αγαπημένη αίσθηση θαλάσσιας ανασαιμιάς...

Όμορφος, όμορφος σα ρόδινο θαλασσινό δείλι,

με ελαφρύ κυματισμό στα βράχια ρυθμικό, 

κύμα που φουσκώνει και πισωδρομά ψιθυριστά στα χείλη,

με παρασύρει ερωτευμένο σε γλυκό κατασταλαγμό.

Πάλλει η φλογερή ματιά μες στ' αγκάλιασμά σου,

παλάτι που ευωδιάζει μ' αρώματα λατρευτικά,

κι η ψυχή απρόσμενα παραληρεί στο κάλεσμά σου,

με άρπας μελωδίες γεμίζ΄ η καρδιά σταλαγματιά-σταλαγματιά.

Αέρινο, αέρινο σύννεφο σε κάβους συνείδησης προσμένεις,

 αγαπημένη αίσθηση επιστροφής σε παθιασμένη αγκαλιά, 

μες στ΄αφρισμένα όνειρα του γλάρου μ΄ανασταίνεις

μ΄αρώματα μεθυστικά αρμύρας, φιλιού γλυκολαλιά.

Σε χαραγμένης ρότας νεφέλωμα εσύ, ονειρικής απογείωσης,

πορφυρή εμπλουτισμένη μελωδία με θαλάσσια ανασαιμιά,

σε γεύομαι ερωτικό απόσταγμα πνοής μυστηριακής μύησης,

φουρτουνιασμένο άγγιγμα ψυχής, μαγείας κάλεσμα δειλά-δειλά...

                                            

                                                     ydp