Σαν
γαλαξίας απέραντος το σύμπαν σέρνω στο χορό: κι είναι το πνεύμα μου σαν
ουρανός σαν ωκεανός σαν μιαν απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα που οι
στενοί πάνω του ουρανοί δε του σκεπάζουν το (λάλον) νερό (Νικηφόρος
Βρεττάκος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
20 σχόλια:
είναι όμορφο
να ξεκινάς
την νέα χρονιά
μ' ένα παραμύθι!!!!
με γειά και την σελίδα...
όμορφη!!!!
Που είναι αυτό το "νησί" που θα κάνει όλων μας τα όνειρα, πραγματικότητα?
Καλή εβδομάδα youla μου, σε φιλώ!!!
Μη μου σκεπάσεις το φλυαρο νε΄ρο μου...
στείλε μου μόνο συννεφάκια από τα μάτια σου
να αφουγκραστούν τα Παραμύθια μου...
μονο αυτο.....
Αμετρητα φιλιά...σαν κύματα ποιητικής προσεγγισης.....
Tά λιμάνια αυτόυ τού κόσμου ..δέν έχουν τελειωμό . δέν έχουν προορισμό ..είναι τά λιμάνια τών ψυχών ..Ο Ονειρικός κόσμος αυτός είναι μέσα μας..
Δέν ξέρεις πόσο μ,αρέσει αυτός ο κόσμος μέ τά αιθέρια οντα ..
Μαγευτικό τό κομάτι (καί αν δέν κάνω λάθος ..είναι σέ γλώσα ξωτικών)
Νά είσαι καλά πού μέ ταξιδέυεις σέ αυτόν τόν κόσμο ..
φιλιά πολλά
γλυκιά μου ονειρέματα .
@ποιήτρια του μωβ ονειρικού,
ένα όμορφο παραμύθι, που ταιριάζει και στις αλλαγές μου εδώ μέσα -χαίρομαι που σου άρεσαν κι ευχαριστώ πολύ-πολύ για τις ευχές σου-, ένα όμορφο βιντεάκι που βρήκα τυχαία και μου άρεσε πολύ, ένα ταξίδι συναισθημάτων ... και παραισθήσεων...
φιλάκια πολλά
@κρινάκι μου ευαίσθητο και σπάνιο,
το νησί που ζωντανεύει και ομορφαίνει την καθημερινότητά μας,
που μας δίνει ελπίδα...εκεί που μπορούμε ν΄ ανοίξουμε την καρδιά σας στις νεράιδες ή και στα όνειρά μας, εκεί που μπορούμε να αποκτήσουμε και να έχουμε συναισθήματα σεβασμού και της αγάπης για κάθε λεπτομέρεια της ζήσης, της φύσης και του κήπου μας...δεν είναι άλλο παρά το μικρό νησί της μπλογκογειτονιάς μας που έχουμε ναυαγήσει όλοι μας και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε εδώ..δεν είναι παρά το ταξίδι μεσοπέλαγα στην μπλογκοθάλασσά μας...ένα ταξίδι που πολλές φορές με την ηρεμία της μοναξιάς μας ή και τη στήριξης των άλλων στάθηκε στημόνι κι υφάδι για την ύφανση των άκρων των ονειρικών ή αρχή μιας εσωτερικής ισορροπίας του πραγματικού...κι αφού
πολλές φορές νιώσαμε πως απελευθερώνει το πόνο της ψυχής μας ή συνάζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας
κάνει ίσως και πιο προσιτά τα αμέτρητα όνειρά μας...
φιλάκια πολλά
@ποιήτρια της αντανάκλασης των συναισθημάτων,
σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου,
να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της,
να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου...
να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους...
να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας...
κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...
πολλά φιλάκια με δροσοσταλιές νεραϊδένιες
@ελεύθερη ψυχούλα μου,
ναι, είναι όλα τούτα που μόλις είπες κι είναι ένα ταξίδι με μουσική απ΄την νεραϊδοχώρα και πνοές της θάλασσας...είναι ένα μαγευτικό ταξίδι στο ομιχλώδες τοπίο της φαντασίας και στη γοητεία της ρευστής κι απαλής λάμψης του ονειρικού και του απόλυτου συναισθηματισμού...χαίρομαι που το απολαμβάνεις τόσο τούτο το ταξίδι...
φιλάκια πολλά-πολλά γλυκιά μου
Φιλενάδα πρώτα απ`όλα να σου πώ πόσο όμορφη είναι η καινούρια σου σελίδα.
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ! Όσο για το βίντεο πολύ καλό!!!
Όταν το πλοίο σκίζει τα νερά του παραμυθιού, η πορεία του βρίσκεται πιο πέρα από το απέραντο! Σε μια μόνιμη αναζήτηση, και μια διαρκή αναπόληση...
Αν και υπάρχει ένα τέρμα, πιο πέρα από την παραμυθένια φαντασία... Γι' αυτό έντυσα το δικό μου blog με θάλασσα. Ταξίδι στο υπερβατικό με ρότα προς το απόλυτο.
Εξαιρετικό το βίντεο.
κάθε αλλαγή, κάθε αρχή με την Άνοιξη συμβολίζεται...
οι αλλαγές σου δείχνουν αυτό ακριβώς του "ονόματός" σου...
όνειρα νεραϊδόκοσμου...
και έτσι πια και εμείς ονειρευόμαστε... ταξιδεύοντας στις εικόνες και στις γραφές των "ονείρων" σου!
Καλή χρονιά καλή μου! Υγεία,ευτυχία και αμέτρητα όνειρα!!
Ωραία η νέα σου σελίδα!!
Φιλιά
@Θεοδοσία,
σου αρέσει? χαίρομαι γι΄αυτό, ναι σκέφτηκα να αλλάξω το φόντο της, γιατί είχα βαρεθεί το προηγούμενο κάπως...επίσης ναι, το βιντεάκι είναι πολύ-πολύ καλό, φιλάκια πολλά
@Αποκάλυψη 999,
"Σαν γαλαξίας απέραντος το σύμπαν... σαν μιαν απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα... το (λάλον) νερό" (Νικηφόρος Βρεττάκος)-
οι παραπάνω στίχοι του ποιητή μιλάνε για την απεραντοσύνη της θάλασσας της φαντασίας και του ονειρικού και για μεγάλο ταξίδι στη χώρα του παραμυθιού... σε μαγικές στιγμές που όταν κλείνεις απαλά τα μάτια, μαθαίνεις να ονειρεύεσαι ζωγραφίζοντας με χρώματα ψυχής κι αναπνοές αγάπης... αστείρευτη η πηγή αισιοδοξίας και πυξίδα που δείχνει τη ρότα στο ιδεόγραμμα μιας ζωής στολισμένης ευτυχία...άρα το ταξίδι συνεχίζεται, χωρίς να ψάχνει λιμάνι το πλοίο μας και νησάκι ν' αράξει...
χαίρομαι που σου άρεσε το βιντεάκι, καλό σου βράδυ!
@Λάμψη της ψυχής,
τεράστια η σημασία και η αξία των ονείρων για όλους μας...σαν την αναζωογόνηση της άνοιξης που σκορπίζει τριγύρω στη φύση πνοές ζωής κι ελπίδας...σαν ένα εσωτερικό ταξίδι της ψυχής μέσα στον κόσμο της φαντασίας και των ονείρων που μπορεί να διαμορφώσει την κατάσταση του νου μας...
κάποιες φορές νιώθουμε να ζούμε ένα "μεγάλο όνειρο" γεμάτο σύμβολα, που η σημασία τους να είναι ξεκάθαρη και ικανή να μας αλλάξει τη ζωή...
τα όνειρά μας είν' αόρατες πύλες ανάμεσα στην καθημερινή πραγματικότητα κι ενός άλλου παραμυθένιου κόσμου, στον οποίο η ψυχή ταξιδεύει ή "ζει" όσο εμείς κοιμόμαστε...
φιλάκια πολλά
@Μωβένια σταχτοπούτα μου,
σ΄ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, αντεύχομαι το ίδιο κι από δω σε σένα πάλι...ευτυχισμένη, δημιουργική η νέα χρονιά με υγεία, αισιοδοξία, ελπίδα κι αγάπη!!!
φιλάκια πολλά
Εδώ τα λέμε
εκεί τα λέμε
χανόμαστε
κι όμως είμαστε φίλοι.
Καλό βράδυ,
με γλυκιά καρδιά
κι όνειρα μεθυστικά.
Ο κύκλος του νερού, ο κύκλος της ζωής και οι νεράιδες φύλακες της ομορφιάς, ας είναι και προστάτες της νέας χρονιάς.
Πολύ όμορφη η ανάρτηση και η σελίδα σου.
Φιλάκια...
@Κωνσταντίνος Κόλιος,
χανόμαστε, βρισκόμαστε, φίλοι όμως, όπως το λες...και στο φέις και στα μπλογκ...τί μας εμποδίζει για να μην είναι αλήθεια? τίποτα, αυτό δεν είναι δύσκολο, άλλωστε η κοινωνική αλληλεγγύη μπορεί να γίνει δίχτυ ασφαλείας...το δυσκολότερο πράγμα στη ζωή, είναι να αντιμετωπίζουμε όσα μας συμβαίνουν, με θάρρος, κουράγιο, ελπίδα και δύναμη και να μπορούμε να ονειρευόμαστε και να σκεφτόμαστε αισιόδοξα...
Πάντα ν’ ανταμώνουμε φίλε μου...
@to alataki,
σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ γλυκιά μου Ιωάννα, για τα όμορφα λόγια σου!
ένα ταξίδι θαλασσινό στην απεραντοσύνη της φαντασίας και του ονειρικού... σε μαγικές στιγμές δημιουργικότητας αποτυπώνοντας με χρώματα ψυχής, πνοές αστείρευτης διάθεσης κι ελπίδας...
πολλά-πολλά φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου