φθινοπωρινές εικόνες στο χαρτάκι μου
το μικρό στυλό μου μουντζουρώνει αχνά δυο - τρεις λεξούλες
κι ύστερα πάλι σταματά...δεν έχω διάθεση σήμερα?
δεν έχω διάθεση να γράψω...μάλλον έτσι είναι,
φταίει κι ο μελαγχολικός καιρός...
δε μου πάει η μελαγχολία εμένα...
θέλω να γελάω, θέλω να ονειρεύομαι όμορφες εικόνες,
θέλω όμορφες σκέψεις να με ταξιδεύουν στης φαντασίας μου
τα μονοπάτια και στης ομορφιάς του μυαλού τα ρυάκια.
'Ενα ρυάκι... η φαντασία μου με παρασύρει απαλά...
τρεχούμενο νεράκι οι σκέψεις μου με ταξιδεύουν
τριγυρίζουν στο μυαλό μου όπως τα κιτρινισμένα φύλλα
που πέφτουν στης γης την δροσερή αγκαλιά απαλά,
το μόνο που ακούγεται είναι το νεράκι που κυλάει...
κελαρύζει το νερό στο ποταμάκι, κελαρύζει σιωπηλά το ρυάκι...
σιωπή τριγύρω, μόνο το νερό ακούγεται κι οι σκέψεις μου...
ακούγονται άραγε? Ίσως ακούγονται...Ίσως ακούγεται και η σιωπή μου...
Η σιωπή μου...
που λέει τόσο πολλά πολλές φορές, μα τόσα πολλά...
η σιωπή που δίνει τις περισσότερες απαντήσεις χωρίς να πω κάτι...
που λέει τις πιο βαριές κουβέντες, που δεν θα μπορούσα να πω ποτέ μου...
που είναι βασανιστήριο, όταν έχω τόσα να σου πω και τόσα να σου δώσω αλλά εσύ δεν το καταλαβαίνεις...
που είναι τιμωρία όταν ξεχειλίζω από συναισθήματα χωρίς ανταπόκριση,
που είναι λύτρωση στην απομόνωσή μου...
Η σιωπή που είναι λατρεία όταν ακούω να μου μιλάς,
να μου χαμογελάς με την ψυχή σου...
που είναι ανάγκη όταν μιλάνε τα μάτια μας...
Η σιωπή που είναι ανάγκη κι όταν γύρω μου φωνάζουν, μιλάνε ασταμάτητα,
φλυαρούν χωρίς λόγο κι αιτία -για μένα, εκείνοι όλο και κάποιο λόγο θα έχουν-...
η σιωπή που κάνει τόσο εκκωφαντικό θόρυβο,
αλλά και τόσο ρυθμικό, όπως το κελάρυσμα του νερού στο μικρό ρυάκι
μέσα στο σιωπηλό δάσος τις πρωινές ώρες,
μαζί με το θρόισμα των κιτρινισμένων φύλλων που αγγίζουν απαλά
τις όχθες τις υγρές απ΄τις πρωινές σταγόνες της δροσούλας...............ydp
12 σχόλια:
Δεν είχες όρεξη είπες να γράψεις. Όμως να που ο μελαγχολικός καιρός τελικά σε ενέπνευσε και έγραψες πραγματικά κάτι τόσο όμορφο όσο το ρυάκι που κυλάει τραγουδώντας στην καταπράσινη ρεματιά. Πολύ όμορφες οι εικόνες σου. Άρα τελικά σου πάει και η μελαγχολία. Άλλωστε πολλές φορές η μελαγχολία, το φθινόπωρο, τα κιτρινισμένα φύλλα η βροχή, έχουν τόση ομορφιά που σε σπρώχνουν να την αποτυπώσεις με όποιον τρόπο μπορείς. Κι εσύ το έκανες με τρόπο θαυμαστό.
Καλά το δικό μου σχόλιο που είναι???
Το διέγραψες Ονειρομάτα???
@ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Χριστόφορε, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για άλλη μια φορά για τα καλά σου λόγια. Η αλήθεια ότι δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου όταν ξεκίνησα να το γράφω, παρά μόνο τη φωτογραφία με το ρυάκι, αλλά σιγά-σιγά κατάφερα να ολοκληρώσω κάποιες σκέψεις μου. Ίσως να βοήθησε και η μελαγχολία του Φθινοπώρου, ίσως...
