ღ Ανάμεσα σε σκέψεις και σ' ονείρατα,ακροβατώντας πάνω στο εύθραυστο φτερό της πεταλούδας...
πεταλουδίζοντας στην μεταμόρφωση, την αναγέννηση,την αναζωογόνηση... αναζητώντας πνοή, φύσημα, ανάσα ζωντάνιας!!!!! ღ
Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp
Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011
μικρό { μικρό - το νιώθω - ... μικρό - το νομίζω- ..... } διάλειμμα .............
Ήμασταν χαρούμενοι εκείνο το πρωί.....
Έπειτα σύννεφα βροχή και το νοτισμένο χώμα..
έπαψες να γελάς...
«Ανεξήγητο» είπες «ανεξήγητο δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους όσο και να παίζουν με τα χρώματα είναι όλοι τους μαύροι».
✿Olá, amiga! σε ευχαριστώ για τις ευχές σου!! σου εύχομαι κι εγώ να είσαι πάντα χαρούμενη και να σκορπάς τριγύρω σου χαμόγελα όπως τώρα! ♫♥Beijinhos.
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ το γλυκό φιλί σου ομόρφυνε την ανάρτησή μου...!! σ΄ευχαριστώ για τη φιλία σου Βίκυ!!!
@ ο παρατηρητης συνέχισε τις δημιουργίες σου πάντα με κέφι...
@to alataki έτσι ακριβώς Ιωάννα μου, όπως το είπες...
@Despina ποιήτρια του μωβ ονείρου και των αποχρώσεων του ουράνιου τόξου, τι κι αν βουτηχτείς.. οι γραμμές παραμένουν μαύρες χαραγματιές πάνω στο άσπρο... όσο κι αν χρωματίσεις το εσωτερικό τους οι χαραγματιές δεν αποχρωματίζονται, το χρώμα το δικό τους ειν πιο ισχυρό και παραμένει...μόνο να όταν αρχίζει και ξεβάφει εκείνο που φοβάμαι είναι πως υγρό ρέει και καλύπτει και τα άλλα σου χρώματα...κι υπερισχύει το μαύρο ξανά. φιλάκι γλυκό
ღ Ψυχή ελεύθερη, γεμάτη χρώματα και ζωντάνια! Θέλεις να πετάς ψηλά αλλά μένεις πάντα κοντά στους ανθρώπους που αγαπάς. Σε διακρίνει η αφοσίωση, η κατανόηση, η ζεστασιά που κρύβει η καρδιά σου! Αυτό που αγαπάνε πιο πολύ οι άλλοι σε σένα είναι το χαμόγελό σου! Τα μάτια σου κρύβουν μια θλίψη που λίγοι ξέρουν τι σημαίνει. Ζεις την στιγμή έντονα σαν να είναι η τελευταία, αν και συχνά κάνεις λάθη. Πρόσεξε τα φτερά σου, είναι εύθραυστα! ღ
ευφυολογήματα
' μεγάλων' και ' μικρών' ανθρώπων...
ღ oneiremata ღ στα top Blogs
Το πεπρωμένο, σαν τη σκιά της φοινικιάς, προηγείται παντού είναι ο δρόμος σου και το αχνάρι των βημάτων σου όπου και αν πας σε κυκλώνει καθρέφτης βαλμένος πάνω στη άμμο της σκέψης σου. Τα κύματα σε οδηγούν εκεί που θέλουν να σε ξεβράσουν. Είναι να μη βρεθεί η ψυχή σου άδειο κοχύλι, πεταμένη στο θυμό της. Κάποιοι όμως είναι τυχεροί. Στ' άδεια κοχύλια της ψυχής τους οι νεράιδες της θάλασσας κρύβουν τα τραγούδια τους. Κάποιοι... Δεν θα τους βρεις σε κάθε βήμα σου.... Αλκυόνη Παπαδάκη
*************************
«Σονάτα του σεληνόφωτος» [Ρίτσος]
«Άφησέ με να ’ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι, – δε θα φαίνεται
που ασπρίσαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι
θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.
Άφησέ με να ’ρθω μαζί σου.
Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια – δε θέλω να τ’ ακούσω. Σώπα…
Θα καθήσουμε λίγο στο πεζούλι, πάνω στο ύψωμα,
κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας
μπορεί να φανταστούμε κιόλας πως θα πετάξουμε,
γιατί, πολλές φορές, και τώρα ακόμη, ακούω το θόρυβο του φουστανιού μου
σαν το θόρυβο δυο δυνατών φτερών που ανοιγοκλείνουν…»
*********************
μόνο γιατί μ' αγάπησες...(Πολυδούρη)
...
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.
Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.
*************************
'Ετσι πολύ ατένισα {Καβάφης}
Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,
που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.
Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά.
Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα·
πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν είναι,
και πέφτουν, λίγο, επάνω στ' άσπρα μέτωπα.
Πρόσωπα της αγάπης, όπως τάθελεν
η ποίησίς μου... μες στες νύχτες της νεότητός μου,
μέσα στες νύχτες μου, κρυφά, συναντημένα...
Θα 'θελα να φωνάξω τ' όνομά σου, αγάπη, μ' όλη μου τη δύναμη.Να το φωνάξω τόσο δυνατά που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο, καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει... Τ.Λειβαδίτης
6 σχόλια:
°º✿
º° ✿Olá, amiga!
✿♥ ° ·.Não consigo viver em branco e preto... cores para mim é essencial.
°º✿
º° ✿✿♥ ° ·.Bom domingo!
Beijinhos.
Brasil
μόνο για ένα φιλί περνώ...
μου λείπεις...
σε περιμενω να δεις τι κανουν τα χερακια μου
Σήμερα περισσότερο από ποτέ!
Μαύροι!!!
ονειρομάτα μου,
δεν αρκεί να παίζεις με τα χρώματα
πρέπει να βουτηχτείς
ολόκληρος μέσα τους!!!!
φιλί
χρωματιστό!
@Magia da Inês
✿Olá, amiga!
σε ευχαριστώ για τις ευχές σου!!
σου εύχομαι κι εγώ να είσαι πάντα χαρούμενη και να σκορπάς τριγύρω σου χαμόγελα όπως τώρα!
♫♥Beijinhos.
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
το γλυκό φιλί σου ομόρφυνε την ανάρτησή μου...!!
σ΄ευχαριστώ για τη φιλία σου Βίκυ!!!
@ ο παρατηρητης
συνέχισε τις δημιουργίες σου πάντα με κέφι...
@to alataki
έτσι ακριβώς Ιωάννα μου, όπως το είπες...
@Despina
ποιήτρια του μωβ ονείρου και των αποχρώσεων του ουράνιου τόξου, τι κι αν βουτηχτείς.. οι γραμμές παραμένουν μαύρες χαραγματιές πάνω στο άσπρο... όσο κι αν χρωματίσεις το εσωτερικό τους οι χαραγματιές δεν αποχρωματίζονται, το χρώμα το δικό τους ειν πιο ισχυρό και παραμένει...μόνο να όταν αρχίζει και ξεβάφει εκείνο που φοβάμαι είναι πως υγρό ρέει και καλύπτει και τα άλλα σου χρώματα...κι υπερισχύει το μαύρο ξανά.
φιλάκι γλυκό
Δημοσίευση σχολίου