Η ψυχή μου μου μίλησε και με ορμήνεψε να αγαπώ όλα όσα οι άλλοι μισούν.
Η ψυχή μου με ορμήνεψε και μου αποκάλυψε ότι η αγάπη τιμάει
Όχι μόνον εκείνον που αγαπά, αλλά και αυτόν που αγαπιέται.
Μέχρι τη μέρα εκείνη η αγάπη ήταν για μένα μια κλωστή
Αραχνοϋφασμένη ανάμεσα σε δυο λουλούδια, κοντά το ένα με το άλλο.....
Η ψυχή μου με ορμήνεψε να μετρώ το χρόνο με αυτό το λόγο:
Υπήρξε κάποιο χτες και θα υπάρξει κάποιο αύριο....
Mέσα στο τόσο σύντομο παρόν πραγματώνεται κι επαληθεύεται
Όλος ο χρόνος κι όλα όσα ανήκουν στο χρόνο.........
Χαλίλ Γκιμπράν, «Σκέψεις και διαλογισμοί»
Τραγούδι: Άρωμα
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Mπαίνω στον κόσμο αυτόν που άφησες
εσύ δεν είσαι μάτια μου μα όλα είναι εδώ
τα βήματα που βάδιζες τα πράγματά που άγγιξες
μα ποιο πολύ το άρωμα με πνίγει στο λαιμό.
Έσπασα τη κολόνια σου
έσπασα το άρωμα σου
είναι τα χεριά μου αδειανά
χορεύω χορεύω στα γυαλιά
ατμός είναι τα μάτια σου
κομμάτια τα φιλιά σου
τώρα δεν έχω τίποτα
να σε θυμίζει πια.
Μπαίνω και ζω αυτό που άφησες
πως έφυγες και έμεινες και είσαι ακόμα εδώ
τα πρόσωπα που αγάπησες
τα δάκρυα που δάκρυσες
τα γέλια σου που γέλασες εγώ τα ξενυχτώ.
Έσπασα τη κολόνια σου
έσπασα το άρωμα σου
είναι τα χεριά μου αδειανά
χορεύω χορεύω στα γυαλιά
ατμός είναι τα μάτια σου
κομμάτια τα φιλιά σου
τώρα δεν έχω τίποτα
να σε θυμίζει πια.
