Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

O μύθος του αθάνατου θεού Έρωτα και της θνητής Ψυχής...

Ο Έρωτας και η Ψυχή είναι ένα μυθολογικό ζευγάρι, που βασανίστηκαν πολύ  μέχρι να μπορέσουν να χαρούν την αγάπη τους ανεμπόδιστα.
 ......................................................................

Βρισκόμαστε στην αρχαιότητα, όπου ο Θεός Έρωτας έχει σαν αγαπημένο του παιχνίδι κι ασχολία, να βασανίζει τους θνητούς, τρυπώντας τους με τα βέλη του ανάβοντας άσβεστα πάθη μέσα τους και βλέποντάς τους να βασανίζονται να διασκεδάζει εκείνος.
Κάποτε όμως βρήκε κι αυτός τιμωρία σαν κι αυτή που επέβαλε στα θύματά του κι έτσι ο υπεύθυνος για τα πάθη πολλών θνητών και μη, τελικά δεν γλίτωσε από τα βέλη του ούτε ο ίδιος. 
Κάποια μέρα παίζοντας με το τόξο του, το έστρεψε κατά πάνω του κι από λάθος τρυπήθηκε από ένα του βέλος. Αποτέλεσμα? Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Ερωτεύτηκε  την Ψυχή, μια θνητή που είχε τη φήμη μιας πανέμορφης γυναίκας.
Η Ψυχή ήταν μια θνητή, κόρη μιας πολύ συνηθισμένης οικογένειας με τρία παιδιά. Μεγάλωνε φυσιολογικά στο σπίτι των γονιών της, μαζί με τις αδερφές της.Όμως γρήγορα μαθεύτηκε η απίστευτη κι απαράμιλλη ομορφιά της κι  άνθρωποι από όλα τα μέρη έρχονταν να επισκεφτούν την Ψυχή και να την θαυμάσουν, πολλές φορές τιμώντας την περισσότερο από τη Θεά Αφροδίτη.
Η Αφροδίτη όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς συνέβαινε,ζήλεψε παράφορα που μια φτωχή θνητή της έκλεβε τη δόξα και τις τιμές των θαυμαστών και πιστών της κι αποφάσισε να ζητήσει την παρέμβαση του γιου της Έρωτα. 
Εκείνος ανέλαβε αμέσως δράση για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της μητέρας του κι αποφάσισε να δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών ώστε να μην επιθυμούν την Ψυχή. 
Ωστόσο,στρέφοντας κατά λάθος το βέλος του κατά πάνω του μια μέρα ερωτεύτηκε κι ο ίδιος την Ψυχή.
Τα χρόνια περνούσαν, η Ψυχή μεγάλωνε και γινόταν ακόμα πιο όμορφη αλλά κανείς δεν ήθελε να την παντρευτεί. Οι γονείς της δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την έλλειψη μνηστήρων, οπότε αποφάσισαν να στείλουν να πάρουν χρησμό από το μαντείο, υποπτευόμενοι ότι κάποιος θεός έχει αναμειχθεί.Πήγαν λοιπόν στο μαντείο των Δελφών και ζήτησαν από την Πυθία να τους αποκαλύψει τι συμβαίνει και δεν μπορούν να παντρέψουν την ομορφοκόρη τους. Ο θεός Απόλλωνας, θείος του Έρωτα κι αδερφός της Αφροδίτης, επηρέασε την Πυθία στην απόφασή της κι εκείνη υπό την καθοδήγησή του μαζί και του θεού Έρωτα έδωσε τον παρακάτω χρησμό:
«Η Ψυχή δεν προορίζεται για γυναίκα κανενός θνητού. Ο άντρας της την περιμένει στην κορυφή ενός βουνού, και είναι ένα αποκρουστικό τέρας, που κανείς, ούτε θνητός ούτε αθάνατος, δεν μπορεί να του αντισταθεί».
Αμέσως όλοι έπεσαν σε βαθιά θλίψη, αλλά μην μπορώντας να πάνε κόντρα στη θέληση των θεών, αποφάσισαν να εκπληρώσουν το χρησμό ετοιμάζοντας λαμπρό γάμο με το “τέρας” του βουνού.
Ο γάμος έγινε και η Ψυχή μεταφέρθηκε στα ανάκτορα του "τέρατος" να ζήσει με τον άντρα της. Αλλά ο καιρός περνούσε κι εκείνη δεν μπορούσε να τον δει, μιας κι εκείνος εμφανιζόταν μόνο τα βράδια και πάντα μέσα στο σκοτάδι. Ήταν ωστόσο τόσο τρυφερός και καλόκαρδος που η Ψυχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να είναι ένα αποκρουστικό τέρας, αλλά ο άντρας που επιθυμούσε σε όλη της τη ζωή.
