το απέραντο κι άφταστο
μαντείο σου, ιέρεια,
πυρπολώ με φλόγας ανάσες..
σπονδές στην άμετρη μορφή
σπιθίσματα άστρων..
χρησμοί σου οι συννεφένιοι στεναγμοί
στα πέπλα τους μ΄ αρπάζουν..
κι ενώ στην κορύφωση
το σκας με το άρμα,
στο βωμό εκεί, στην άκρια,
γονατίζω..
τάματα αγάπης να αφήσω
σε πάπυρου διαχρονική γραφή..
εσύ χάνεσαι σκυθρωπή,
κι εγώ δέσμιος
να με βγάλει στην ακτή...... ydp
18 σχόλια:
Κάθε φορά που σε διαβάζω νιώθω να χω μπει σε ένα δάσος με νεράιδες :)
Πολύ γλυκές οι λέξεις σου
Καλημέρα και καλή εβδομάδα
Να φανταστώ ,μέχρι την επόμενη φορά που στο μαντείο θα προσέλθει πάλι;;
Καλή εβδομάδα και την αγάπη μας
(Σταματήστε να τους Ψηφίζεται..."Φτύστε" τους!!!)
Βρε Ονειρεμάτα μου, έχω θαυμασει δειλινά και δειλινά...τέτοιο δειλινό σαν το δικό σου, ποτέ δεν είδα!!!
Tην επόμενη φορά που θα τύχει να το αντικρύσω θα κρατώ τους στίχους σου και θα τους φωνάζω στην άκρη της απεραντοσύνης ...εκεί που κάθομαι και την αγναντεύω!!!
Πολύ μου άρεσε!
@Μαρια Νικολαου,
σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα γλυκά σου λόγια κι ευχές κι εγώ σε καλημερίζω με τη σειρά μου ποιήτρια, απ΄αυτό το δάσος της ψυχής μου που περιδιαβαίνουμε μαζί τόσο συχνά... εγώ όλο ψάχνοντας να βρω λέξεις κι εικόνες, στίχους να τις κάνω για να σας οδηγήσω στα χωμάτινα μονοπάτια της, άλλοτε ολοφώτιστα από τις ηλιαχτίδες που ξεφεύγουν μέσα απ΄τις φυλλωσιές των δέντρων, που θροΐζουν κι άλλοτε λιγότερο φωτεινά απ΄τις ανακλάσεις της σκιερής πυκνής βλάστησης...
φιλάκια γλυκά, μια όμορφη εβδομάδα
@Καπετάνιος,
μπορείς σίγουρα να φανταστείς ελεύθερα κι όσο περισσότερο γίνεται...άλλωστε, όσο η άνοιξη σιμώνει κάτι με βεβαιώνει πως το μαντείο της μέρας ηλιόφωτο θα πυρπολεί τις σκέψεις και τη φαντασία μας... ευχαριστώ για τις ευχές και την αγάπη σας,καπεταναίοι μου, ανταποδίδω...
φιλάκια πολλά, μια όμορφη μέρα και βδομάδα
@kariatida62,
είδες τι κάνει μερικές φορές μια σύνθεση φωτό κι η ανάλογη διάθεση? ούτε κι εγώ περίμενα πως θα έβγαινε κάτι καλό απ΄αυτό που προσπαθούσα όλο το πρωί να φτιάξω...άσε που με προβλημάτιζε και το ότι έπρεπε να γράψω λόγια ενός άντρα προς γυναίκα-μέρα... έγραφα, έσβηνα συνέχεια...αλλά επέμενα σ' αυτό που είχε χαραχτεί στο μυαλό μου, ο παραλληλισμός μ΄ένα μαντείο και με ό,τι η φωτό απεικόνιζε... χαίρομαι που σου άρεσε τόσο το αποτέλεσμα Κάρυ μου, σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα καλά σου λόγια, φιλάκια πολλά, μια όμορφη εβδομάδα
Το δύσκολο των προσμίξεων είναι όταν η φλόγα ρέει μέσα στους Ωκεανούς..
Στην Διαχωριστική Γραμμή των δύο θερμοκρασιών {Ύψιστης και Παγωμένης} διχάζεται η Έμπνευση
και τότε τελικά το Ποίημα συμφωνεί με τον Εαυτό του!!!
Φιλάκι.......ανάσα ζεστού ανέμου ανάγνωσης...
ΑΡΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΠΑΝΤΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ.
αυτό το προσκύνημα, αυτή η θυσία στον βωμό... πιότερο από τον άνεμο, από το κύμα και τον αέρα με ταξίδεψε... στους κόσμους τις φωτιάς...
φιλιά πύρινα ονειρεμένη μου!
@~reflection~,
είναι εκείνο το σημείο του βωμού, στου ορίζοντα την άκρη, που γίνεται ένωση αλλά και θυσία, το σημείο του αποχωρισμού...κι απομένει θλίψη, γεννιέται έμπνευση σε τάματα ή άραγε το σκοτάδι απλώνεται σιγά-σιγά και παρασύρει?... κι όμως το μαντείο παραμένει και περιμένει την επόμενη μέρα να ανατείλει και τον ηλιομάντη του να επιστρέψει...σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ ποιήτρια της συναισθηματικής αντανάκλασης, για το όμορφο και περιεκτικό σχόλιο...
φιλάκια γλυκά αισιοδοξίας...
