Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

άκουσα, είδα, γεύτηκα ...


Άκουσα αυτόν τον ουρανό
με τα χρυσοκόκκινα αέρινα λόγια
και μου μιλούσε σαν αστέρι
και μου μιλούσε σαν φεγγάρι
και μου μιλούσε σα γαλαξίας
κι εγώ απορούσα
ποιος με καθοδηγεί...

Είδα κι αυτή τη λίμνη
με τα γκριζοπράσινα μάτια
που με κοιτούσε σαν δάσος
που με κοιτούσε σα δέντρο
που με κοιτούσε σα φύλλο
κι εγώ απορούσα
ποιος με παρακολουθεί...

Γεύτηκα αυτή τη θάλασσα
με τα γαλανά της αρώματα και μύρα
και μοσχοβολούσε σαν κύμα
και μοσχοβολούσε σα κοράλλι
και μοσχοβολούσε σα βότσαλο
κι εγώ απορούσα
ποιος με επιθυμεί...

Κράτησα κι αυτό το κομμάτι
με το περίεργο χρώμα και σχήμα
που μου ταίριαζε με το σχέδιο
που μου ταίριαζε με την ζωγραφιά
που μου ταίριαζε με τη ζωή μου
κι εγώ απορούσα
Ποιος μ’ εμποδίζει
να το συμπληρώσω...

λόγια...στιγμές...εικόνες...
αξίζουν για να υπάρχουν…
αξίζουν για να υπάρχουμε...ydp



Bookmark and Share

Δεν υπάρχουν σχόλια: