οπτασία της αγάπης σου, αγαπημένε μου...

κι αν μέσα στο βλέμμα σου βαρκούλα γίνομαι 

και ταξιδεύω σε απαγκιερά νερά, 

οφθαλμαπάτη είναι..

 σαν την οπτασία της  αγάπης 
που συγκαλυμμένη με τα σύννεφα 
αρμενίζει τάχα μου ξελεφτερωμένη
στον απέραντο θόλο..  

μα σκιερή δίνη πάθους 

κι αλήθειας δέσμη επιβάλλει 

το αντιφέγγισμα της καρδιάς σου αγαπημένε,

που υποδόρια γλυκόπνοα πεταλουδίζει 

ξυπνώντας αναζητήσεις στο σώμα μου.. 

ναβέτα καλοτάξιδη ανοίγει πανιά 
να βγει σεργιάνι, το φιλί σου,

που πρόσμενα τόσο..
σαν μελιστάλαχτο ίζημα με υφή πορφύρας,
συνειδητού κι ασυνείδητου αρμένι..
γλιστρώντας απλώνεται
στης απανεμιάς την πλάνα ουτοπία..

κι εκείνο το ντροπαλό σου χάδι,
το διστακτικό, αγάπη μου,
ντυμένο με απαλή έκφραση αποτύπωσης 
στο μάγουλό μου,
μου ψιθυρίζει χιλιάδες λέξεις,
χρυσαφένιες ανταύγειες,
πάνω στους κυματισμούς της καρδιάς..

μου τάζει το άνοιγμα παραδεισένιων οριζόντων
στ' ακροπάτημα του ονειρικού,

-κολυμπώντας σε απρόσιτα νερά 
δίνης και θαλασσοταραχής-

διαβρώνοντας κάθε απάνεμο σημάδι μου..

λυσσομανάει στο μετερίζι της καρδιάς 

ο άνεμος σου,

πιρουνιάζοντας τα μύχια..

φουρτουνιάζει η θάλασσα της ψυχής μου,

σύγκορμο τρέμισμα κι άρρυθμες σπείρες,

 στου πόθου τ' αγνάντι..
κι εγώ σκιερή απόχρωση μιας οπτασίας 
ανασκαλεύω κοχύλια, 

απομεινάρια της μνήμης μου 
ξεβράζοντάς τα 
στην ακρογιαλιά της αγκαλιάς σου..

στο παθιασμένο σου κορμί

όρκων λέξημα μύησης σ' ελεύθερες πτώσεις 

στ' απύθμενο των συναισθημάτων..

κι  αμέτρητες καταδύσεις 

μέσα από σύννεφα 

ηφαιστειογενής αντανάκλασης,

στα καταβάθια της ψυχής σου..

θυσία μου, 

αντιφεγγίζει και καθρεφτίζεται 

σε  παλίρροιας δίαυλων πρόκλησης 

στο βλέμμα σου..

το ποθητό ταξίδι στο εφικτό και στο ανέφικτο

κυλώντας μέσα στις φλέβες 
ποταμός πορφυρής αδρεναλίνης,
φαντάζει ξύπνημα των αισθήσεων 

στο θέριεμα των ανέμων 
και της φουρτούνας σου,

που δεν καταλαγιάζει

μα ζωντανεύει κάθε ίνα του κορμιού μου, 

αγαπημένε μου.... ydp

 ---------------------------------------------------------------

*ευχαριστώ πάρα πολύ την ποιήτρια Μαρία Νικολάου (Poetry Paths), για το απρόσμενο αλλά τόσο πολύτιμο δώρο της, μερικές από τις πανέμορφες φωτογραφίες της, όπως τις δύο από αυτές που χρησιμοποιώ εδώ...

---------------------------------------------------------------------