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
Γιάννη ξεχάστηκα κι εγώ αυτές τις μέρες και δεν έχω περάσει, όμως το ξέρω πως, έχεις καλή καρδιά και θα μου το συγχωρήσεις...σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, αντεύχομαι μια όμορφη εβδομάδα και σε σένα με πολλά χαμόγελα πάντα... φιλάκια πολλά
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
είναι μια ακόμα απόπειρα δική μου, να συνδυάσω την απήχηση του μακρόκοσμου σε κείνη του μικρόκοσμου..άλλοτε οι πειραματισμοί πετυχαίνουν, ίσως επειδή το συναίσθημα είναι βαθύτερο κι άλλοτε είναι λιγότερο πετυχημένοι, αλλά η προσπάθεια είναι που μετράει...πόσες φορές ένα ηλιοβασίλεμα δεν έβαλε φωτιά στην ψυχή μας και μόνο κοιτάζοντάς το και πόσες φορές δε θελήσαμε να το τραγουδήσουμε ή και να το αποτυπώσουμε με χρώματα και λέξεις...έτσι κι όταν τα συναισθήματα μας παρασύρουν σε βωμούς θυσίας κι απόδοσης της φλόγας που κατακαίει τα σωθικά μας...σ΄ευχαριστώ πολύ λάμψη φωτεινή της ψυχής, φιλάκια γλυκά
Χρησμοί συννεφένιοι στεναγμοί και τάματα αγάπης, κι όλα αφήνονται στο κύμα που ίσως αργήσει να φτάσει στην ακτή! Μιας και οι πόθοι του ανθρώπου πολλές φορές πάνε ενάντια στους χρησμούς και οδηγούν μακριά από την ακτή, βαθιά στη θελκτική θάλασσα...
Τι επιδέξια που πλάθεις με τις λέξεις εικόνες μαγευτικές ερωτικές που με ταξιδεύουν και με συγκινούν συνάμα!
Καλή εβδομάδα
με φιλιά θαλασσινά!
http://www.youtube.com/watch?v=UAG5jlonGQ0
@Apokalipsis999,
χμ, δε λέω αλλά, είπα να το κάνω πιο αισιόδοξο εγώ, οπότε χωρίς να διαφωνώ με τις δικές σου σκέψεις που κι αυτές ισχύουν το δίχως άλλο -είναι και λιγότερο ουτοπικές άλλωστε- Σταμάτη, εδώ στο ποίημα έγραφα πως στο κύμα αφήνεται ο μάντης να τον ξαναφέρει στην ακρογιαλιά του, αφού η ιέρειά του μαντείου, έφυγε, βυθίστηκε στα βάθη του ωκεανού...τα τάματα όμως τα απόθεσε εκεί στα βάθη του ορίζοντα με τη θάλασσα, στο βωμό της θυσίας του και της αγάπης του, να τα ταξιδεύει και να θεριεύουν με τα κύματά της και την ορμή της...φιλάκια πολλά
@zoyzoy,
γλυκό μου αρμενάκι σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...χαίρομαι που σου άρεσε και σε ταξίδεψε στου βωμού εκείνου τη θυσία και στου ηλιομάντη της φαντασίας το μαντείο...ευχαριστώ για τις ευχές σου, αντεύχομαι μια όμορφη εβδομάδα, φιλάκια πολλά
@MeLoDy,
Διοτίμα και Σωκράτης, γερόλυκέ μου, με καθήλωσες με τούτη σου την επιλογή... σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ, "περί έρωτος" λοιπόν:
Ο Έρωτας δεν είναι ούτε ωραίος, ούτε καλός, ούτε ευτυχισμένος, ούτε θεός.
Ο έρωτας είναι έρωτας του ωραίου, επιθυμεί δηλαδή το ωραίο. Δεν επιθυμεί όμως κανείς αυτό που έχει, αλλά κάτι που δεν έχει, που το στερείται. Επομένως, ο έρωτας δεν κατέχει την ομορφιά, δεν είναι ωραίος.
ο Έρωτας δεν κατέχει ούτε το ωραίο, ούτε το καλό, ούτε την ευτυχία. Άρα δεν είναι θεός, γιατί οι θεοί τα έχουν όλα αυτά. Είναι πλήρεις και δεν τους λείπει τίποτε.
Ο Έρωτας κατ΄ ουσίαν κυνηγάει την ευτυχία. Αυτή όμως εξασφαλίζεται μόνο μέσω του ωραίου. Στην πραγματικότητα, τα αγαθά -τα καλά- χαρίζουν την ευτυχία, αλλά βέβαια τα καλά είναι ωραία.
Αυτή η επιθυμία της ευτυχίας είναι έμφυτη μέσα σε όλους τους ανθρώπους.
Κι οι άνθρωποι έχουν ξεχωρίσει από τον έρωτα, ένα ορισμένο μόνο είδος του, κι αυτό ονομάζουν έρωτα, όπως με τη λέξη ποίηση εννοούν ένα ορισμένο είδος τέχνης, ενώ ποίηση σημαίνει γενικά τη δημιουργία κάποιου πράγματος. Μερικοί λένε πως οι ερωτευμένοι αναζητούν το άλλο τους μισό, αλλά στην πραγματικότητα ο έρωτας ζητάει το καλό και τίποτε που δεν είναι καλό.............
Δημοσίευση σχολίου