Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

ταυτοποίηση ονειρικού...

***************

ταυτοποίηση
φανταστικού...
ζώντας  το όνειρο 
μέσα σε όνειρο,
με ασυνείδητη προβολή
του υποσυνείδητου...
σε φαντασίας αστρικά ταξίδια
σε κόσμους μαγικούς,
όπου όλα είναι δυνατό
να υπάρξουν...
γιγαντιαία πλάνη 
ολοκληρώνεται 
και θεριεύει 
σε σκέψεις απ΄το παρελθόν
κι αναμνήσεις,
χωρίς να συμπυκνώνεται 
στην ανεπαίσθητη ύπαρξη..
σβούρα που περιστρέφεται 
ανάμεσα στο φανταστικό 
και το πραγματικό
κι ενεργοποιεί το άπειρο...
στέκομαι στου βράχου 
το αγνάντι, 
χωρίς να θυμάμαι 
από που προέρχομαι,
χωρίς να ξέρω 
για που πάω..
ξάφνου ακούγονται 
από κάπου στο βάθος φωνές, 
οχλαγωγίες...
σύναξη αισθήσεων
και συναισθήσεων,
συγκερασμός συγκινήσεων
με περισσή γλαφυρότητα 
μυστικιστικής συνάθροισης..
και κάπου ανάμεσα τους
η αγάπη' φωνάζει...
συνισταμένη χρωμάτων
κι αισθημάτων...
προσπαθεί ν' ακουστεί, 
προσπαθεί να καλύψει 
με το γλυκό της ψίθυρο,
εντάσεις δυνατές,
προσπαθεί να ξεπεράσει 
τα θέλω, τα πρέπει,
να βρει διέξοδο απ΄το ονειρικό
στο πραγματικό,
να υπερκαλύψει το κενό...
μα το χάος τεράστιο...
χάος κι αποτυπώματα 
ισχνά λέξεων 
σε ενιαίου συνόλου 
την άμορφη ψευδαίσθηση...
χάος και καλλιέργεια 
ευαίσθητων λουλουδιών 
σε κήπους ελπίδας κι ονείρων...
χάος και  σκιές ευαισθησίας
πίσω από τοίχο συμπαγή 
δυσπιστίας κι άρνησης...
 χάος κι εσύ με κομμένα φτερά 
πτώσης απ' το όνειρο
κι εγκατάλειψη 
σε βαθύ λήθαργο...
κοιμάσαι...
κοιμάσαι ελπίζοντας 
να βρεις  ξανά 
ταυτότητα στο όνειρο'
κοιμάσαι 
μα οι στίχοι 
σε αφουγκράζονται 
κι επαναστατούν...
 κοιμήσου μάτια μου 
το όνειρο θα 'ρθει,
πετάει ψηλά...
βυθίσου απαλά 
σε παμπάλαιο νερό
με  ήχους άχρονους...
κοιτάξου καλά
 κουρνιασμένο παιδί,
στου κόσμου την ανάσα...
δες, ξυπόλητη πια
σε μονοπάτι κρυφό,
                      η αγάπη φάνει............ ydp

17 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Τωρα ψαχνω ορίζοντες αχνιού ξημερωματος
όπου τα όνειρα ήδη είναι πραγματικότητες...

εναν υιοθετώ το κρυφο μονοπατι σου
που ηδη περπατηθηκε από την Αγαπη....


φιλι.......στο υποστεγο της Ευτυχίας....

Ανώνυμος είπε...

Κάπου ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο....
Προτιμώ να ονειρεύομαι, να είμαι εκεί που κυριαρχούν τα θέλω και όχι τα πρέπει.
Πολύ καλό σου βράδυ oneiremataki μου...

Theodosia είπε...

Ονειρεμάτα μου εσύ που με τα ποιήματα σου μας πας σε άλλους κόσμους ονειρικούς που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Ειδικά εγώ που τα ποιήματα είναι μακράν από μένα.

