.....ydp
Το φεγγαρόφωτο μετεωρίζεται στης νυχτιάς την πλάνη
σκύβει δίνει γλυκό φιλί στο κύμα της θάλασσας,
κολυμπάει μέσα στην αγκάλη του φωτίζοντάς το
διαγράφει το περίγραμμα των βράχων στ' ακρογιάλι...
Δίνοντας το χέρι του στα δέντρα του μικρού δάσους
παίζει με τις φυλλωσιές και τις σκιές τους σιγοτραγουδώντας
παρασέρνει άδολους, απαλούς ήχους και μελωδίες
παιχνιδίζοντας, σκορπώντας τους τριγύρω στην πλάση…
Νανουρίζοντας γλυκά τα πρωινά πουλιά τα κουρνιασμένα
που το κρυφοκοιτούν μέσα από κλαδάκια δέντρων
κι ακλουθώντας τα αποβραδινά ίχνη μικρών ζώων
κατεβαίνει στο ποτάμι να λουστεί στα αβαθή νερά του...
Περιδιαβαίνει τα δρομάκια του μικρού χωριού μονάχο
αφουγκράζεται μέσα απ’ των σπιτιών τους τοίχους
ακούει ψιθύρους, λόγια σιγανά, μυστικά απόκρυφα
μαθαίνει να αγγίζει τις ψυχές, να τις γλυκαίνει…
Ταξιδεύει στο ουράνιο σκέπαστρο με περισσή χάρη
ανοίγει κουβέντες με το μυστηριακό νεφέλωμα,
δωρίζει απ’ τη λάμψη του σ΄ αστέρια και πλανήτες
κι αποκαμωμένο κρύβεται καθώς η αυγή προβάλλει.........ydp
4 σχόλια:
Πόσο όμορφα γράφεις! Ονειρικά.
Σ΄ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ πάρα - πολύ Ίωνα για τα καλά σου λόγια!!!!!!!!
Ταξίδι στην μαγεία του φεγγαριού, στο μυστήριο της νύχτας, εκεί που κάνεις την ευχή σου ανοίγοντας τα χέρια και προσμένοντας.Πολλά φιλιά!!!
Πολύ όμορφη η περιγραφή σου Θεοδοσία μου,σ΄ευχαριστώ πολύ για το πολύ όμορφο σχόλιό σου!!!!
Δημοσίευση σχολίου