Περνούσε υπέροχα μαζί του αλλά προβληματιζόταν γιατί δεν τον είχε δει ποτέ.
Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει επίσκεψη στο πατρικό της, οι αδερφές της ζήλεψαν για την καλή της τύχη και την έπεισαν ότι για να μη θέλει να της φανερωθεί όχι μόνο θα είναι ένα τέρας, αλλά θα θέλει να τη σκοτώσει κιόλας. Έτσι λοιπόν της πρότειναν να τον σκοτώσει αυτή πρώτη.
Η Ψυχή γύρισε στο παλάτι, αποφασισμένη να κάνει εκείνη κακό στον άντρα της πρώτη.Το βράδυ ξάπλωσε με το μυστηριώδη σύζυγό της, στο σκοτάδι όπως κάθε φορά. Όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, σηκώθηκε πήγε πήρε ένα λυχνάρι και ένα μαχαίρι και πατώντας στις μύτες των ποδιών της τον πλησίασε. Έγειρε από πάνω του και καθώς φώτισε το πρόσωπο του με το λυχνάρι, είδε προς μεγάλη της έκπληξη τον πανέμορφο Θεό Έρωτα.
Η Ψυχή τα έχασε, το λυχνάρι έγειρε στο πλάι και καυτό λάδι χύθηκε πάνω στον Έρωτα. Εκείνος ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά, λέγοντας της πως η καχυποψία της σκότωσε την αγάπη τους και ότι δεν θα μπορούσαν να είναι μαζί πια, αφού αυτή – μια θνητή – είδε το πρόσωπο ενός αθάνατου.
Μετανιωμένη η Ψυχή από τις τύψεις, αλλά και τρελή από λαχτάρα για κείνον, άρχισε να αναζητά τον Έρωτα παντού, χωρίς αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή μετά από πολλή περιπλάνηση έφτασε σε ναό της θεάς Δήμητρας, η οποία τη συμβούλεψε να παρακαλέσει την θεά Αφροδίτη να την αφήσει να δει το γιο της.
Η Αφροδίτη είχε φυλακίσει τον Έρωτα σ΄ένα κρυφό μέρος στο παλάτι της που κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει, μέχρι εκείνος να ξεχάσει την Ψυχή και να επουλωθεί η πληγή από το καυτό λάδι. Όταν όμως άκουσε τις ικεσίες της Ψυχής που την παρακαλούσε να την αφήσει να τον δει, αποφάσισε να την τιμωρήσει αλλά δυσκολέυοντάς την κιόλας, οπότε της απάντησε ότι για να γίνει αυτό και να δει τον αγαπημένο της,  θα έπρεπε πρώτα να περάσει τρεις δοκιμασίες.
Οι δοκιμασίες ήταν δύσκολες, αλλά η Ψυχή κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τις δυο πρώτες με επιτυχία. Η πρώτη ήταν να φέρει το χρυσό μήλο από τον λαμπρό κήπο του θεού Ήλιου στην Αφροδίτη και η δεύτερη ν΄αρπάξει τον σκοτεινό μανδύα της Λητώς της θεάς της νύχτας. Ωστόσο η τελευταία δοκιμασία απαιτούσε να κατέβει στον Άδη και να φέρει το κουτί της Περσεφόνης στην θεά. Το κουτί αυτό περιείχε το μαγικό ελιξήριο της ομορφιάς και η Ψυχή απαγορευόταν να το ανοίξει.
Η Ψυχή  κατέβηκε στον Άδη, όπου κατάφερε με πονηριά να πάρει το κουτί, αλλά δεν μπόρεσε ν' ααντισταθεί στον πειρασμό να το ανοίξει για να πάρει λίγο φάρμακο ομορφιάς για τον εαυτό της.  Όμως  στο κουτί η Περσεφόνη δεν είχε βάλει κανένα μαγικό φίλτρο που θα μπορούσε να την κάνει πιο όμορφη, αλλά τον Μορφέα, που την έριξε σε βαθύ ύπνο.
Όταν ο Έρωτας έμαθε τι έπαθε η αγαπημένη του, δραπέτευσε από το παλάτι της Αφροδίτης, πέταξε στον ΄Ολυμπο και παρακάλεσε τον Δία να σώσει την Ψυχή. Ο Δίας συγκινημένος από την αγάπη του θεού Έρωτα,αλλά κι από τις δυσκολίες που είχαν περάσει οι δυο τους τόσο καιρό, αποφάσισε να σώσει την Ψυχή, κι όχι μόνο αυτό αλλά την έκανε κι αθάνατη, επιτρέποντας στον Έρωτα να ενωθεί μαζί της για πάντα.

Αυτός είναι ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής όπως τον αναφέρει -με ελάχιστες δικές μου παρεμβάσεις- ο Απουλήιος, Ρωμαίος συγγραφέας του 2ου μ.Χ. αιώνα. Ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής είναι όμορφος και αποδεικνύει τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα στις ζωές όλων μας.

ydp

13 σχόλια:

IonnKorr είπε...

Ναι τον ήξερα τον μύθο. Αλλά τον ξαναδιάβασα.

Οι δικές σου παρεμβάσεις? Ποιές ήταν??

Απανεμιά είπε...

Από τους πολύ όμορφους κι αγαπημένους μύθους....!... Όσες φορές κι αν πέσει μπροστά μου πάντα θα κάτσω να χαθώ μέσα στην ιστορία και στην πλοκή του.... Καλή σου μέρα Ονειρέματα! :)

ღ oneiremataღ είπε...

@IonnKorr
Ίωνα οι περισσότεροι τον ξέρουμε, απλά μου αρέσει κι είπα να τον αναρτήσω κι εγώ... οι δικές μου παρεμβάσεις είναι μικρές κι ελάχιστες, στην αρχή που αναφέρομαι στο θεό Έρωτα και τα παιχνίδια του με τους ανθρώπους και στις δοκιμασίες που ζήτησε η θεά Αφροδίτη απ' την Ψυχή... Άλλωστε και στο βιντεάκι υπάρχει μια άλλη -ίσως η πιο διαδεδομένη- εκδοχή του μύθου.

ღ oneiremataღ είπε...

@Απανεμιά
καλώς τηνα και πάλι!!...σ΄ευχαριστώ που χάρηκες και την ανάγνωση του μύθου, αλλά και που ξαναπέρασες απ' την γωνίτσα μου...καλό σου μεσημεράκι :-)))))

Theodosia είπε...

Ότι πρέπει φιλενάδα για να μου φτιάξει την διάθεση. Τελικά χθες βρέθηκα στο νοσοκομείο με την ίωση αλλά από ότι φαίνεται την γλίτωσα προς το παρόν, και θα με τρώτε στην μάπα για καιρό ακόμη. Πολλά φιλιά!!!

Αχ ο έρωτας:))))))))))))

ღ oneiremataღ είπε...