ღ oneiremataღ είπε...

Ποιήτρια των συναισθημάτων, αφού το μονοπάτι σε οδήγησε στην άκρια του ορίζοντα όπου η ταυτότητα του ονείρου σου επιβεβαιώθηκε τότε η αγάπη σε καλεί,ακολούθησε την...κι όταν τα φτερά της σ' αγκαλιάσουν ,παραδώσου...κι αν σου μιλήσει,πίστεψε την, μόνο μην αφήσεις τη φωνή της να υψωθεί σε ένταση, μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρα σου σαν τον βοριά που ερημώνει τη φύση...
πολλά φιλάκια χαράς για την δική σου ευτυχία :))))

ღ oneiremataღ είπε...

Κρινάκι μου ευαίσθητο και σπάνιο,
έχεις δίκιο στη θάλασσα του ονειρικού δεν υπάρχει καμία ανάγκη ταυτοποίησης του θέλω, μόνο όταν αγγίζει τα όρια του πραγματικού και με το πρέπει οφείλει να μπει σε μια σειρά το ένα δίπλα στο άλλο ή το ένα να ξεχωρίσει απ΄το άλλο...
μόνο τότε, κι απαίτηση αισθητή τα πανιά ή το πηδάλιο να είναι γερά για να αντέξουν να μη σπάσουν ,για να μπορέσει το καράβι μας να μην παρασύρεται από τα κύματα , ή να μη σταθεί ακίνητο στη μέση του πουθενά...γι΄αυτό κι εγώ θέλω το ονειρικό να κατευθύνει την ψυχή και και τις αισθήσεις μου, αλλά και στο πραγματικό εκείνη να μπορεί να ζει μέσα στην καθημερινή ..αναστάτωση αλλά και να αναζωογονείται, σαν τον φοίνικα που ξαναγεννιέται από τις στάχτες του...
πολλά φιλάκια λουλουδάκι μου :)))

ღ oneiremataღ είπε...

@Θεοδοσία,
θα κάνουμε σύμπραξη λοιπόν φιλενάδα, εγώ θα σας βάζω στη βαρκούλα μου και με τα φτερά της να σας ταξιδεύω στο ονειρικό κι εσύ μετά, θα μας βάζεις στο δικό σου στολισμένο ιστιοφόρο να μας ταξιδεύεις με τη σειρά σου στο πέλαγο της πραγματικότητας...
κι όποιος αντέξει κι απ΄τους καπεταναίους κι απ΄τους ταξιδευτές...
γλυκιά μου πολλά-πολλά φιλάκια:))))

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Άνοιξα τα ματάκια μου
Και είδα τα δικά σου
Ήταν μια νύχτα Όνειρο
Με είχες αγκαλιά σου..

Μου έδωσες πάλι ξανά
Πνοή και ευτυχία
Με γέμισες χαμόγελα
Πήρες την δυστυχία…

Ήτανε μάνα εξ ουρανού
Εκείνο το φιλί σου
Ανάστησε το είναι μου
Ζωή απ τη ζωή σου..

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Καλησπέρα Ονειρένια...

πολύ όμορφο.

Phivos Nicolaides είπε...

Εξαιρετικά όμορφο το σπιτικό σου. Ποιητική αδεία όπως λένε, θα κάνουμε σύμπραξη και μαζί εάν το επιθυμείτε, εσείς με τις βαρκούλες, τα στολισμένα ιστιοφόρα κι εγώ με τα κρουαζιρόπλοια στον Ταξιδιάρη!

ღ oneiremataღ είπε...

@ μάγε
θερμός τούτος ο αναστεναγμός σου,
που μου κτύπησε την πόρτα,
και στην καρδιά μου κεραυνός
του ονείρου σου η ρότα.

θ΄αντέξω άραγε στον χτύπο σου?
ν΄ανοίξω μήπως παραθυράκι?
ή να ρίξω την σκιά μου πίσω μου
και να φύγω σαν παιδάκι?

