Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Σάρκινος λόγος - " Τα ερωτικά" - Γ. Ρίτσος


Τι όμορφη που είσαι. Με τρομάζει η ομορφιά σου. Σε πεινάω. Σε διψάω. Σου δέομαι: Κρύψου, γίνε αόρατη για όλους, ορατή μόνο σ' εμένα. Καλυμμένη απ' τα μαλλιά ως τα νύχια των ποδιών με σκοτεινό διάφανο πέπλο διάστικτο απ' τους ασημένιους στεναγμούς εαρινών φεγγαριών. Οι πόροι σου εκπέμπουν φωνήεντα, σύμφωνα ιμερόεντα. Αρθρώνονται απόρρητες λέξεις. Τριανταφυλλιές εκρήξεις απ' την πράξη του έρωτα. Το πέπλο σου ογκώνεται, λάμπει πάνω απ' τη νυχτωμένη πόλη με τα ημίφωτα μπαρ, τα ναυτικά οινομαγειρεία. Πράσινοι προβολείς φωτίζουνε το διανυκτερεύον φαρμακείο. Μια γυάλινη σφαίρα περιστρέφεται γρήγορα δείχνοντας τοπία της υδρογείου. Ο μεθυσμένος τρεκλίζει σε μια τρικυμία φυσημένη απ' την αναπνοή του σώματός σου. Μη φεύγεις. Μη φεύγεις. Τόσο υλική, τόσο άπιαστη. Ένας πέτρινος ταύρος πηδάει απ' το αέτωμα στα ξερά χόρτα. Μια γυμνή γυναίκα ανεβαίνει την ξύλινη σκάλα κρατώντας μια λεκάνη με ζεστό νερό. Ο ατμός της κρύβει το πρόσωπο. Ψηλά στον αέρα ένα ανιχνευτικό ελικόπτερο βομβίζει σε αόριστα σημεία. Φυλάξου. Εσένα ζητούν. Κρύψου βαθύτερα στα χέρια μου. Το τρίχωμα της κόκκινης κουβέρτας που μας σκέπει, διαρκώς μεγαλώνει. Γίνεται μια έγκυος αρκούδα η κουβέρτα. Κάτω από την κόκκινη αρκούδα ερωτευόμαστε απέραντα, πέρα απ' το χρόνο κι απ' το θάνατο πέρα, σε μια μοναχική παγκόσμιαν ένωση. Τι όμορφη που είσαι. Η ομορφιά σου με τρομάζει. Και σε πεινάω. Και σε διψάω. Και σου δέομαι: Κρύψου......                                                              {Ρίτσος}                   ღ

28 σχόλια:

kariatida62 είπε...

Όλο πρωτοποριακά, εντυπωσιακά κολπάκια απο τα Ονειρέματα της Ονειρομάτας μου!!! :))
Το ποίημα δεν το είχα ξαναδιαβάσει...και δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι τόγραψε ο Ρίτσος! :O

ღ oneiremataღ είπε...

@kariatida62,
σ' ευχαριστώ Κάρυ :))έλα ντε, τι μ' έπιασε?...απλά, πειραματίζομαι με διάφορα...αλλά άσε, είχα τόση ώρα για να καταφέρω το κολπάκι εδώ της ανάρτησης...
ναι,δεν έχεις κι άδικο, αλλά είναι του Ρίτσου (1939 νομίζω γράφτηκε, αν θυμάμαι καλά), το βρήκα στην ιστοσελίδα με τα ερωτικά του...και δεν είναι πολύ γνωστό...εμένα μου αρέσει πάρα πολύ πάντως, "η σονάτα του σεληνόφωτος"...
φιλάκια πολλά

inter-notes είπε...

Τι όμορφη που είσαι...με τέτοια ανάρτηση, πιο ποιητική κι από το ίδιο το ποίημα! Η αστροντυμένη οπτασία της φωτογραφίας δένει απόλυτα, ξεπροβάλλει σιγά-σιγά όπως τα άστρα στο σύμπαν! Εύγε για το ταίριασμα!
Υπέροχο το ποίημα...αγαπημένος Ρίτσος, το απόλαυσε η ψυχή μου...

Καλημέρα ηλιόλουστη, αδημονία για τα άστρα που θα κεντήσουν τον ουρανό!

Ανώνυμος είπε...

Ονειρέματα
για μια στιγμή κολησσα στο ιστολογιο σου ..

Δεν θα γίνω υπερβολικός
και δεν είναι μόνο η ανάρτηση ..

Νόμιζα ότι και πάλι ειταν καλοκαιράκι και συναντούσα το όνειρο και το χάδι σε κάποια μάτια που τα έχω χαραγμένα στην σκέψη μου ...

Σου λέω κολησσα και δεν το λέω για να σε κολακευσωω

Σε ευχαριστώ αγαπημένα Ονειρέματα!
Φιλία !

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο το ποίημα.
Μην πω για το κολπάκι..
Ειδικά για 'μένα την τεμπέλα είναι ό,τι πρεπει. Και η ταχύτητα φτάνει για να το επεξεργαστείς όσο πρέπει.
Φιλιά!

ღ oneiremataღ είπε...

@inter-notes,
σ΄ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου Βασιλική, σου άρεσε κι εσένα το αποτέλεσμα...είναι πραγματικά διαφορετικό, παράξενο κι ίσως εντυπωσιακό ...σαν το αραχνοΰφαντο πέπλο της ανοιξιάτικης νυχτιάς με τα έναστρα αποτυπώματα συναισθημάτων που φαντάζει να τυλίγει το σώμα κάθε ερωτευμένης γυναίκας ίσως...σαν την αναπνοή του μεθυσμένου εραστή με πορφυρό κρασί που το ίδιο το παθιασμένο σώμα του από έρωτα αναδύει...
εύχομαι η νυχτιά σου η αποψινή να είναι πλημμυρισμένη μ΄αστέρια, φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@Δημήτρης Μαχαίρας,
έρωτας...έρωτας νοσταλγικός...έρωτας καλοκαιρινός...
είσαι ερωτευμένο παιδί μου? καλά σου έκανα λοιπόν και κόλλησες...μ΄αρέσει (αστειεύομαι)...
χαίρομαι που χάρη στην ανάρτησή μου ανίχνευσες μέσα σου βαθιά κρυμμένα σου συναισθήματα' χαίρομαι που ξανασκέφτηκες τα όμορφα μάτια εκείνης που ήταν κοντά σου εκείνες τις καλοκαιρινές νύχτες και μετά, ίσως έφυγε κι ίσως σου κρύβεται...
έρχεται Δημήτρη το καλοκαιράκι ξανά, όπου να ΄ναι...εύχομαι να είναι πολλές οι έναστρες βραδιές σας, φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@AnD,
καλώς τηνα, σ΄ευχαριστώ γλυκιά μου, χαίρομαι που μάλλον σε κατάφερα να διαβάσεις το ποίημα, μιας και σε εντυπωσίασε το κολπάκι πιο πολύ...και ναι, την ταχύτητα την ρύθμισα φυσικά, όπως και το μέγεθος των γραμμάτων για να είναι πιο εύκολο να διαβαστεί από όλους...
φιλάκια πολλά

iamaticus είπε...

Yπεροχη η ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΟΥ...

Πανε πολυ με τη μουσικη που διαλλεξες...

καλο μεσημερακι!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Ανώνυμος είπε...

Και χωρίς τα κολπάκια σου μια χαρά με καταφέρνεις να σε διαβάζω, μην ανησυχείς. :))
To κολπάκι έδωσε άλλη νότα όμως!

ღ oneiremataღ είπε...

@iamaticus,
σ' ευχαριστώ πολύ γιατρέ μου, χαίρομαι που εγκρίνεις το ό,τι κατάφερα να τα ταιριάξω τόσο...
εγώ ευχαριστώ και για τις ευχές σου, αντεύχομαι...
φιλάκια πολλά, όμορφο υπόλοιπο μέρας

ღ oneiremataღ είπε...

@AnD,
κοίτα να δεις τώρα, μόλις είπες μια μεγάλη αλήθεια...όλοι μας την έχουμε αυτή την ανασφάλεια νομίζω, κατά πόσο μπορούμε να γίνουμε μη βαρετοί, να συμμερίζονται τις απόψεις μας, αλλά και να ενδιαφέρονται γι΄αυτές, ώστε να πείσουμε να μας διαβάζουν οι φίλοι και να συνεχίσουν να μας διαβάζουν...ειδικά με τα ποιηματάκια, υπάρχει ακόμα περισσότερη δυσκολία επειδή, δεν είναι εύκολο ή δεν τα προτιμούν και πιο πολύ να τα σχολιάζουν, το καταλαβαίνεις πως το εννοώ...
κι εκείνο που έγραψα πιο πάνω, πως μάλλον σε κατάφερα να διαβάσεις το ποίημα, το έγραψα φυσικά περισσότερο γι΄ αστείο βασισμένη στο 'τεμπέλα' που είπες εσύ...και ναι, συμφωνώ μαζί σου για το εντυπωσιακό της ανάρτησης αυτής, αφού κι εγώ κάθομαι και την χαζεύω αρκετή ώρα...
σ΄ευχαριστώ πολύ, φιλάκια

matriga είπε...

Όλο και καλύτερο γίνεται το blog σου! Μπράβο Σταχτοπούτα μου :)

ღ oneiremataღ είπε...

@matriga,
σ΄ευχαριστώ πολύ κοχυλένια μου, χαθήκαμε...δε σε ξεχνώ, περνάω κι από το Shell-Land κι από Shell-Land.gr σου με τα διάφορα κι ενδιαφέροντα θέματα...φιλάκια

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

!!!!!!!!!!! γέμισε η σκέψη μου με θαυμασμό....

zoyzoy είπε...

Μοναδικοί οι στίχοι του Ρίτσου τους άγγιξες και ζωντάνεψαν με την μουσική σου έγιναν διεισδυτικοί,μαγευτικοί!

Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

Ανώνυμος είπε...

Αχ, όντως! Καταπληκτικό το ποίημα!
Καθόλου το στύλ του Ρίτσου! Αλλά πάρα πολύ ωραίοοοο :)

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
απλά σκέφτηκα να το χρησιμοποιήσω στην ανάρτηση κι είδες πόσο καλό βγήκε?!!... έδωσε έναν άλλον ρυθμό, χαίρομαι που σου αρέσει ψυχούλα μου, φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@zoyzoy,
Ρίτσος είναι αυτός, όπως και να το κάνουμε...πάντως, η φωτό που βρήκα ήταν σχετική αρκετά και ταίριαξε κι η κίνηση της ανάρτησης έδωσε μια άλλη πιο ευχάριστη ροή στην ανάγνωση των στίχων κι αυτό μόνο απλά έκανα εγώ...σ' ευχαριστώ όμως, χαίρομαι που σου άρεσε κι εσένα γλυκό αρμενάκι το αποτέλεσμα, φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@Faery,
δεν είναι από τα γνωστά του ποιήματα, όπως ο Επιτάφιος, η Εαρινή συμφωνία, Η σονάτα του σεληνόφωτος, η Ρωμιοσύνη, Η Ελένη και τόσα άλλα...όμως τα ερωτικά του, χωρίζονται σε τρεις ενότητες με διαφορετικό στυλ ποιημάτων η κάθε μία τους, κι αποδεικνύουν ότι ο Ποιητής δεν είναι μόνο ο βάρδος των λαϊκών αγώνων ή ο υπαρξιακός και σκεπτικιστής ποιητής, αλλά και ένας ερωτικός και γνήσια αισθησιακός ποιητής...
* Μικρὴ σουΐτα σὲ κόκκινο μεῖζον
* Γυμνὸ σῶμα
* Σάρκινος λόγος
κι υπάρχει κι ένα δεύτερο ποίημα στο σάρκινο λόγο που αναφέρεται στην θέληση του ποιητή να περιγράψει το σώμα της αγαπημένης του...το "απερίγραπτο" σώμα της, σε στίχους που συσχετίζουν και συνδέουν την οικειότητα και την τρυφερότητα του μικρόκοσμου με την επιβλητικότητα του μεγάκοσμου...
φιλάκια πολλά

Apokalipsis999 είπε...

Το «κακό» είναι πως έχουμε συνδέσει το Ρίτσο και κάποιους άλλους ποιητές κυρίως με την πολιτική/στρατευμένη ποιητική τους δημιουργία. Υπάρχει υλικό που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε.
Καλά κάνεις και βάζεις τον «άλλο» Ρίτσο, τον ερωτικό. Για όσους ζουν τον έρωτα ή τον αναζητούν...

ღ oneiremataღ είπε...

@Apokalipsis999,
έτσι είναι Σταμάτη, όπως το λες...ξέρουμε όλοι τον Ρίτσο της Ρωμιοσύνης, είναι πιο γνωστός, αλλά υπάρχει και ο Ρίτσος της Σονάτας,ήταν με λίγα λόγια ποιητής με πολλές δυνατότητες έκφρασης, ελεύθερο πνεύμα και ψυχή...
φιλάκια, καλό σου βράδυ

Theodosia είπε...

Τελικά...ευτυχώς που υπάρχει και ο έρωτας...
Φαντάσου μια ζωή χωρίς αυτόν...
σαν ταινία μαυρόασπρη!!!
φιλιά

ღ oneiremataღ είπε...

@Theodosia,
έτσι ναι, ο έρωτας είναι χρώμα στη ζωή μας...κι αν έπρεπε να βάλω χρώμα στα συναισθήματα (επηρεασμένη από το παραμύθι της Παπαδάκη) θα έλεγα πως:
η λ ύ π η είναι μενεξεδί και σκούρο γκρίζο, το χρώμα της σκιάς που λάμπει στο δάκρυ...
το ό ν ε ι ρ ο έχει τα χρώματα της ίριδας όταν είναι ΕΚΕΙΝΟΣ...
κι είναι άχρωμο όταν λείπει...
η χ α ρ ά γαλάζια με χρυσαφί,το χρώμα που βάφει τον ουρανό και τη θάλασσα στου καλοκαιριού το μούχρωμα...
η μ ο ν α ξ ι ά είναι λευκή σαν το χιόνι ή μαύρη σαν το απόλυτο κενό, κι απορροφά όλα τα χρώματα...
η α γ ά π η κόκκινη σαν την ίδια την καρδιά...
κι ο έ ρ ω τ α ς όλα τα χρώματα μαζί, που ζωγράφισε εκείνος στα φυλλοκάρδια μου και στις σελίδες της ζωής...
φιλάκια πολλά

Nina είπε...

Πάρα πολύ ωραίο το ποίημα του Ρίτσου..Να σου πω την αλήθεια δεν είχα ιδέα πως έχει γράψει τέτοιου είδους ποιήματα...
Με ταξίδεψες για άλλη μια φορά και σ' ευχαριστώ γι' αυτό...
Καλό σαββατοκύριακο!

ღ oneiremataღ είπε...

@Nina,
αυτός είναι ο άλλος Ρίτσος, ο λιγότερο γνωστός κουκλίτσα μου, αλλά ο υπέροχα εκφραστικός...χαίρομαι που ταξίδεψες και τούτη τη φορά μαζί μου στις ρίμες και στα μονοπάτια των ποιημάτων, σ' ευχαριστω πολύ, φιλάκια γλυκά και πολλές ευχές για όμορφο σαβ/κο και σε σένα!!

Ανώνυμος είπε...

Ναι, πήγα και διάβασα και τα υπόλοιπα μετά από αυτό! Πολύ ωραία! Έμαθα κάτι καινούριο και αυτή τη φορά :Ρ

ღ oneiremataღ είπε...

@Faery,
μήπως εγώ δε μαθαίνω??!! :)