Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Η ΛΗΣΜΟΝΙΑ - Pablo Neruda


ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ποιήτρια Μαρία Νικολάου, για τις φωτό που μου χάρισε...θα μου επιτρέψει όμως την παραπάνω, λόγω ..."συνδρόμου Κλεοπάτρας"... να την ταιριάξω με τους στίχους του ποιητή Πάμπλο Νερούντα...


***********

Όλος ο έρωτας σε ένα κύπελο
πλατύ σαν τη γη,
τον έρωτα με αστέρια και αγκάθια
σου έδωσα, 
αλλά περπάτησες με μικρά πόδια, 
με βρώμικα τακούνια στη φωτιά, 
σβήνοντάς τη. 

Μεγάλε έρωτα, μικρή αγαπημένη!

Δεν σταμάτησα τον αγώνα.
Δε διέκοψα την πορεία μου για τη ζωή,
για την ειρήνη, για το ψωμί όλων,
αλλά σε σήκωσα στα μπράτσα μου
και σε καθήλωσα με τα φιλιά μου
και σε κοίταξα 
όπως ποτέ ανθρώπινα μάτια 
δεν θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν.

Μεγάλε έρωτα, μικρή αγαπημένη!

Τότε δε μέτρησες το ανάστημά μου,
και τον άντρα που για σε απομάκρυνε
το αίμα, το σιτάρι, το νερό
ταύτισες
με το μικρό έντομο που έπεσε στο φουστάνι σου.

Μεγάλε έρωτα, μικρή αγαπημένη!

Μην ελπίζεις να σε παρατηρώ 
από απόσταση προς τα πίσω 
μείνε με αυτό που άφησα σε σένα, 
περπάτα με την προδομένη 
φωτογραφία μου,
εγώ θα συνεχίσω να περπατώ,
ανοίγοντας πλατιούς δρόμους 
αντίθετα στη σκιά,
κάνοντας γλυκιά τη ζωή, 
μοιράζοντας το αστέρι 
σε όποιον έρχεται.
Μείνε στο δρόμο
Για σένα έφτασε η νύχτα.
ίσως την ανατολή
θα ιδωθούμε πάλι.

Μεγάλε έρωτα, μικρή αγαπημένη!

Pablo Neruda




13 σχόλια:

kariatida62 είπε...

Α!γειά σου βρε Ονειρεμάτα μου, βάλε τον ποιητή να υμνήσει τον έρωτα!
Να τα βλέπει το Μαμούνι μου, που γούρλωσε τα μάτια του όταν είδε, πως θα γίνει ο έρωτας σε λίγα χρόνια...(εσύ τα είδες? χαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαα)

Μαρια Νικολαου είπε...

Τι καλύτερο από τις λέξεις του Neruda...

~reflection~ είπε...

Υπέροχος Συγκερασμός...

και ο Στίχος "Μεγαλε Έρωτα Μικρή Αγαπημένη"...

μοιαζει...δεν είναι αλλα μοιαζει.....

Ουσία μιας σχέσεις παραξενης....

Μεγαλος Μικρή....
Αντιθεση...
κι όμως....

στον Παντοκράτορα Έρωτα, τα αντίθετα έλκονται...

Φιλακι αφήνω για την όμορφη συνΎπαρξη......

και μία γλυκιά Καληνύχτα.....

ღ oneiremataღ είπε...

@kariatida62,
ο ποιητής υμνεί με πάθος τον Έρωτα, αλλά έχει μάλλον απωθημένα με την αγαπημένη...
ναι, πέρασα τα είδα, αλλά...αλλά...
μου χάλασε η διάθεση από πριν, ξέρεις...φιλάκια

@Μαρια Νικολαου,
σίγουρα δεν υπάρχει καλύτερο από τους στίχους του Νερούντα ή ίσως τους δικούς σου, που έχοντας δημιουργήσει τούτη τη φωτό έχεις ακόμα μεγαλύτερη αντίληψη της υπόστασής της απεικόνισης...
φιλάκια πολλά

@~reflection~
μεγάλος Έρωτας, μικρή αγαπημένη...
πιστεύω πως ενώ υμνεί τον ΄Ερωτα σαν παντοδύναμο και πανίσχυρο, μειώνει την αγαπημένη του επειδή τον πλήγωσε, επειδή δεν στάθηκε στο ύψος του έρωτά του, επειδή δεν ανταποκρίθηκε όπως εκείνος επιθυμούσε κι έλπιζε...
πολλές φορές τα αντίθετα έλκονται, νόμος της φύσης,αλλά και στον έρωτα...κι άλλες φορές πάλι δεν ταιριάζουν...
ευχαριστώ πολύ-πολύ για το φιλί, ανταποδίδω με φιλάκια πολλά

Nina είπε...

Πάρα πολύ ωραίο..Και μαζί με τη μουσική που έχεις βάλει γίνεται ακόμη καλύτερο...
Καλό σου βράδυ!

inter-notes είπε...

Ονειρεμένο το ιστολόγιό σου...από άποψη αισθητικής, αλλά και περιεχομένου. "Φυλάκισε" το βλέμμα μου και θέλω να εξερευνήσω όλες τις γωνιές του!
Όσον αφορά τον έρωτα που εξυμνεί ο Ποιητής, θα καταθέσω μόνο τούτο, που αποτελεί βίωμά μου εδώ και έξι χρόνια: Για να αντέξει ο έρωτας και να μεταμορφωθεί σε αγάπη χρειάζεται να αγαπάμε το "άλλο μας μισό" όπως εκείνο θέλει, συνέχεια...