Μα καλά, σοβαρά μιλάς?Τόσο σοβαρή ήταν αυτή η ίωση?? Περαστικά σου!!!!! Όσο για το να σε τρώμε στη μάπα για καιρό ακόμη...δε νομίζω να έχω καλύτερο εγώ και μερικοί άλλοι φιλενάδα που θέλουμε το καλύτερο για σένα και το ευχόμαστε και με το παραπάνω,και στο έχουμε δείξει κιόλας, γι΄αυτό να μην το ξαναπείς ότι σε τρώμε στη μάπα... φιλάκια κι από μένα πολλά-πολλά :-)))))

Matriga είπε...

Γιούλα, όμορφη η μεταφορά αυτού του μύθου. Τον διάβασα με ευχαρίστηση, αλλά δεν στο κρύβω πως προς στιγμή όταν μπήκα εδώ είπα μήπως μπέρδεψα τα blog! Πολύ μου θύμησε την παράθεση με τις όμορφες φωτογραφίες στις αναρτήσεις του IonnKorr, η δική αναφορά.

Τελικά το blogging μας χαρίζει πολύ περισσότερα, απ' όσα νομίζαμε, αρχικά. Μαθαίνουμε, διαμορφωνόμαστε και αποκτάμε θετικές επιρροές μέσα από την εδώ επικοινωνία μας.
Να είσαι καλά, που μας χάρισες αυτή την μυθολογική ανάρτηση με τόσο όμορφο τρόπο.

Πολλά κοχυλένια φιλιά!

Matriga είπε...

* η δική σου αναφορά

Apokalipsis999 είπε...

Ο έρωτας αξίζει όταν έχει ψυχή· χωρίς αυτήν δεν είναι έρωτας... Μα και η ψυχή χωρίς έρωτα καταντάει φάντασμα που στοιχειώνει το σώμα...

Αυτοί οι μύθοι δείχνουν πως από την αρχαιότητα ο άνθρωπος καταδύθηκε στο βάθος του συναισθηματικού κόσμου!

ღ oneiremataღ είπε...

@Matriga
Καλημέρα σου Μαρία μου, σου θύμισε η ανάρτηση αυτές του Ίωνα? Μπα δε, Μαράκι μου, ο Ίωνας δεν ασχολείται με τόσο απλούς μύθους, οι δικοί του είναι πολύ πιο μπερδεμένοι και πιο περίεργοι...και για ν΄αστειευτώ και λίγο έχουν πλοκή, περιεχόμενο, συνέχειες, αρχίζουν φθινόπωρο και τελειώνουν το καλοκαίρι...
Συμφωνώ όμως με όσα λες για το μπλόγκινγκ και τις θετικές του στιγμές κι επιρροές...φιλάκια πολλά :-)))))

ღ oneiremataღ είπε...

@Apokalipsis 999

Σταμάτη...(!!!!!!) μόλις είπες την τελική πρόταση του κειμένου αυτού...αυτό έπρεπε να γράψω στο τέλος τελικά για να ταιριάζει ακόμα περισσότερο και να δώσει ακόμα περισσότερη έμφαση στην αξία και το αλληλένδετο ψυχής και έρωτα...

"Ο έρωτας αξίζει όταν έχει ψυχή· χωρίς αυτήν δεν είναι έρωτας... Μα και η ψυχή χωρίς έρωτα καταντάει φάντασμα που στοιχειώνει το σώμα..." !!!!!

~reflection~ είπε...

Το videακι μου το χαρισε ένας Μάγος...

Τα όμορφα είναι δωρα κοινοκτημοσύνης!...

Το πολύτιμο συναισθημα που τα συνοδεύει όμως, ειναι καθαρά ιδιωτικό τεκμήριο!....


Φιλια.... μεταμορφωσεις στα φτερα της πεταλούδας.....

ღ oneiremataღ είπε...

Καλησπέρα σου Κάτια, ποιήτρια των συναισθημάτων που αγγίζεις στα ακροδάχτυλά σου με ευαισθησία, τις όμορφες εικόνες που γεννιούνται μέσα μας με τις σκέψεις σου!!!!!!... καλωσόρισες στη μικρή γωνίτσα μου, σ΄ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο και τα φιλιά σου, ανταποδίδω κι εγώ με δικά μου :-))))))