Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

οπτασία της αγάπης σου, αγαπημένε μου...


κι αν μέσα στο βλέμμα σου βαρκούλα γίνομαι 
και ταξιδεύω σε απαγκιερά νερά, 
οφθαλμαπάτη είναι..


 σαν την οπτασία της  αγάπης 
που συγκαλυμμένη με τα σύννεφα 
αρμενίζει τάχα μου ξελεφτερωμένη
στον απέραντο θόλο..  
μα σκιερή δίνη πάθους 
κι αλήθειας δέσμη επιβάλλει 
το αντιφέγγισμα της καρδιάς σου αγαπημένε,
που υποδόρια γλυκόπνοα πεταλουδίζει 
ξυπνώντας αναζητήσεις στο σώμα μου.. 
ναβέτα καλοτάξιδη ανοίγει πανιά 
να βγει σεργιάνι, το φιλί σου,
που πρόσμενα τόσο..
σαν μελιστάλαχτο ίζημα με υφή πορφύρας,
συνειδητού κι ασυνείδητου αρμένι..
γλιστρώντας απλώνεται
στης απανεμιάς την πλάνα ουτοπία..
κι εκείνο το ντροπαλό σου χάδι,
το διστακτικό, αγάπη μου,
ντυμένο με απαλή έκφραση αποτύπωσης 
στο μάγουλό μου,
μου ψιθυρίζει χιλιάδες λέξεις,
χρυσαφένιες ανταύγειες,
πάνω στους κυματισμούς της καρδιάς..
μου τάζει το άνοιγμα παραδεισένιων οριζόντων
στ' ακροπάτημα του ονειρικού,
-κολυμπώντας σε απρόσιτα νερά 
δίνης και θαλασσοταραχής-
διαβρώνοντας κάθε απάνεμο σημάδι μου..


λυσσομανάει στο μετερίζι της καρδιάς 
ο άνεμος σου,
πιρουνιάζοντας τα μύχια..
φουρτουνιάζει η θάλασσα της ψυχής μου,
σύγκορμο τρέμισμα κι άρρυθμες σπείρες,
 στου πόθου τ' αγνάντι..
κι εγώ σκιερή απόχρωση μιας οπτασίας 
ανασκαλεύω κοχύλια, 
απομεινάρια της μνήμης μου 
ξεβράζοντάς τα 
στην ακρογιαλιά της αγκαλιάς σου..
στο παθιασμένο σου κορμί
όρκων λέξημα μύησης σ' ελεύθερες πτώσεις 
στ' απύθμενο των συναισθημάτων..
κι  αμέτρητες καταδύσεις 
μέσα από σύννεφα 
ηφαιστειογενής αντανάκλασης,
στα καταβάθια της ψυχής σου..
θυσία μου, 
αντιφεγγίζει και καθρεφτίζεται 
σε  παλίρροιας δίαυλων πρόκλησης 
στο βλέμμα σου..



το ποθητό ταξίδι στο εφικτό και στο ανέφικτο
κυλώντας μέσα στις φλέβες 
ποταμός πορφυρής αδρεναλίνης,
φαντάζει ξύπνημα των αισθήσεων 
στο θέριεμα των ανέμων 
και της φουρτούνας σου,
που δεν καταλαγιάζει
μα ζωντανεύει κάθε ίνα του κορμιού μου, 
αγαπημένε μου.... ydp


 ---------------------------------------------------------------
*ευχαριστώ πάρα πολύ την ποιήτρια Μαρία Νικολάου (Poetry Paths), για το απρόσμενο αλλά τόσο πολύτιμο δώρο της, μερικές από τις πανέμορφες φωτογραφίες της, όπως τις δύο από αυτές που χρησιμοποιώ εδώ...
---------------------------------------------------------------------



26 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Υπέροχο ντύσιμο με τους ομορφους αυτους στιχους :)

Happy Kathy είπε...

Για μια ακόμα φορά....απλά καταπληκτικό!!!!!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Νιώθεις μια γλύκα διαβάζοντας και βλέποντας.

Καπετάνισσα είπε...

λυσσομανάει στο μετερίζι της καρδιάς
ο άνεμος σου,
πιρουνιάζοντας τα μύχια..


Μακάρι ποτέ να μην τελειώσει τούτος ο άνεμος....


Τα φιλιά μας...

Nina είπε...

Ονειρεμένο....

ღ oneiremataღ είπε...