ღ oneiremataღ είπε...

@Nina,
σ' ευχαριστώ πολύ κουκλίτσα μου, χαίρομαι που σου άρεσε...πάλι διαλειμματάκι απ΄το διάβασμα κάνεις και μπλογκοσεργιάνι ε? μην αγχώνεσαι όλα μια χαρά θα πάνε...φιλάκια πολλά

@inter-notes,
καλώς όρισες γλυκιά μου, στην γωνίτσα μου, σ΄ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι που σου αρέσει...
τώρα όσο για το αν πρέπει να αγαπάμε όπως θέλουν εκείνοι...εγώ πιστεύω πως μάλλον πρέπει να υπάρχει κάποιος αμοιβαίος συμβιβασμός και σεβασμός κι από τους δυο...κι οι δυο κάνουν υποχωρήσεις, κι οι δυο δέχονται κάποια πράγματα σε σχέση με το άλλο τους μισό,κι οι δυο συμβιβάζονται κι αλλάζουν σε σχέση με αυτό που βιώνουν, για να παραμείνουν στη σχέση τους, αν πραγματικά αγαπάνε ο ένας τον άλλον...φιλάκια πολλά

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

το να συνταιριάζεις εικόνα μουσική και ποίημα σπουδαίο, σπουδαίου ποιητή... είναι κι' αυτό ποίηση θαρρώ!

όσο για το τι είναι ο έρωτας, τι είναι μεγάλο και τι μικρό... δεν έχω τίποτα να πω... αυτό που έμαθα μέχρι τώρα είναι, πως η ζωή ανατρέπει και οι ερμηνείες των λέξεων αλλάζουν...

καληνύχτα ονειρεμένη!

Theodosia είπε...

Αγαπημένος Πάμπλο Νερούντα, όταν η εφηβική φαντασία ταξίδευε μέσα από τους στίχους του κι ονειρευόταν...
Καλή σου μέρα γλυκιά μου:)

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
σίγουρα ναι, είναι ποίηση, απλά σε κάθε φωτό της Μαρίας εγώ για να γράψω κάτι εμβαθύνω για ώρα, την κοιτάζω και μετά γράφω ότι περίπου εντυπώσεις μου προκαλεί...με τη συγκεκριμένη είχα ένα θέμα, γι΄αυτό και προτίμησα πιο ασφαλή λύση...
για τον Νερούντα και την ποίηση, εγώ τι να πω, είναι από τους αγαπημένους μου...
άλλωστε τα είπε από μόνος του ο ίδιος :
" Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ο,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει. Όσον αφορά την ποίηση, στην πραγματικότητα καταλαβαίνω πολύ λίγα πράγματα. Γι' αυτό συνεχίζω με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. Ίσως απ' αυτά τα φυτά, τη μοναξιά, τη σκληρή ζωή, βγαίνουν οι μυστικές, αληθινά βαθιές "Ποιητικές Πραμάτειες" που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, γιατί κανείς δεν τις έγραψε. Η ποίηση διδάσκεται βήμα βήμα ανάμεσα στα πράγματα και στις υπάρξεις, χωρίς να τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντάς τα με την ανιδιοτελή απλωσιά της αγάπης."
φιλάκι, καλημέρα γλυκιά φωτεινή λάμψη της ψυχής

@Theodosia,
κι εμένα το ίδιο αγαπημένος, ίσως επειδή είναι πιο γήινος γενικά, αριστουργηματικός κι ο αιώνια ερωτευμένος ποιητής κι όχι μόνο...
μια όμορφη μέρα και σε σένα γλυκιά μου, φιλάκι

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο ! Με πολλές ερμηνείες !!

Να 'σαι πάντα καλά !!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μα τι μαγεία λέξεων και εικόνων Θεέ μου!! Δεν μπορώ δυστυχώς να περιγράψω την αίσθηση που έχω όσο βρίσκομαι εδώ μέσα. Μοιάζει να ζω σε ένα υπέροχο όνειρο. Δικαιώνεται έτσι το όνομα του χώρου. Είναι σαν να έχω πιει ένα υπέροχο κρασί που αφήνει θεϊκή γεύση στο στόμα. Νιώθω ευγνωμοσύνη για να το πω πιο απλά.

ღ oneiremataღ είπε...

@GiP,
με πολλές ερμηνείες...σίγουρα.
σ' ευχαριστώ Γιώργο που πέρασες και σε παρακαλώ πολύ, μη μ' αποχαιρετάς, μη μας αποχαιρετάς, δεν αξίζει να το κάνεις για το λόγο που ξέρεις και ξέρω και τα είπαμε αυτά νομίζω...

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ,
σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια φίλε μου Χριστόφορε, έχεις εκείνο το μαγικό τρόπο με τα λόγια σου να μιλάς στην ψυχή των άλλων και να τους λες αυτό που θέλουν να ακούσουν την κάθε στιγμή, για να νιώσουν όμορφα...είσαι ένας καταπληκτικός μάγος που ξέρεις να μαντεύεις πάντα...σ' ευχαριστώ πολύ!!!