..."η ψυχή του ανθρώπου είναι χωρισμένη σε τρία μέρη", έλεγε κάποτε ο Αριστοτέλης...
"στο πρώτο είναι οι επιθυμίες,στο δεύτερο τα συναισθήματα και στο τρίτο η λογική"...
κάθε πράξη,κάθε απόφαση,κάθε ερεθισμός πηγαίνει διαδοχικά από το πρώτο στάδιο στο επόμενο...
όλες μας σχεδόν οι πράξεις καθοδηγούνται από τα συναισθήματά μας...
το συναίσθημα όμως μας ωθεί μερικές φορές σε πράξεις αλληλοσυγκρουόμενες...
κι ύστερα υπάρχει και η λογική...
"η καρδιά έχει τους λόγους της για τους οποίους η λογική τίποτε δεν γνωρίζει" είχε γράψει ο B. Pascal...
τη λογική εγώ θα την χαρακτήριζα με μια λέξη σαν το φράγμα των συναισθημάτων...το φίλτρο των συναισθημάτων πριν γίνουν πράξεις...
μόνο που ο άνθρωπος το φιλτράρει πάρα πολύ μέχρι να το κάνει πράξη και δεν είναι λίγες οι φορές που χάνεται στη λογική της υπερβολικής ηθικής...
της υπερβολικής προσωπικής ηθικής του καθενός.....................
όταν η ψυχή μελαγχολεί,τότε επέρχεται αυτόματα ανατροπή της διαδοχικής ροής και σειράς...
σταμάτημα της παραπάνω διαδικασίας...
βρίσκεσαι άθελά σου σε μια αδιάφορα στάσιμη κατάσταση...
η μελαγχολία σε φυλακίζει...σε ρίχνει σε λήθαργο...σε κάνει να νιώθεις μέσα σου μούδιασμα και αγκυλώσεις...νιώθεις να υψώνεις τείχη γύρω σου, μέσα σου...δεν σου επιτρέπει τον στροβιλισμό και την απόλαυση των ερεθισμάτων και των αισθήσεων...σκοτώνει τα αισθήματα και τα ερεθίσματα του μυαλού σου...
κι όμως η μελαγχολία είναι κομμάτι του εαυτού μας...είναι συχνά ένδειξη προβληματισμού, αναζήτησης και περισυλλογής...λεπτομερειακή ενδοσκόπηση...
μοιάζει με ένα αεράκι που σου σηκώνει το φόρεμα λίγο, όταν εσύ θέλεις να χορέψεις γυμνή...
είναι αυτή που σε πιέζει να μην το κάνεις...
εκείνο που δεν πρέπει είναι ...να αφεθείς...να παραδοθείς σ' αυτή...να της επιτρέψεις να σε παρασύρει στον άχρωμο κόσμο του έμμονου γκρίζου, που την χαρακτηρίζει...
μελαγχολείς?...υψώνεις τείχη?...αδιαφορείς?...
μην αφήνεσαι...ξύπνα απ' τον λήθαργο...ζήσε...
βρες τρόπο να σηκώσεις το φόρεμα της μελαγχολίας μεμιάς από πάνω σου, πριν σε καλύψει ολοκληρωτικά και να ντυθείς με τον αέρινο μανδύα της ξεγνοιασιάς κι ελευθερίας των αισθήσεων...
είναι υπέροχη η αίσθηση του να σε συνεπαίρνουν τα αισθήματα και τα ερεθίσματα των αισθήσεων και να αναζωπυρώνονται οι επιθυμίες της ψυχής σου...!!!!!
είναι υπέροχη η αίσθηση του να διαχέεται,να ανοίγει η ψυχή σου με το έντονο χάιδεμα των αισθήσεων...!!!!!
είναι υπέροχη η αίσθηση του να κυματίζει όλο σου το είναι...!!!!!
*Σ΄ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ak !!!!!!!!!!!!!!!.......*
ak / ydp
8 σχόλια:
Όμορφη η ανάρτησή σου καλή μου φίλη!
Ένας τρόπος για να "σηκώσεις το φόρεμα της μελαγχολίας μεμιάς από πάνω σου", είναι η δοκιμασμένη στρατηγική του "απρόσμενου δώρου". Είτε κανονίζεις με κάποιον να σε "εκπλήξει" με ένα μικρό ξαφνικό δώρο ... ή το βρίσκεις μόνη σου, όπως πχ σε ένα εύθραυστο λουλούδι που μεγαλώνει σε μία χαραμάδα στο πεζοδρόμιο, ή σε ένα γεμάτο φεγγάρι που λάμπει μέσα απ' τις πευκοβελόνες, ή στην γεύση μιάς ώριμης φράουλας, ή σε μία θεσπέσια μουσική στο youtube ... ή σε οτιδήποτε άλλο σε πλημμυρίσει με απρόσμενη ευχαρίστηση :)
Αν έχεις όρεξη για περισσότερες λεπτομέρειες, δες εδώ:
Δημιουργικότητα, κατάθλιψη και φράουλες
Σε χαιρετώ με κάτι "μουσικό":
Dana Fuchs - I'd Rather Go Blind
Kαλώς σε βρήκα !
:)
καλώς όρισες στον δικό μου κόσμο φίλε μου negentropist!!!
ενδιαφέρουσα κι εντυπωσιακή κι η δική σου ανάρτηση, όπως και το σχόλιό σου-απάντηση στη δική μου...!!!
σ΄ ευχαριστώ πολύ και γι΄ αυτό και για τα καλά σου λόγια!!!...
καλό σου βράδυ :-)))
Πολύ όμορφη ανάρτηση.
Όμορφη και η επίσκεψή σου στο blog μου!!!
σ΄ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια IonnKorr αλλά και για τη δική σου επίσκεψη...
καλημέρα σου, μια όμορφη μέρα!!! :-)))
Είμαστε πιο δυνατοί απ΄τα αισθήματά μας. Αυτά έχουν ως ρόλο τον χρωματισμό της ζωής. Όμως ο θεμελιώδεις λίθος της ζωής μας είναι ο αυτοσεβασμός και καμιά φορά τα αισθήματα γιγαντώνοντε με ενδόμυχο σκοπό να αφυπνίσουν ακόμα πιο ισχυρές πνευματικές δυνάμεις από τα βάθη της ψυχής. Σ' αυτό τη σημείο χρειάζεται προσοχή στην εμβάθυνση γιατί καραδοκεί η παραίτηση και το τέλμα της θλίψης. Μια ελαφριά άσκηση πίεσης στον εαυτό μας με τη δύναμη της θέλησης βοηθά να κατευθύνουμε τα συναισθήματά μας προς την επιθυμητή πορεία.
Καλό μεσημέρι.
είναι υπέροχη η αίσθηση του να σε συνεπαίρνουν τα αισθήματα και τα ερεθίσματα των αισθήσεων και να αναζωπυρώνονται οι επιθυμίες της ψυχής σου...!!!!!
Πάντα έτσι λειτουργούσα και ποτέ δεν το μετάνιωσα.Αντιθέτως διδάχτηκα την δύναμη της ψυχής.Καλή συνέχεια γλυκιά μου, πάντα με όμορφες αναρτήσεις.!!!
Τώρα παρατήρησα και το banner.
Σε λίγες μέρες θα κοσμεί και το θολό.
Βλέπεις η φίλη μου που ασχολείται με το τεχνικό κομμάτι έκανε μετακόμιση και περιμένει να της συνδέσουν το ιντερνετ.Ίσως να δοκιμάσω και μόνη μου.Ελπίζω να μην τα κάνω σαλάτα.
Πολλά φιλιά.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την επίσκεψή σας στο blog μου και κυρίως για τις πολύ-πολύ όμορφες παρεμβάσεις/συμπληρώσεις/σχόλιά σας Κων/νε και Θεοδοσία!!!!!
Θεοδοσία μου κι εγώ με το banner -ε, χμ έχω ένα θέμα- καθώς ήταν εύκολο να βρω μέσα απ΄τα δικά σας blog τα banner σας και να τα προσθέσω, κατάφερα να φτιάξω και το δικό μου όμως τον κώδικά του ήταν αδύνατο να τον περάσω σε παράθυρο εύκολο στην αντιγραφή για φίλους.Οπότε μου ήρθε η φαεινή ιδέα να αυτοσχεδιάσω, να το φτιάξω σε φωτό και να το αναρτήσω έτσι, αλλά θέλει διαδικασία για να το αντιγράψουν οι φίλοι αν θελήσουν.
Συγγνώμη δεν βρήκα άλλο τρόπο...
Δημοσίευση σχολίου