Κάποια βραδιά σε λευκό χαρτί
έκρυψα όσα είχα μες στην καρδιά
μα δεν σου χα πει.
Πήρα βαθιά μια αναπνοή
και φύσηξα τις λέξεις
πέρα μακριά η γραφή να σκορπιστεί.
πέρα μακριά η γραφή να σκορπιστεί.
Κι έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.
Κάθε φορά που κοιτάς ψηλά
κι η στίλβη δυναμώνει
μια συλλαβή θέλει ν ακουστεί.
Και προσπαθεί να ρθει πιο κοντά
μα στο κενό γλιστράει
και σκέφτεσαι ένα αστέρι έπεσε.
Έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.
Στίχοι: Μέλισσες
Μουσική: Μέλισσες
Πρώτη εκτέλεση: Μέλισσες
16 σχόλια:
Πόσο όμορφο... καινούριο είναι? Δε το είχα ακούσει...
Καλό βράδυ youla μου :)
Τρυφερό κορίτσι ,μια γλυκιά καλησπέρα ήθελα απλώς να πω ,δεν έχω πολλά κέφια τελευταίως ...θα περάσει !!
@Lilium,
ναι κουκλίτσα μου, απ΄τα καινούρια τους κομμάτια, δεν έχει ακουστεί όσο κάποια άλλα...απλά, διαλειμματάκι...φιλάκια, όμορφο βράδυ
@ξωτικό,
καλώς την μου, έχω αναρωτηθεί αρκετές φορές για σένα, είδα πως είσαι λίγο εξαφανισμένη ματάκια μου...ελπίζω όλα να είναι καλά, φιλάκια γλυκά
πολύ ομορφο κομμάτι από ένα πολλά υποσχόμενο συγκρότημα .
Εξαιρετική η επιλογή σου !!
φιλιά ονειρεμένα .
@Alma Libre,
σωστά και ταίριαζε πολύ και με τη φωτό που επεξεργαζόμουν, οπότε τα συνδύασα κι εγώ...φιλάκια γλυκά
Mμμμμμ! Τρυφερούλι! Ωραίο ήταν...
Ούτε εγώ το είχα ξανακούσει.
Καλό βράδυ, Ονειρεματά μου
@kariatida62,
ναι είναι μια όμορφη μπαλάντα, συναισθηματική, Κάρυ μου...σ ευχαριστώ, ένα όμορφο βράδυ και σε σένα, φιλάκια πολλά
όμορφο τραγούδι ονειρεμένη μου!
και το άκουσα την πιο σωστή ώρα!!!!
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
μου άρεσε κι εμένα πολύ και σκέφτηκα να το αναρτήσω, έτσι απλά...για την ώρα τη σωστή, φωτεινή λάμψη της ψυχής, είσαι αποκλειστικά και μόνο εσύ "υπεύθυνη" και για το ό,τι το άφησες να ακουστεί μέσα σου...εγώ δεν έκανα κάτι' αλλά, χαίρομαι για το αποτέλεσμα...φιλάκι γλυκό
Η τόση τρυφερότητα που αναδύεται από λόγια και την μουσική ειλικρινά σβήνει εντάσεις και θυμούς.
Γειά σου καλή μου φίλη. Πάντα της προσφοράς.
Σήμερα είχα λίγο καιρό, ανέβασα κάτι, μπήκα να δω τι κάνουν και οι φίλοι μου που τους είχα παρατήσει (αλλά ποτέ ξεχάσει) τελευταία.
@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ,
τώρα αυτό είναι καλό άραγε? απ΄τη μια σα γυναίκα θα 'θελα ν΄ανάβω τα αίματα και να σφάζονται στην ποδιά μου τα παλικάρια (χαχαχαχ τι ψωνάρα Θεέ μου) απ΄την άλλη, σα ρομαντική ψυχή δε μπορώ τους τσακωμούς, άλλωστε δεν ταιριάζει και στην ατμόσφαιρα του ονειρικού του μπλογκ μου και γι΄αυτό προσπαθώ να καταπραΰνω εντάσεις και θυμούς με τρυφερούς και συναισθηματικούς στίχους, ρίμες, λέξεις, χρώματα κι εικόνες -ένας μόνο είναι υπεύθυνος για όταν οργίζομαι, το ξέρεις κι εσύ φαντάζομαι- ... σ' ευχαριστώ πολύ Χριστόφορέ μου, πάντα με την γλυκιά κουβέντα στα χείλη!! φιλάκια, καλό σου απογευματάκι
@GiP,
Γιώργο χάθηκες για μέρες, ελπίζω να το ολοκληρώνεις το βιβλίο σου,για να μπορέσεις να επιστρέψεις ορεξάτος στην μπλογκογειτονιά μας...χαίρομαι που με θυμάσαι και με επισκέπτεσαι στον λίγο ελεύθερο χρόνο σου φίλε μου...έρχομαι από κει να δω την ανάρτησή σου ή μάλλον θα πάω πρώτα στον Χριστόφορο να πάρω την κρυάδα (ανέβασε κι άλλη συνέχεια με τον "Δημήτριο" απ΄ότι πρόλαβα να δω) και μετά σε σένα μήπως επανέλθω -ίσως, ποτέ δεν ξέρεις με σένα-
στα ίσα μου...
κι εγω μαζευω μια μια τις λεξεις και φτιαχνω το παζλ ....
@ΜΑΓΟΣ!,
σκορπίστηκε η γραφή
σε κομματάκια - κομματάκια
μικρών φωτεινών αστεριών..
τώρα?
πόση υπομονή πρέπει να χεις
για να μαζεύεις πεφταστέρια
στη χούφτα σου μάγε μου,
να τα ενώσεις πάλι να γίνουν
η πολυπόθητη συλλαβή??...
Δημοσίευση σχολίου