Γενικά μου αρέσουν τα λουλούδια κι έχω φυτέψει αρκετά στις γλάστρες μου,αλλά ιδιαίτερη αδυναμία, εκτός από τις τριανταφυλλιές μου και την παιώνια μου (η οποία όταν ανθίσει θέλει πολύ περιποίηση και πότισμα), έχω και στα κακτάκια μου...
Και πώς να μην τους έχω? Είναι τα μόνα που ομορφαίνουν τη βεράντα μου χωρίς να ζητάνε σχεδόν τίποτα, δε θέλουν ούτε περιποίηση πολύ, ούτε πότισμα κι είναι αρκετά ανθεκτικά...
Η έκπληξή μου ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν ανακάλυψα ότι μερικά απ΄αυτά ανθίζουν κιόλας...
Όταν το κακτάκι μου ανθίζει είναι υπέροχο!!!!!!!...
Το λουλούδι του δεν κρατάει παρά μόνο μια ημέρα -άντε βαριά και δεύτερη- κι ύστερα χάνεται...αλλά είναι τέλειο...!!!!!!! ydp
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Σαν τις πεταλούδες. Έτσι και το δικό σου λουλουδάκι. Που ομορφαίνει όμως τόσο πολύ την βεράντα σου, έστω και λίγες μέρες:)))
Το λουλουδάκι αυτό είναι σαν τη ζωή σου. Όμορφη, χρωματιστή, μαγευτική και φυσικά μοναδική.
@ Theodosia
Έτσι είναι Θεοδοσία μου κι επίσης ένα όμορφο, ντελικάτο και πολύ ευαίσθητο λουλούδι από έναν κάκτο που το κάνει ακόμα πιο μοναδικό!!!
@ simplogko
Ρομαντικέ μου χημικέ εσύ!!!!!!
Ίσως κάποιες στιγμές ευτυχίας στη ζωή να είναι έτσι όπως τις περιγράφεις και να μοιάζουν με το λουλουδάκι αυτό, αλλά γενικά τη ζωή μας εγώ θα την παρομοίαζα με τον κάκτο...
Δημοσίευση σχολίου