...στάθηκες μπρος στον ραγισμένο καθρέφτη σου...κοίταξες για λίγο το είδωλό σου...
κι ύστερα μονολόγησες σαν για να πάρεις δύναμη από κάπου...
"μη σε νοιάζει σήμερα είναι μια άλλη μέρα...
ίσως να υπάρχουν ίχνη που σέρνεις πίσω σου μαζί με τη σκιά σου, απ' τη χθεσινή...
ίσως να σβήστηκαν...
ίσως και να παραμένουν εκεί απλά σαν στοιχειά...
ίσως και να ξεχάστηκαν...
ίσως να τα προσπέρασες και να μην υπάρχουν πια...
ίσως να τα προσπέρασες και να πήγες πιο κάτω...
μη σε νοιάζει σήμερα είναι μια άλλη μέρα...καιρός να πας πιο κάτω.............." ydp
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου