Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

" Πώς σ’αγαπώ? Τους τρόπους ας μετρήσω..." Χρόνια μας / σας πολλά !!!!








  ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ          

How do I love thee?
Let me count the ways.
I love thee to the depth 
and breadth 
and height 
My soul can reach, 
when feeling out of sight 
For the ends of Being 
and ideal Grace. 
I love thee 
to the level of everyday's 
Most quiet need, 
by sun and candle-light.
I love thee freely, 
as men strive for Right; 
I love thee purely, 
as they turn from Praise. 

 

I love thee 
with a passion put to use 
In my old griefs, 
and with my childhood's faith. 
I love thee 
with a love I seemed to lose 
With my lost saints, ---
I love thee 
with the breath, 
Smiles, 
tears, 
of all my life!
--- and, if God choose, 
I shall but love thee
better after death. 

                                by Elizabeth Barrett Browning 

  ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ      ღ  







30 σχόλια:

ღ oneiremataღ είπε...

Πώς σ’αγαπώ;

Τους τρόπους ας μετρήσω.

Σ’αγαπώ στο βάθος, πλάτος και ύψος

που η ψυχή μου δύναται να φτάσει, σαν ψάχνει αόρατη

να βρει το τέλος του Είναι και της Χάρης της ιδανικής.

Σ’αγαπώ στο επίπεδο της ταπεινότερης

καθημερινής ανάγκης, κάτω απ’τον ήλιο ή του κεριού

το φως.

Σ’αγαπώ ελεύθερα, όπως παλεύουν οι άντρες

για το Δίκιο.

Σ’αγαπώ αγνά, όπως απεχθάνονται τον Έπαινο.

Σ’αγαπώ με το πάθος που έντυνα

παλιά τις λύπες μου και με την πίστη

των παιδικών μου χρόνων.

Σ’αγαπώ με μιαν αγάπη που νόμιζα πως έχασα

μαζί με τους χαμένους μου αγίους- σ’αγαπώ

με την ανάσα,

τα χαμόγελα, τα δάκρυα όλης της ζωής μου!- και αν

ο Θεός ορίσει

θα σ’αγαπώ περισσότερο μετά το θάνατο.


Ε.Μπράουνιγκ, Ερωτική Ποίηση.

Ανώνυμος είπε...

Δυνατά λόγια αγάπης, τυχερός οποιος τα ακούσει μα πιο τυχερός οποιος το νιώσει να τα πεί...
Χρόνια Πολλά youla μου οχι μονο για τη σημερινη μα για τη γιορτη της αγαπης την καθημερινή!!!

~reflection~ είπε...

Είχα έναν Ανθρωπο ΘεΆνθρωπο
που τον αγάπησα με κάθε δυνατό τρόπο Προσωπικής μου Έκφρασης....


Πες μου...
με πόσους τρόπους ραγίζει μία καρδια?....


φιλί..........με ΟΣΟΥΣ τροπους Γευσιγνωσίας Αντεχεις...

Ανώνυμος είπε...

Η αγαπη μερικες φορες ειναι απεραντι αγαπημενα ονειρεματα!
Μερικες φορες μαλιστα η λεξεις δεν αρκουν!
Φιλία!

kariatida62 είπε...

Oneiremata, Happy Valentine's day to you too!
Kisses xxx
Kary lol

ღ oneiremataღ είπε...

@Lilium,
έτσι όπως το λες ματάκια μου, δυνατά λόγια αγάπης που μόνο η καρδιά μπορεί να τα πει σωστά...σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ, και πάλι χρόνια πολλά κρινάκι μου ευαίσθητο, πάντα αγαπημένη κι ερωτευμένη σε κείνο το φωτεινό "μαζί" που δίνει πνοή στη ζωή σου...φιλάκια γλυκά

ღ oneiremataღ είπε...

@~reflection~ ,
η απόλυτη ποιήτρια της αντανάκλασης των συναισθημάτων, κυρίως του έρωτα, σήμερα μου δηλώνεις πως ράγισε η καρδιά σου?
θεάνθρωπος μα τελικά, η ανθρώπινη φύση του νίκησε εκείνη την άλλη, τη δυνατή κι υπέπεσε στο σφάλμα για να μπορέσει να ραγίσει την καρδιά σου... τώρα λοιπόν, στο χέρι σου αφήνεται, η θέλησή σου είναι, να φανείς εσύ δυνατή, πιο δυνατή να συγχωρήσεις...
φιλάκια γλυκά με πολλές αποχρώσεις και γεύσεις

ღ oneiremataღ είπε...

@Δημήτρης Μαχαίρας,
ναι φίλε μου, μόνο η καρδιά μπορεί να περιγράψει με το μοναδικό της τρόπο κι όχι οι λέξεις, τα λόγια, οι ρίμες...
αγάπη...έρωτας...έρωτας σα βροχή, που αναζωογονεί, που λυτρώνει, που ξεδιψά, που δροσίζει...έρωτας που ξεχειλίζει από το βλέμμα το γνώριμο και κείνα τα όμορφα μάτια τα καλοκαιρινά...
φιλάκια πολλά, χρόνια σου πολλά για σήμερα και για κάθε μέρα ερωτευμενάκι μου εσύ

ღ oneiremataღ είπε...

@kariatida62,
θενκς σοου ματσ Κάρυ, αι γουις γιου μπακ ολ δε σειμ...λολ

μα και, δε θα μπορούσα να μη σου ευχηθώ και πιο ταιριαστά ακόμα...με κείνο του Σοφοκλή το ξεχωριστό...

Ἔρως ἀνίκατε μάχαν, Ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις,
ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς νεάνιδος ἐννυχεύεις,
φοιτᾷς δ᾽ ὑπερπόντιος ἔν τ᾽ ἀγρονόμοις αὐλαῖς·
καί σ᾽ οὔτ᾽ ἀθανάτων φύξιμος οὐδεὶς
οὔθ᾽ ἁμερίων σέ γ᾽ ἀνθρώπων. ὁ δ᾽ ἔχων μέμηνεν.

Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη, εσύ που κεντάς όποιον κι αν σημαδέψεις με τα βέλη σου. Έρωτα συ, που ξαγρυπνάς στα τρυφερά τα μάγουλα των κοριτσιών που δρασκελάς πάνω απ' τις θάλασσες και χώνεσαι στους κήπους των σπιτιών, κανείς δεν γλιτώνει από σένα, ούτε θεός, ούτε κοινός θνητός, μα όποιον τον αγγίξεις, τον τρελαίνεις..

φιλάκια πολλά και γλυκά, χρόνια πολλά

Apokalipsis999 είπε...

Όποιος γι' αγάπη ομιλεί, δεν ξέρει τι σημαίνει,
αν η καρδιά του αγαπά, ξέρει και να σωπαίνει!


Μέρα αισθημάτων σήμερα, και όχι παχιών λόγων...!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

1.

http://lyhnoskeomenos.blogspot.com/2011/02/blog-post_13.html#links

2. με το "Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη" θα συμφωνήσω ονειρεμένη μου…

μα την γιορτή του έρωτα δεν την μπορώ! συγνώμη που τη σπάω στο παρεάκι, μα έτσι νοιώθω!!

ღ oneiremataღ είπε...

@Apokalipsis999,
δεκτό Σταμάτη, αυτό το είπα κι εγώ πολλές φορές απ΄την αρχή πως η καρδιά μιλάει...
κι η αγάπη έχει δικά της λόγια και μιλάει από μόνη της (παράφραση μικρή του Coelho)...
μα μη ξεχνάς πως ο έρωτας έχει υμνηθεί με τα πιο όμορφα λόγια μέχρι τώρα κι από όλους σχεδόν τους ανθρώπους...
χρόνια μας πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
αυτές τις μέρες έχω δει πολλές και διάφορες αναρτήσεις, πολλές και διάφορες γνώμες, πολλά και διάφορα σχόλια, έχω σχολιάσει ανάλογα κι εγώ...μα δε μπορώ...έχω τη γνώμη μου...κι εσύ έχεις τη δική σου, σεβαστό...πάντως δε μπορώ να μην πω και κάτι ακόμα ή μάλλον θα αφήσω να μιλήσει μια από τις αγαπημένες μου συγγραφείς...

"Δεν με νοιάζει τι λένε! Δεν με νοιάζει αν την σημερινή μέρα την κατηγορούν οτι δημιουργήθηκε για εμπορικούς λόγους! Δεν με νοιάζει επίσης αν την θεωρούν πολύ....κιτς ή πολύ...ροζ! (Ειδικά αυτό το τελευταίο δεν με πειράζει καθόλου και έχω τους λόγους μου!) Σήμερα γιορτάζουν οι ερωτευμένοι, πάει και τελείωσε! Και βέβαια καλό είναι να μην θυμόμαστε μόνο μια μέρα τον χρόνο αυτόν που αγαπάμε, αλλά και μια μέρα που είναι.... στιγματισμένη γι αυτό, δεν με πειράζει καθόλου!
Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα, από το να νιώθεις οτι κάποιος σε λατρεύει και σου το λέει!" {Λένα Μαντά}

φιλάκια πολλά φωτεινό μου λυχναράκι

Μοντέρνα Σταχτοπούτα είπε...

Χρόνια πολλά!! Να γιορτάζει η αγάπη κάθε μέρα!!
Καλή εβδομάδα!

ღ oneiremataღ είπε...

@Μοντέρνα Σταχτοπούτα,
ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές σου κι αντεύχομαι κι εγώ το ίδιο, φυσικά...μια όμορφη εβδομάδα, ερωτεύσιμη κι αγαπησιάρα και σε σένα γλυκιά μου, φιλάκια πολλά

to alataki είπε...

Σου εύχομαι ν' αγαπιέσαι με τον ίδιο τρόπο.
Φιλάκια καλό μου...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Κοίταξε να δεις. Το ποίημα της Browning είναι πραγματικά υπέροχο και μάλιστα διαβάζοντάς το στη γλώσσα που είναι γραμμένο.
Σε ότι αφορά την ημέρα μου θυμίζει διακόπτη: Love On/Love Off. Ποτέ δεν είχα σε υπόληψη τις Αμερικανόφερτες συνήθειες. Όμως επειδή ο έρωτας είναι πολύ σπουδαίο κεφάλαιο στη ζωή μας για να το αφήσουμε στα χέρια των εμπόρων, θα έλεγα τους στίχους του θαυμάσιου ποιήματος αυτού να τους έχουμε καθημερινά στην καρδιά μας για όποιον αγαπάμε.
Ούφ σαν γκρινιάρης κάνω!! Μη με μαλώσεις ε;

ღ oneiremataღ είπε...

@to alataki,
σ΄ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, η αλήθεια είναι πως κρύβει μια υπερβολή, λόγω της ημέρας...κι όμως, ένα ποίημα αγάπης με πολλά χρώματα κι αρώματα είναι η ιδανική πρόκληση για την καρδιά...πάντοτε ανταποκρίνεται στην πρόκληση εκείνη της λευκής σελίδας που οι λέξεις που γράφονται καταργούν την ανυπαρξία της λευκότητας και την ζωντανεύουν,νιώθεις πως κινείται, αναπνέει, ακούς τους ήχους της καρδιάς της..χτύποι καρδιάς όμοιοι με κείνους αυτού που κρατά στα χέρια του τη μικρή πένα που στολίζει τη σελίδα...το λευκό παύει να υπάρχει πια, το έχει κατακτήσει η εικόνα, η κίνηση, ο ρυθμός, η καρδιά, η πνοή...
αντεύχομαι σε σένα το ίδιο, φιλάκια

ღ oneiremataღ είπε...

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ,
ναι μου γκρινιάζεις λίγο και θα σε παραπέμψω στο παραπάνω σχόλιό μου στον ΛΥΧΝΟ που αναφέρω τα λόγια της Λένας Μαντά, σχετικά με την ημέρα -χωρίς να μαλώσω κανέναν σας φυσικά, είπαμε έχετε τη γνώμη σας, έχετε την άποψή σας, το σέβομαι και το εκτιμώ, αλλά εγώ τι χαζορομαντικό θα ήμουνα, (όπως με κατηγορεί κάποιος κοινός μας γνωστός,φίλος σου περισσότερο) αν δεν είχα διαφορετική άποψη?-...ναι είναι παρεξηγημένη η μέρα κι η γιορτή από πολλούς, ναι είναι υπερβολική, ναι είναι παράξενη...όμως δεν παύει να είναι αναφορά στον έρωτα, και σίγουρα δεν τον καταργεί για τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου -αν είναι δυνατόν-, ναι ίσως, να την εκμεταλλεύονται οι διάφοροι έμποροι, αλλά απ΄την άλλη, δε χρειάζεται να πέσουμε θύμα, πάντοτε το δωράκι μπορεί να είναι συμβολικό κι όχι ακριβό...η αξία είναι στην προσφορά και στην σκέψη να κάνεις την κίνηση κι όχι στο τι προσφέρεις...
αλλά στην πρότασή σου
"θα έλεγα τους στίχους του θαυμάσιου ποιήματος αυτού να τους έχουμε καθημερινά στην καρδιά μας για όποιον αγαπάμε" δεν έχω να προσθέσω τίποτα, παρά να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου...
χρόνια πολλά σε σένα και στην γυναίκα σου Χριστόφορε, σήμερα και για όλες τις μέρες, φιλάκια

ღ oneiremataღ είπε...

Ο/Η IonnKorr είπε...

Μια άλλη γνώμη (κουλή γνώμη βέβαια)

"Έχω δηλώσει άπειρες φορές, σε σημείο που θα γίνω κουραστική, πως με εκνευρίζει ο,τιδήποτε είναι δήθεν και δεν είναι αυθεντικό και αυθόρμητο! Τα στημένα και τα τυποποιημένα καλό θα είναι να μένουν έξω απ' τη ζωή μου, είτε μιλάμε για πράγματα είτε για ανθρώπους. Γι' αυτό λοιπόν και μιας και ξημέρωσε μια άγια μέρα..(μπουχαχαχαχα) έχουμε και λέμε:

Παράτα με! Την αγάπη σου και το ενδιαφέρον σου, θα τα δω στα δύσκολα, όταν θα είμαι κομμάτια και θα σου σπάω τα νεύρα κι ενώ εσύ θα θες να με δείρεις από τα νεύρα σου, θα μένεις δίπλα μου. Όταν είμαστε στα όριά μας θα μου αποδείξεις πόσο με εκτιμάς κι όχι όταν το ρολόι χτυπήσει 12:01.

Παράτα με! Την αγάπη σου θα τη δω, όταν θα διαφωνούμε κάθετα σε διάφορα θέματα, γιατί δε μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα! Όταν θα ζητήσω να με ακούσεις, ενώ θα ξέρω πως δεν μπορείς να με βοηθήσεις, όταν θα θελήσω να είσαι κοντά ακόμη κι αν δεν περνάει τίποτα από το χέρι σου! Και τότε θα δεις και τη δική μου αγάπη, όταν θα θες να μιλήσεις και θα σε ακούω ενώ συνήθως έχω μάθει να μιλάω.

Παράτα με! Πάμε για φαγητό ξαφνικά ένα βραδάκι που μετά από τη δουλειά σου θα θες σαν τρελός να βλέπεις εμένα μόνο, κάτω από το φως των κεριών και να αλληλοταϊζόμαστε επειδή γουστάρουμε εκείνη τη στιγμή, την άσχετη στιγμή. Θα έρθω και στο κινέζικο, κι ας μη το τρώω, αν ξέρω πως τρελαινεσαι γι' αυτό.

Παράτα με! Πάρε με να πάμε μια εκδρομή στη θάλασσα, να τρέξουμε στη παραλία, να μυρίσουμε αλμύρα να κλάψουμε αγκαλιά έτσι, επειδή έβγαλε ήλιο, να φάμε πλάι στο κύμα, κι ας κάνει ψοφόκρυο, να μας παίρνει ο άνεμος τα μαλλιά και τα μυαλά, μια τυχαία μέρα πριν να μιζεριάσουμε στο σπίτι.

Παράτα με! Πάρε μου ένα όμορφο δώρο, επειδή το είδες και με θυμήθηκες! Επειδή εκείνη τη στιγμή, ανεξαρτήτως της μέρας πέρασα φευγαλέα από το μυαλό σου ή έμεινα και λίγο παραπάνω! Πάρε μου κάτι που να το δω και να χαμογελάσω και να είμαι εγώ αυτό, όχι τα απωθημένα των γυναικών που κατά καιρούς γνώρισες.

Παράτα με! Κάνε μου έρωτα όποτε θες, όπως θες, όποτε θέλω, όπως θέλω, όποτε θέλουμε, όπως θέλουμε. Χωρίς αφύπνιση στο κινητό. Χωρίς προγραμματισμένη ηδονή, χωρίς τα ίδια εσώρουχα με χτες, μια απλή καθημερινή νύχτα, λίγο πριν ξέπνοα αφεθείς στην αγκαλιά μου, ενώ την άλλη μέρα θα δουλεύουμε, μα σημασία δε θα έχει.

Παράτα με! Ένα μπουκέτο λουλούδια, κι ένα κουτί γλυκά, πιο πολύ θα με εκπλήξουν μια κρύα άσχετη μέρα, παρά σήμερα. Είμαι αλλεργική στα λουλούδια, τα γλυκά παχαίνουν και κοσμήματα δε φοράω λόγω ιδεολογίας (και αλλεργίας)! Μη το κάνεις, όλα στράφι θα πάνε! Τζάμπα δηθενιά.

Παράτα με! Αν δεν είσαι ρομαντικός, μη το παίζεις ρομαντικός, γιατί ηθοποιός δεν είσαι και δεν προλαβαίνεις να γίνεις σε μια μέρα και για μία μέρα! Και δεν αξίζει κιόλας! Δείξε μου την γαιδουριά σου! Μπορεί αυτήν να αγάπησα κατά βάθος!

Παράτα με! Εγώ δεν είμαι από τα κοριτσάκια που με ένα κόσμημα, ένα τριαντάφυλλο και μια τούρτα θα πετάξω στα ουράνια και θα ονειρευτώ την ευτυχία. Σου χαρίζομαι για πολύ λιγότερα και για πολύ φτηνότερα, αρκεί να νιώσω πως είσαι εκεί, όλες τις στιγμές.

Παράτα με... και κράτα με ακόμη κι όταν θα σου λέω: Παράτα με!

ΥΓ Εν ολίγοις: Αρνούμαι να γιορτάσω τον έρωτα μαζοποιημένα. Είναι σα να μου λέτε, σήμερα πρέπει να μιλήσεις γιατί είναι η μέρα της λέξης! ...................

ღ oneiremataღ είπε...

@IonnKorr
αντέγραψες την ανάρτηση της Κουλίτας... δηλ συμμερίζεσαι τις απόψεις της...
την ξέρω, την είχα διαβάσει...εκείνη έτσι νιώθει,έτσι αισθάνεται...και καλά κάνει...

*αντέγραψα το σχόλιό σου, για ευνόητους λόγους, δε σε πειράζει...

ღ oneiremataღ είπε...

@IonnKorr,
ευτυχώς αντέγραψες την ανάρτηση, τα σχόλια τώρα τα είδα...είσαι ντιπ για ντιπ τρελός.......

iamaticus είπε...

.....

Mα εσυ καθε μερα ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ!!!!

Ετσι και σημερα ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ...
ΤΙΣ ΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ ΣΟΥ...

ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

MeLoDy είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=9i7fa6et7jo

Despina είπε...

εάν
στην καθημερινότητα
ρίχναμε λίγες σταγόνες αγάπης
ο ήλιος μας θα ξημέρωνε γρηγορότερα!!!!
φιλιά αγάπης!

ღ oneiremataღ είπε...

@iamaticus,
εντάξει το κάθε μέρα είναι ουτοπικό κι υπερβολικό, γιατί η καθημερινότητά μας με τα προβλήματα, τις έγνοιες της και τις δυσκολίες της, δεν είναι γιορτή και δε μας επιτρέπει κάτι τέτοιο...αλλά γενικά, μικρές εκδηλώσεις αγάπης κι ενδιαφέροντος, μια τρυφερή κουβέντα, ένα χάδι, ένα δωράκι, καλό είναι να θυμόμαστε να τις κάνουμε συχνά πυκνά...
αγαπώ τον άνθρωπό μου, τον αγαπούσα χθες που στάθηκα εκεί να ακουμπήσει πάνω μου την αγωνία του για κάποιο θέμα που τον απασχολεί, που του άνοιξα την ψυχή μου, που σεβάστηκα την ανάγκη του να μείνει σιωπηλός...αύριο
που θα θέλει κάτι άλλο να μοιραστεί μαζί μου...
απλά αυτή τη μέρα, είναι όμορφο εκείνο το ευχαριστώ σαν το δικό σου με μια μικρή -αλλά τεράστια σε αξία- αφιέρωση όπως η δική σου...
εγώ να δεις πόσα πήρα χθες, με αυτή σου την ανάρτηση -εκτός από το τραγουδάκι που σου τζούρνεψα- πιο όμορφους χρωματισμούς ψυχής και νου...
πάντα αγαπημένοι εσύ και η γυναίκα σου, χρόνια σας πολλά και πάλι!!

ღ oneiremataღ είπε...

@MeLoDy,
πολύ όμορφοι ήχοι, πολύ χαλαρωτικοί, όμορφη και η ανάρτησή σου γερόλυκε... σ' ευχαριστώ, όμορφη μέρα Κώστα

ღ oneiremataღ είπε...

@Despina,
ποιήτρια αυτή είναι η αλήθεια τελικά,και το μεγάλο μυστικό, που τόσο ποιητικά αναφέρεις...λίγες σταγόνες αγάπης σε ανύποπτες στιγμές, για να δίνουν χρώμα στην καθημερινότητά μας και να την φωτίζουν περισσότερο...
φιλάκια αγάπης κι από μένα

zoyzoy είπε...

Τι γλυκό τι ονειρικό σαν τον έρωτα το ποίημα αγγίζει και χαράζει καρδιές!

Χρόνια πολλά πάντα χαρούμενη και ερωτευμένη να'σαι γλυκιά μου!

Με φιλιά θαλασσινά:))

ღ oneiremataღ είπε...

@zoyzoy,
σ΄ευχαριστώ γλυκό μου αρμενάκι, τα ίδια αντεύχομαι σε σένα, φιλάκια πολλά