Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Ο Κεμάλ ( Η ιστορία ενός τραγουδιού)



Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.


Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσούλη, τη Βασόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.



Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί,
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...

[ ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ ]







11 σχόλια:

Μοντέρνα Σταχτοπούτα είπε...

Υπέροχη ιστορία!
Καλημέρα!
Φιλιά!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΟΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

kariatida62 είπε...

Φαντάζομαι, πως το υπέροχο αυτό τραγούδι σε σύνθεση του Μάνου Χατζηδάκι το θυμήθηκες μετά τα γεγονότα στην Λιβύη ...και γενικά εξ'αιτίας της "επανάσταση της ερήμου" που ξεκίνησε πρώτα απο την Αίγυπτο.
Πικρή αλήθεια πως ο κόσμος πάντα με φωτιά και με μαχαίρι προχωρεί...:(

ღ oneiremataღ είπε...

@Μοντέρνα Σταχτοπούτα, @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS, @kariatida62
ακριβώς όπως τα λες είναι Κάρυ, το τραγούδι αυτό το θυμήθηκα μετά από εκείνο που μου άφησε στο σχόλιό του στη χθεσινή ανάρτηση ο Δημήτρης ο Μαχαίρας κι ελπίζω να μην φτάσει ο απόηχός του, με γεγονότα δυσάρεστα σαν εκείνα, μέχρι την Αθήνα μας σήμερα.

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μπράβο, για τούτη την επιλογή σου, ονειρεμένη μου!!!
αν και θα μου επιτρέψεις να σου πω, πως προτιμώ την Αλίκη Καγιαλόγλου σαν εκτέλεση, από το άλμπουμ Αντικατοπτρισμοί, 1993 .

φιλιά γλυκά.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ύψιστης ομορφιάς!!! Δεν χορταίνεις να το διαβάζεις ξανά και ξανά!!!
Με όλη μου την τεράστια εκτίμηση σου εύχομαι καλή νύχτα.

Υ.Γ
Από καιρό ήθελα να σου το πω.
Η εικόνα εκείνου κοριτσιού που μυρίζει το λευκό λουλούδι κάτω από την φράση «ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ......» μου αρέσει πολύ. Έχει κάτι το αθώο αλλά και κάτι το αμαρτωλό ταυτόχρονα. Είναι υπέροχη.

Theodosia είπε...

Κι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κι η ζωή κύκλους κάνει.
Την καλησπέρα μου:)

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
πολύ όμορφη η δική σου επιλογή γλυκιά μου Βίκυ, απλά εμένα μου ήταν γνωστή εκείνη με τον Φραγκούλη...σ΄ευχαριστώ όμως για την επίσης όμορφη επιλογή!!

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ,
ναι είναι υπέροχο από κάθε άποψη και σ΄ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου φίλε μου...
* η φωτό που τελικά είναι και μπαννεράκι μου, μάλλον πιο πολύ τυχαία την επέλεξα τότε,κι έχει αυτό το συνδυασμό που λες, όπως και τα όνειρά μας ίσως.. το ποιηματάκι μου, δεν σημαίνει αδιαφορία, αλλά πως ο χρόνος είναι ανεπηρέαστος κι ότι θα συνεχίζει να περνά, οι εποχές έρχονται και φεύγουν...η άνοιξη πάντα θα έρχεται...

@Theodosia,
ναι, δίκιο έχεις γλυκιά μου, έτσι είναι...το είπα άλλωστε μόλις παραπάνω στην απάντησή μου στο Χριστόφορο, κι η ζωή πάντα κύκλους κάνει κι ίσως ο κύκλος να διευρύνεται όσο πάει ή να μικραίνει...κι ο χρόνος πάντα θα κυλάει...

Μάγια είπε...

Ανατριχιαζω καθε φορά που το ακούω και ειδικα με τις τελευταιες λέξεις....υπεροχη ποίηση υπέροχη σύνθεση!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΙΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ AVATAR:))).ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ.

ღ oneiremataღ είπε...

@Μάγια,
ναι συμφωνω μαζί σου γλυκιά μου, είναι μαγευτικό και με τους στίχους του, αλλά και με τα νοήματά του..

@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
μόλις από κει έρχομαι βρε Γιάννη μου...ευχαριστώ και για τις ευχές σου, αντεύχομαι το ίδιο...