τρυφερό ροζ

...πάντα μου άρεσε το ροζ...!!!
το απαλό ροζ...το τρυφερό ροζ...
σαν χρώμα,σαν ιδέα, σαν εικόνα...

από την παιδική μου ηλικία...
τώρα τελευταία όμως ίσως μου αρέσει λίγο παραπάνω...

ίσως να το βάζω περισσότερο στη ζωή και στο μυαλό μου, στις σκέψεις μου...

από αντίδραση ή σαν αντίδοτο για την τόση μαυρίλα...

το ευαίσθητο και τρυφερό ροζ των λουλουδιών... 

λουλούδι σκυλάκι... 

 κρινάκια...

 αζαλέα...

 καμέλια...

τριαντάφυλλο...

 παιώνια...

κι όταν οι κάκτοι ανθίζουν...

το τρυφερό τους ροζ...!!!

 το τρυφερό ροζ των λουλουδιασμένων  δέντρων...

 

της κερασιάς...

 της αμυγδαλιάς...

 της μανόλιας...

 της κουκματσάς...

το ροζ της αφηρημένης τέχνης...

το ροζ της φαντασίας... 

το ροζ των χρωμάτων του σύμπαντος...

 το ροζ όταν ροδίζει η αυγή...

το ροζ στις ζωγραφιές...

 
ο ροζ πάνθηρας...

το ροζ της μουσικής...

Κι όταν μου φύγεις πώς θ αντέξω
να ξαναπάω να ξαναπαίξω
παιχνίδια ασπρόμαυρα
χωρίς εσένα πώς θα ζήσω
τώρα που μ άνοιξες το γκρίζο
να δω τα χρώματα;

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος

Κι εγώ βαθιά μες το φιλί σου
στο λαμπερό πορτοκαλί σου
είδα το κάψιμο
ό,τι ξεχνάς δε σε ξεχνάει
σκιά σκουριάς και προχωράει
πάνω στο πράσινο

Κοιμήσου κι αύριο θυμήσου
πόσο μακριά στο θαλασσί σου
εγώ ταξίδεψα
Εγώ τον αναστεναγμό σου
μέσα στο χρυσοκόκκινό σου
ηλιοβασίλεψα

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος

Στίχοι: Μαριαννίνα Κριεζή
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
τραγούδι: Αρλέτα
Δίσκος: Τσάι γιασεμιού

                                                         

   απαλό, ρομαντικό, ονειροπόλο, 

ευαίσθητο, τρυφερό ροζ !!!!.....ydp