Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

μισοτελειωμένες θύμισες..


   Παλεύω μέσα μου να ξεδιαλύνω λέξεις της μνήμης..
λέξεις να στολίσουν την αποβραδινή συννεφιά μου..
για να ξορκίζω τις ψυχρές μοναξιές του μυαλού..
μισοτελειωμένη πάλλεται εκείνη η μελωδία,
που σκλαβώνουν στου χρόνου την πνοή τα χείλη μου,
για να παρηγορούν τις θύμισες..
και γίνεται η φωνή μου κραυγή που πλημμυρίζει τα βάθια της ψυχής..

χείμαρρος να ξεστομίσει όσα οι σκέψεις πότισαν τις αναμνήσεις.. ~ydp