@Μαρια Νικολαου,
σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ γλυκιά μου,ήταν πρόκληση τόσο όμορφες φωτό να βρω λέξεις και χρώματα να τις εκφράσουν κάπως...ελπίζω να κατάφερα κάτι, αν και νομίζω παρασύρθηκα λίγο με τις εκφράσεις ...φιλάκι γλυκό

@Happy Kathy
μάλλον σου αρέσει, αλλά εντάξει υπερβάλεις και λίγο...σ' ευχαριστώ όμως για το γλυκό σου λόγο,φιλάκια πολλά

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
είδες τι μου κάνεις με τα φαντάσματά σου, ψάχνω απεγνωσμένα αντίδοτο για να ισορροπήσω τα πεταλουδίσματα στα φτερά των λέξεων και στις ομορφιές των εντυπώσεων αισθημάτων...ευτυχώς που μου χάρισαν και τούτες τις υπέροχες φωτογραφίες...γι΄αυτό και η υπερβολή στις εκφράσεις μου ίσως... ελπίζω να μην κουράζει το αποτέλεσμα, αλλά κι έτσι να ήταν, το ξέρω πως εσύ δε θα μου το έλεγες, γιατί είσαι τόσο γλυκός φίλος κι άνθρωπος...ευχαριστώ πολύ -πολύ, φιλάκια

@Καπετάνισσα
μακάρι γλυκιά μου, να μας ταξιδεύει όλο και πιο μακριά...όλο και πιο πολύ μέσα στης ζωντάνιας την τρικυμία...και να είναι γλυκόπνοος!!...φιλάκια πολλά κι από μένα

@Nina
πνοές θαλασσινές πεταλουδισμάτων σε μονοπάτια οριακά στ' ονειρικό και στην πραγματικότητα...χαίρομαι που σου αρέσει κόκκινη Νίνα μου, φιλάκια γλυκά

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ούριος ο άνεμος που σήκωσε τις λέξεις σου και στην ψυχή μου απόθεσε...

και αφέθηκα σ' εκείνο τ' αεράκι να μου δροσίσει το νου...

Alma Libre είπε...

"το ποθητό ταξίδι στο εφικτό και στο ανέφικτο
κυλώντας μέσα στις φλέβες
ποταμός πορφυρής αδρεναλίνης "

αυτό ο στίχος πραγματικά μένει ανεξίτηλος .. τό πάντρεμα σου ονειρεμένο .
πολλά ονειρεμένα φιλιά .

IonnKorr είπε...

Ναι, δυστυχώς, κουράζει το αποτέλεσμα, αλλά κι αλλιώς να ήταν, το ξέρεις πως εγώ θα σου το έλεγα, γιατί είμαι δεν είμαι ούτε γλυκός φίλος ούτε και γλυκός άνθρωπος.

χα..χα..

Υ.Γ. Πως μ'αρέσει να σε νευριάζω δεν λέγεται!!!!

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
όμορφες οι λέξεις σου φωτεινή λάμψη της ψυχής, χάθηκα κι εγώ στο φως που απλώνεται στο νου, με τους γλυκούς σου στίχους...χαίρομαι που άφησες τούτο τον άνεμο να σε χαϊδέψει και να παρασύρει το νου σου στο μονοπάτι της καρδιάς και της ψυχής, της σκέψης, της ελευθερίας της φιλοξενίας της φιλίας ,του πνεύματος...σ' ευχαριστώ κι εγώ τόσο πολύ για την αναζωογονητική πνοή σου...φιλάκια πολλά και πολλές ευχές για καλό μήνα, με ευχάριστη δημιουργική διάθεση!!



@Alma Libre,
ναι εκεί είναι κι η ουσία ίσως κι είναι μεγάλο το ταξίδι μάτια μου, κι έχει τόσες πολλές εικόνες κι εκφράσεις, χρώματα και στολίσματα...χαίρομαι που στάθηκες για λίγο κοντά μου ν' απολαύσεις την ομορφιά όπως εγώ την απέδωσα κι άφησες την σκέψη σου να γευτεί αλμύρα κι αύρα θαλασσινή πάνω σε καθρεφτίσματα της καρδιάς...πολλά φιλάκια κι ευχές, για όμορφο και δημιουργικό μήνα!!

@IonnKorr,

ζηλιάρη... μόνο τους κουρασμένους, κουράζει..

kariatida62 είπε...

Το ποιητικό κάλεσμα στον αγαπημένο σου ακαταμάχητο όπλο..!
Καλό μήνα Ονειρέματά μας...

zoyzoy είπε...

Υπέροχοι μαγευτικοί στίχοι!
Μα και οι φωτό της Μαρίας δένουν
μοναδικά μαζί τους.

Καλό μήνα γλυκιά μου
με φιλιά θαλασσινά!

ღ oneiremataღ είπε...

@kariatida62,
σ΄ευχαριστώ Κάρυ μου, επίσης, καλό σου μήνα!...είναι η ίδια η αγάπη ακαταμάχητη γλυκιά μου, είναι ο ίδιος ο έρωτας που παρασύρει και συναρπάζει...το κάλεσμα της ομολογίας και συνομολογίας είναι από μόνο του όπως το λες συναρπαστικό...κι όταν το κάλεσμα βρίσκει ανταπόκριση...
Οι ερωτευμένοι αλληλοεξομολογούνται...
κι αποκαλύπτεται η ουσία της ουσίας...
..μια συνομολόγηση και το αντικείμενο της αποκτά τεράστια δύναμη..
ο έρωτας κι ο λόγος είναι μια πράξη δύναμης κι αντίστασης στον ανέραστο και άλογο σημερινό κόσμο..και μαζί μια οικουμενική διακήρυξη του δικαιώματος του ανθρώπου να αγαπά τον άνθρωπο..

"Και όταν από σένα ξεμακρύνονται
γυρνούν σε σένα τα βήματα μου .
Είσαι εδώ! Υπάρχεις!
Εσύ που γύρευα τόσο απεγνωσμένα υπάρχεις!
Εσύ θα μου αποκριθείς ως και την τελευταία μου κραυγή.
Η μητέρα μου με γέννησε γεμάτο απο αιχμηρά ερωτήματα.
Εσύ απαντάς σε όλα."
Γράφει ο Πάμπλο Νερούντα...

@zoyzoy,
ευχαριστώ γλυκιά μου, καλό μήνα και σε σένα...σ΄ευχαριστώ πολύ και για τα τόσο καλά λόγια σου, οι φωτογραφίες είναι πράγματι μοναδικές, χαίρομαι που κατάφερα να βρω λέξεις να τις πλαισιώσουν ταιριαστά...
είναι όπως η σκέψη και το ταξίδι που συνεχίζεται, πλημμυρίζοντάς μας με συναισθήματα και
συνδέει συνταιριάζοντας τις περισσότερες φορές ένα καθαρό νησί με μια μεγάλη καρδιά, έναν πολύπλευρο νου που έχει δει πολλά
και μια ανέγγιχτη ψυχή
που ξέρει και να συγκρατείται
και να ισορροπεί πολλές φορές σ' ένα ακροβατικό σχοινί!...
φιλάκια πολλά ταξιδιάρικα

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Με τη φωνή σου ταξιδεύω
Πέρα στους πέντε ωκεανούς
Με τα τραγούδια σου γυρεύω
Της μοναξιάς τους λυτρωμούς

Μια φωνή σαν μελωδία
Απ το ραδιόφωνο ηχεί
Κι είναι ο χτύπος της καρδιάς σου
Στ αυτιά μου τώρα που αντηχεί..

ღ oneiremataღ είπε...

@ΜΑΓΟΣ!,
έφερες τους μισούς στίχους απ΄το ποίημά σου σε μένα? σ΄ευχαριστώ πολύ...

φάρος ελπίδας και ζωής η αγάπη, ποθητή μούσα που στα χείλη της οι λάμψεις του λόγου,αφοπλίζουν τη σιωπή και γεννούν ρίμες και στίχους απαντήσεις στα όνειρα της ολόφωτης νυχτιάς...

Nick the greek είπε...

Πέρασα μετά από μια μακρόχρονη απουσία, να πω μια καλησπέρα και να ευχηθώ καλό μήνα σε μια αγαπητή φίλη και με καθήλωσε για ώρα εδώ η ομορφιά της ανάρτησης…

ღ oneiremataღ είπε...

@Nick the greek,
χαίρομαι φίλε μου, δεν ξέρεις πόσο απολαμβάνω τη συντροφιά συνμπλόγκερ μου που τους αρέσει να έρχονται στο χώρο μου και να ευχαριστιούνται και με τις αναρτήσεις μου...σ΄ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, αντεύχομαι το ίδιο, ένα όμορφο, ευχάριστο και δημιουργικό μήνα!...

lourdi lourdaki είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΕΠΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!

kariatida62 είπε...

Eίσαι καταπληκτική και στις απαντήσεις των σχολίων μας!:)
Κρατώ το παρακάτω που μου γράφεις:
"ο έρωτας κι ο λόγος είναι μια πράξη δύναμης κι αντίστασης στον ανέραστο και άλογο σημερινό κόσμο..και μαζί μια οικουμενική διακήρυξη του δικαιώματος του ανθρώπου να αγαπά τον άνθρωπο.."
Kαλό σου βράδυ!

ღ oneiremataღ είπε...

@lourdi lourdaki,
σ΄ευχαριστώ γλυκιά πολυτεχνίτισσα, αντεύχομαι το ίδιο και σε σένα, έναν ευχάριστο και δημιουργικό μήνα, φιλάκια

@kariatida62,
εσύ μου το λες αυτό? κατά σειρά, είμαι πολύ μετά από σένα σίγουρα πάντως...αυτή η πρόταση με εντυπωσίασε κι εμένα -άλλωστε εκφράζονται αλήθειες κοφτά μέσα σ΄αυτή που ολοι μας γνωρίζουμε-, ήταν σε σχόλιο φιλικού μπλογκ και συνόδευε το ποίημα του Νερούντα, κι επειδή ήξερα πως και σε σένα θα άρεσαν γι΄αυτό και τα πρόσθεσα στο σχόλιό μου...

~reflection~ είπε...

Πως μου ξεφυγε απυτη η Αναρτηση?...

Θεϊκια!!!

Οι εικόνες κόβουν την Ανασα......
Τοκείμενο Μαγευτικό...

Μονοπάτια εικονοποιημενα που δε θελεις να σε πανε αλλού από το Εσωτερο των Νοηματων...

Φευγω ΚαταΓοητευμενη!!!!


Φιλιά στηνΥπεροχη Μαρία και σε Σενα Υπεροχο Κορίτσι...

ღ oneiremataღ είπε...

@~reflection~

...έτυχε να πέσει πάνω στην αναμπουμπούλα και στον πανικό των σχολιασμών της μπλογκογειτονιάς για την κλωνοποίηση, γι΄αυτό ίσως...
κι εγώ απ΄ότι είδα μόλις δε σε προλαβαίνω σε εμπνεύσεις κι αναρτήσεις αυτές τις μέρες, τρέχω λοιπόν...
πόσα ευχαριστώ να πω, για τον φανταστικά υπέροχο σχολιασμό σου?... όσα και να πω θα είναι λίγα, όπως λίγα νιώθω πως είναι και τα ευχαριστώ μου στην Μαρία που μου χάρισε τις υπέροχες κι εντυπωσιακές φωτό που με εμπνέουν αφάνταστα στο να προσπαθώ να βρω στίχους να τις στολίσουν...
σ' ευχαριστώ πολύ - πολύ για τα φιλιά σου μοναδικά εκφραστική ποιήτρια της συναισθηματικής αντανάκλασης, ανταποδίδω με γλυκό φιλάκι...

ποιώ - ελένη είπε...

με φλέβες ανοιχτές
ταξιδεύω στο ανέφικτο
παίρνω δυο μέτρα ουρανό
και σε πλησιάζω
το αγαπημένο σου σώμα
το προσκυνώ με την ψυχή
της καταιγίδας
πολύ όμορφο το ποίημα σου
ψηλαφώ τις ίνες του
φιλιά πολλά

Despina είπε...

χάθηκα
στο σεργιάνι
του φιλιού σου!!!

vagnes είπε...

πολύ μεγάλο το ταλέντο σου!!

να ζωντανεύεις τις εικόνες με Αισθήματα

ღ oneiremataღ είπε...

@ποιώ-ελένη,
εκείνο το ανέφικτο που μας δυναστεύει και μας στερεί το δικαίωμα στο όνειρο και στο εφικτό καμιά φορά...
υπέροχοι οι στίχοι σου,ποιήτρια της δημιουργικής έκφρασης, αποτυπώνουν συνοπτικά το μέγεθος των αισθημάτων ίσως, που απεικόνισα τόσο περιφραστικά εγώ...σ΄ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι που σου άρεσε το ποιηματάκι μου...
να είναι που, μερικές φορές λίγα αισθήματα, μια όμορφη φωτό κι εύχεσαι η νύχτα να ’ναι ατέλειωτη, ώστε να βυθιστείς στις σκέψεις και τα ονειροπολήματά σου και στις ονειρικές επιθυμίες σου...
φιλάκι γλυκό

@Despina,
το ποτάμι της σκέψης μου
ρέοντας ορμητικά προς τις πηγές του ονείρου και του ανέλπιστα εφικτού, αλλά και τις αποτυπώσεις των συναισθημάτων σε παρέσυρε μάλλον για λίγο...και σε ταξίδεψε...χαίρομαι που με συνόδεψες σε τούτο το σεργιάνι, σ΄ευχαριστώ πολύ...φιλάκια

@vagnes,
ω, αυτό το καταφέρνεις πάντα εσύ, μα σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ ποιητή, όμως μη μου λες τόσο πολύ μεγάλα λόγια, τόσο πολύ πάνω από μένα...η αλήθεια είναι πως τούτο το ανέλπιστο δώρο με ενθουσίασε, μ΄έκανε ν΄ατενίσω μέσα στο νου και στην ψυχή, μέσα απο μαγγανοπήγαδο σκέψεων πολλών, να βρω όλα τα συναισθήματα που μου ξυπνούσαν οι εικόνες και να κάνω μια προσπάθεια να τα αποτυπώσω σε στίχους...το συναίσθημα φταίει που με παρέσυρε και πάλι για το αποτέλεσμα αυτό... σ'ευχαριστώ που για λίγο βρέθηκες κοντά στα αισθήματα των στίχων μου να διαβάζεις λίγο την ψυχή μου...