@ IonnKorr
Και να ΄θελα, πώς θα μπορούσα να διαγράψω ένα σχόλιό σου που δεν το ΄χεις γράψει Ίωνα???????? Μήπως ξέχασες εσύ να το γράψεις και ρίχνεις σε μένα την ευθύνη τώρα?
η σιωπή που δίνει τις περισσότερες απαντήσεις χωρίς να πω κάτι...
που λέει τις πιο βαριές κουβέντες, που δεν θα μπορούσα να πω ποτέ μου...
Nα ήξερες πόσες φορές αυτές οι κουβέντες είχαν γίνει η καθημερινότητά μου.
Λυπάμαι που καθυστερώ να μπω στο κονάκι σου αλλά περνάω κανάλι με τα πνευμόνια μου.
Φιλενάδα κοίτα να γίνεις εντελώς καλά εσύ και μην ανησυχείς ο @χώρος μας εδώ θα είναι και θα σε περιμένει να συνταξιδέψουμε πάλι μαζί.Και πάλι περαστικά σου γλυκιά μου, φιλάκια πολλά :-)))))
Έλα βρε Ονειρομάτα
έγραψα ένα σχόλιο πριν το Χριστόφορο, το είδα ότι πέρασε, αλλά χάθηκε
νόμισα μην το διέγραψες κατά λάθος.
Της google παιγνιδίσματα!!
Δεν πειράζει.
Εμείς νάμαστε καλά και από σχόλια εκατομμύρια θα ανταλλαγούν στο μέλλον.
Είχα σχολιάσει πάντως για την σιωπή.
Καλό σου βράδυ.
Και κάτι άλλο. Δεν μπορώ να αντιγράψω φράσεις από την ανάρτησή σου. Πως και γιατί το έκανες αυτό??
Για να μην απαντήσω με σιωπή και παρεξηγηθείς, εξηγούμαι...
Δεν ήμουν μέσα και δεν το διέγραψα εγώ κι όταν μπήκα δεν υπήρχε σχόλιο δικό σου πριν απ΄αυτό του Χριστόφορου, Ίωνα. Αν το έγραψες, το είδες δημοσιευμένο και χάθηκε... δεν ξέρω τι να σου πω... εσύ που είσαι του χωροχρόνου εδώ μέσα μήπως να το κοιτάξεις λίγο??????
Και για την αντιγραφή, ναι την έχω καταργήσει, ξέρω σας δυσκολεύει λίγο, εσύ μάλλον θα το χαρακτήριζες και λιγότερο δημοκρατικό, αλλά είχα μια έντονη διαφωνία με κάποιον κι αποφάσισα να το κάνω για να μην έχω άλλες τέτοιου είδους σκασίλες...
Μα δεν σε κατηγόρησα για εσκεμμένη διαγραφή!!! (γιατί να το κάνεις, άλλωστε)
Απλά ρώτησα μήπως έγινε κατά λάθος.
Καμιά φορά συμβαίνει να χάνονται τα σχόλια.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Το έχω ξανασυναντήσει.
Δεν χάλασε ο κόσμος. Άλλη φορά θα σου αφήσω διπλό (σε μέγεθος) σχόλιο και θα το αναπληρώσω. χα..χα..
Σιωπω..
μα να ξερεις...
το ρυακι της σκεψης δημιουργει παφλασμούς συναισθηματων πανω στις πετρωδεις όχθες του και καλυπτει τον ήχο της Φυσης..
Κλεινω και τα ματια και απουσία της εικονας, πλέον δεν έχω συνδέσεις με τον έξω κοσμο που παραλυρεί και γεμίζει τα παρκα, τους δρομους, την εξοχη...
Νιωθω ότι όλα συντελούνται αποκλειστικά μέσα στο δικό μου ρυθμό...
Σιωπησα όπως με παρότρυνες..
μα ξύπνησαν μέσαμ ου αβυσσαλέες σιωπές που αντηχούν στα Πέρατα της Ύπαρξης!...
αυτο ήθελες???
χαχαχαχαχα Κάκια το σώπασε το έλεγα στον εαυτό μου...αλλά αν τελικά παροτρύνθηκες κι εσύ και η σιωπή σου σου έβγαλε αυτό τον καταιγισμό σκέψεων και συναισθημάτων, τότε χαλάλι του,εγώ πάντως έμεινα άφωνη πραγματικά...άλλωστε η δική σου γραφή είναι τόσο μα τόσο ελκυστική, εκλεπτυσμένη,μοναδικά περιγραφική που εμένα με συνεπαίρνει πάντα!!!!!
Δημοσίευση σχολίου