ίδιος ο χτύπος και της καρδιάς σου
το νιώθω υπάρχει σ΄ένα δάκρυ,
καίει σαν φλόγα της φωτιάς σου
με πυρπολεί απ άκρη σ άκρη.

πολλά φιλάκια φίλε Νικήτα :))))

ღ oneiremataღ είπε...

@καλησπέρα σου φυσικένια μου,
σ΄ευχαριστώ, χαίρομαι που είσαι και πάλι κοντά μας :))))
πολλά φιλάκια, καλό σου βράδυ :****

ღ oneiremataღ είπε...

@Rhivos Nicolaides,
καλωσόρισες, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια κι ανταποδίδω, πολύ όμορφο και το δικό σου μπλογκόσπιτο κι ακόμα πιο ζωντανό -μια εικόνα χίλιες λέξεις!- μιας και οι φωτό-αποδείξεις απ΄όλα τα ταξίδια στον Ταξιδιάρη σου είναι φανταστικές!!!!
Δεκτή η σύμπραξη κι ευπρόσδεκτη!!...

Prisoned Soul είπε...

Η αγάπη φτάνει, ακόμη και αν τελειώσει το όνειρο η αγάπη θα προχωρά ακόμη και θα φτάσει, να γεμίσει χρώματα ονειρικά και την πραγματικότητα!!

ΥΓ.Θέλησα να αλλάξω τη διεύθυνση του blog μου και ύστερα μετά λύπης μου παρατήρησα πως δεν μπορούσε κανείς να εισέλθει...
Απλά ανανέωσε την παρακολούθηση βάζοντας την διεύθυνση: http://equationallove.blogspot.com/
Η παλιά θα χαθεί!

Ευχαριστώ και συγγνώμη για την αναστάτωση!

Καλώς σε βρήκα

ღ oneiremataღ είπε...

@γλυκιά μου αλήθεια,
καλωσόρισες με την ευχάριστη πνοή σου και τη νέα σου διεύθυνση...πολύ ευχάριστο για μένα να προσθέσω την γοητευτικά όμορφη γωνιά σου στην μπλογκοροή μου :))

μόνο όταν η αγάπη είναι αληθινή, μόνο όταν είναι δυνατή, μόνο όταν είναι καθαρή, τότε μόνο μπορεί να ξεπεράσει το ονειρικό και να αποθέσει την υπόστασή της με χρωματισμούς κι ελπίδας αγγίγματα στο πραγματικό...και μόνο τότε αξίζει να υπάρχει!
πολλά φιλάκια :)))))

ღ oneiremataღ είπε...

@Σκρουτζάκο μου,
όλα καλά εδώ προσπαθώ να κάνω ταυτοποίηση στο ονειρικό κι έχω καταμπερδευτεί ψάχνοντας να δω αν μπορεί να αποκτήσει υπόσταση και στο πραγματικό.. ευχαριστώ για τις ευχές σου κι ανταποδίδω, πολλά φιλάκια :))))

Matriga είπε...

Γιούλα μου,
Δεν ξέρω πόσο καιρό
έχω να σε επισκεφθώ,
αλλά σίγουρα με αντάμειψες
σήμερα που ήρθα και
χάρηκε η ψυχή μου!!!
Μπράβο κούκλα μου.
Καλορίζικο ο εορταστικός
σου στολισμός και εύγε
για την όμορφη ποίησή σου.

Είσαι μια ονειρεμένη Σταχτοπούτα!

Φιλιά πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@Μαράκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι που βρήκες λίγο χρόνο να μπεις και στο μπλογκάκι μου :))))
κι ήσουν και τυχερή, πάνω που είπα να κάνω λίγες αλλαγές και να βάλω τα γιορτινά αυτές τις μέρες σιγά-σιγά οπότε άρχισα από δω...
φιλάκια πολλά νεράιδα του μυστηριακού κόσμου των κοχυλιών :D