ονειροαναγκοσυνειροδρομος

σκορπισμένοι στίχοι, 

μοιρασμένα λόγια, 

διασκορπισμένα ανεμομαζώματα...

μερόνυχτα με σκιερά φουστάνια,

 σκορπίζουν ονείρων λόγια 

και κραυγές σκονισμάτων, θλιβερές...

ίσκιος βαρύς, 

ξέχωρα από το θάρρος σου σκάβει αρτηρίες να κυλήσει το δάκρυ το δικό σου, 

το δικό μου...

για να κυλάει χώρια απ το δικό του...

δάκρυ μου, 

πρίγκηπας μικρός 

που μόνο του καμιά αλεπού, καμιά ελπίδα δεν εξημερώνει, 

μήτε και κοφτερή λεπίδα...

κι οι σκέψεις μου,

 άνθισαν και μυροβόλησαν  σαν τριαντάφυλλα στης ελπίδας το μετερίζι' 

μα αλίμονο,

 τα αγκάθια τους μεγάλωσαν δυσανάλογα, 

απρόσμενα...

πώς να χωρέσεις σ΄ένα δράμα?

πώς να χωρέσεις σ΄ένα άγονο ονειρόδρομο?

πώς να χωρέσεις άμα δεν έχει τόπο? 

κι όμως χωρέσαμε... 

και θα χωρέσουμε και πάλι μαζί, 

όταν στριμωχνόμαστε πλάι-πλάι, 

κύματα ήρεμα,

 μιας άμπωτης και μιας παλίρροιας συνάμα...

και κουλουριαζόμαστε χωρίς τις σκιές μας, 

ο ένας δίπλα στον άλλο...

κι αφού, φυσήξει το αεράκι, 

και χαϊδέψει το δάκρυ σου, 

οι φόβοι μου εξατμίστηκαν και θα εξατμίζονται,

 ξεπλένοντας το είδωλό τους με της λήθης το νερό... 

δάκρυ και  φόβος μας αρνήθηκαν μεμιάς...

στάθηκα 

σα στον καθρέφτη μπρος, 

κόλλησα 

της σιωπής μου το πρόσωπο 

στο παγερό γυαλί 

κι ένιωσα 

το μυρμήγκιασμα κάποιας λερναίας ύδρας...

όσες φορές,

 το βλέμμα μου θα στέκει και θα κόβει το λαιμό 

τόσες φορές να πολλαπλασιάζει 

τον αντικατοπτρισμό της δύναμής μου... 

σβηστά τα φώτα, 

μόνο οι καρδιές αντιφεγγίζουν κι οι ελπίδες...

άλλο πια,

 δε νιώθω τους σφυγμούς των γραμμάτων, 

όσο κι αν η καρδιά μου χώρεσε όλο τους το μελάνι...

σιωπηλή,

 σαν όταν η  ζάλη κι η ορμή μου σφίγγει και ποτίζει το κορμί 

με το ίδιο πάθος, 

σα για να με αναπνεύσεις λίγο...

σα για να πάρω κομμάτι πνοής κι εγώ απ την ανάσα σου αυτή... 

μπορεί

 να έμαθα να ποτίζω ένα μέρος μόνο 

και για λίγο,

 μπορεί

 να έμαθα να κομματιάζομαι για να με εισπνεύσει 

κι ο άνεμος πριν φύγω... 

όμως ποτέ δεν έμαθα να παραμένω σκιά, 

ξερή ρίζα κι άβουλο κάρπισμα... 

τι κι αν προσπάθησε να το διδάξει?...

επειδή προσπάθησε δεν έμαθα...

           επειδή το επέβαλαν δε μάθαμε......   

 ydp