιση.
Many happy returns of the day!

Magia da Inês είπε...

✿•˚。
° 。✿ °° 。
Olá, amiga!
Passei para uma visitinha.
Já faz muito tempo que não venho aqui.

O Líbano de Kahlil Gibran poderia ser qualquer paraíso da terra... mas o nosso Líbano... é tão atual... qualquer lugar no mundo onde há injustiça... ou seja, praticamente no mundo todo... isso é muito triste.
Bom domingo!
Beijinhos.
Brasil.
✿•˚。
° 。✿ °° 。

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

πολυ ομορφη η αναρτηση σου!!!!!!Αργησα να περασω λογω εξεταστικης αλλα δεν σε ξεχασα.Ευχομαι καλη εβδομαδα απο αυριο.

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
εγώ σ' ευχαριστώ φωτεινή λάμψη της ψυχής για τα τόσο όμορφα σχόλιά σου και την φιλία σου...η αλλαγούλα μάλλον ήταν απαραίτητη, λόγω διάθεσης και καλοκαιρινής ανακαίνισης...φιλάκια πολλά

@AnD
όχι πες μου άδικο είχε κουκλίτσα μου? δεν είναι αυτός ο πιο ιδανικός τρόπος να αντισταθμίσεις λίγο πολύ τις ισορροπίες σου, όταν δεν βοηθάνε τα πράγματα της καθημερινότητάς μας?!!! κι απ΄ότι συζήτησα και με μια άλλη φίλη μου, τελικά τη νοοτροπία του Γκιμπράν την έχουν υιοθετήσει στο λίβανο, εδώ και χρόνια, οπότε γι αυτό κι ο φίλος σου ο λιβανέζος σου έλεγε όσα σου έλεγε...φιλί γλυκό

@zoyzoy
ακριβώς αυτό γλυκό μου αρμενάκι, το σχόλιο κι επισήμανσή σου ήταν αυτό που σκέφτηκα κι εγώ όταν διάβασα τις σκέψεις του Γκιμπράν...και μάλλον κάτι τέτοιο πρέπει να έχουμε υπόψη μας κι εμείς στη ζωή μας, φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@to alataki
πως να μην αγαπήσεις Ιωάννα μου, τις τόσες ομορφιές που καταγράφει και αναδεικνύει και τον τρόπο σκέψης που εκείνος προβάλλει ως τον πιο ιδανικό...φιλάκια πολλά

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
κάπως έτσι το σκέφτηκα κι εγώ, αυτόν τον παραλληλισμό είχα κυρίως στο μυαλό μου, και πως να μην σκέφτεσαι έτσι τελικά...χαίρομαι που σου αρέσουν και οι αλλαγές, αναγκαία καλοκαιρινή ανακαίνιση για ανάταση διάθεσης...φιλάκια γλυκά


° 。✿ °° 。@Magia da Inês✿•˚。
έχεις πολύ δίκιο γλυκιά μου, έτσι ακριβώς είναι... σ΄ευχαριστώ για το πέρασμά σου,° 。✿ °° 。 φιλάκια πολλά ✿•˚。

@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
σ΄ευχαριστώ πολύ Γιάννη,χαίρομαι που σου αρέσει η ανάρτηση... και για τις ευχές σου κι αντεύχομαι το ίδιο σε σένα... ελπίζω όλα να πήγαν καλά στην εξεταστική σου, καλά αποτελέσματα! φιλάκια

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ είπε...

Όμορφη ανάρτηση!!

Γιατί όλο το κείμενο μου θυμίζει το πως βλέπουν όλοι οι Έλληνες την χώρα μας; σε αντίθεση με το πως την έβλεπαν και συνεχίζουν να την βλέπουν την χώρα αυτή οι πολιτικοί μας, διαχειρίζοντας τόσα χρόνια με το χειρότερο δυνατό τρόπο τα οικονομικά αυτού του τόπου???

Καλό βράδυ καλή μου φίλη, τα λέμε!!

ღ oneiremataღ είπε...

@ΔΗΜΗΤΡΑ
έτσι είναι μάτια μου, αυτόν τον παραλληλισμό ήθελα κι εγώ να κάνω...φιλάκια πολλά