Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

μικρός χειμώνας...



σε είδα που στολίστηκες ξανά μικρός χειμώνας,
κρύβοντας απ΄το όνειρο την κάθε ομορφιά
κι είπες δε θέλεις η πληγή σελίδες να σταλάξει
να μη σε κλέψουν σώματα με χάρτινα φτερά... 





θέλησα στην αγκάλη μου και πάλι να σε κλείσω
μα η καρδιά δεν άντεξε την τόση παγωνιά,
δες γύρω σου τα λούλουδα και πάλι μπουμπουκιάζουν
και τα δεντριά θε να ντυθούν με χρώμα στα κλαριά...

μα εσύ μόνο στοχάζεσαι μ' αγκάθια στη ματιά σου,
ο ουρανός γκριζάρισε με πρόσωπα σκυθρωπά,
ο μεθυσμένος άνεμος  τη θλίψη των χειλιών σου
στα σύννεφα την ακουμπά και βρέχει στην καρδιά...

το θαύμα αυτής της άνοιξης αργεί και πάλι να ρθει,
ανήμπορο βαρυχείμωνο πλακώνει τα κορμιά,
τα βλέφαρα σφαλίστηκαν μ΄ ορμή απ΄ άγονα πάθη
που στόλισαν με βάσανα τη χάλκινη βραδιά...    ydp


21 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

και η αλήθεια είναι πως τώρα που κοιτώ απ έξω βλέπω ένα μικρό χειμώνα... όχι όμως τόσο αισθαντικό όσο ο δικός σου... και εγώ θα προτιμήσω το δικό σου μικρό χειμώνα γιατί με έκανε να νοιώσω αλλά και να χαρώ περιμένοντας το θαύμα της δικής μου άνοιξης.., που δε μπορεί... θα έρθει!

Apokalipsis999 είπε...

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης...
Εν αναμονή της άνοιξης που έρχεται,
όσο και να αντιστέκονται τα χιόνια! Πάντα θα καραδοκεί η άνοιξη να χαλάει τα σχέδια του χειμώνα. Υπομονή...

~reflection~ είπε...

Μου θύμισες λίγο τη Γουίκα

Αργεί η άνοιξη.....
όμως, μάτια μου:

Η Βοήθεια ποτέ δεν έρχεται απο Έξω..
πάντα έρχεται από Μέσα....


Κι εκεί, αν η καλλιέργεια έγινε σωστά,
ο Χειμώνας θα ξαναγίνει Καλοκαίρι..

Σε φιλώ.... ανθισμένα....

Roadartist είπε...

Αν πω πως μου αρέσει ο χειμώνας, τι θα πεις;.. Ίσως ταιριάζει με την διάθεση των ημερών.. Φιλιά :)

ποιώ - ελένη είπε...

η Άνοιξη θα μας ανταμείψει
με μελίρρυτους στίχους σαν αυτούς
υπέροχη αποτύπωση
φιλιά πολλά

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μα το θεό θα ήθελα να ήμουν μουσικός να ντύσω με ουράνια μουσική τους υπέροχους τούτους στίχους.

Ανώνυμος είπε...

Η άνοιξη κοντοφτάνει, το θαύμα της δεν αργεί....
Σε φιλώ τρυφερή μου Youla!!!

Υ.Γ.....καθώς έκανα πιο ιδιωτικό το μπλογκ μου αν θες στειλε μου mail στο liliumaki@hotmail.com για να σου στειλω την προσκληση, δεν εβρισκα κατι στο προφιλ σου για να σε ειδοποιησω!!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

η Άνοιξη μια εποχή-μύθος και αναγέννησης...

μια εποχή που μπορείς, ονειρεμένη μου, να την "ζήσεις" μέσα σε κάθε εποχή...

ν' ανθίσεις μπορείς μέσα στον χειμώνα...

Ανώνυμος είπε...

Το ποίημα καλό.

Την άνοιξη την κουβαλάμε μέσα μας, Όταν ανθίζουμε τα βλέπουμε όλα γύρω μας ανθισμένα.

Στο εύχομαι.

ღ oneiremataღ είπε...

@ΕΚΦΡΑΣΟΥ,
ναι τελικά η άνοιξη δεν μας έκανε τη χάρη γλυκιά μου, κι επέτρεψε στο χειμώνα να παραμείνει αισθητός...μα πάνω από όλα εκείνος ο χειμώνας που μας πληγώνει τις καρδιές μας καθημερινά είναι που δεν υποφέρεται...γι΄αυτό παλεύουμε να διώξουμε το χειμώνα από μέσα μας... φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@Apokalipsis999,
υπομονή...δεν μου είναι άγνωστη η λέξη και ναι, η άνοιξη θα προβάλει και πάλι, να διώξει τον χειμώνα...η Περσεφόνη έχει ήδη βρει στο κεφαλόσκαλο της επιστροφή της, ας την προϋπαντήσουμε...
τον άλλον το χειμώνα μέσα μας όμως, πρέπει να καταπολεμήσουμε και να διώξουμε, κι εκείνο που δε βοηθάει είναι η παγωνιά που ξεσπάει με την απανθρωπιά γύρω μας καθημερινά...φιλάκια πολλά, καλό σου βράδυ

ღ oneiremataღ είπε...

@~reflection~
άκου τα μέσα μου, πάλλονται
καθώς το κόκκινο της άνοιξης
ρέει στις φλέβες μου..
η φλόγα δε σβήνει
συνεχίζει να καίει
όσο η καρδιά χτυπά
στο ρυθμό του νου
μα τα έξω
παγώνουν στο χειμώνα
που κάθε αίσθηση παγιδεύει και κατακλύζει
κι οι σκέψεις αιωρούνται μετέωρες ανάμεσα στη θέρμη και στην ψύχρα..
γι΄ αυτό ο ενθουσιασμός κρύφτηκε πίσω απ΄τους στοχασμούς μικρού χειμώνα..
θα ΄ρθει η άνοιξη κι ας αργήσει, το νιώθω..
φιλάκια γλυκά

ღ oneiremataღ είπε...

@Roadartist,
ναι, κουκλίτσα μου η διάθεση που συμβαδίζει με τα γεγονότα των ημερών, φταίει για πολλά.. και για τον χειμώνα στην ψυχή.. γι΄αυτό ελπίδες σκορπάει ο ερχομός της άνοιξης...
πάντως εμένα και σαν εποχή, ο χειμώνας δε με εκφράζει ούτε μου αρέσει τόσο...φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

@ποιώ-ελένη,
σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ για τα τόσο όμορφα λόγια, χαίρομαι που κι εσύ ποιήτρια της δημιουργικής έκφρασης, πιστεύεις πως η άνοιξη πάντα αποζημιώνει για όλες τις κακουχίες μιας βαρυχειμωνιάς...φιλάκια γλυκά

ღ oneiremataღ είπε...

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ,
πες μου πως εσύ το έγραψες αυτό, πως του ξέφυγες του ...?μα ναι, τι λέω, είπαμε εκείνος δε μπορεί να γράψει σωστή κι ολοκληρωμένη πρόταση...
σ΄ευχαριστώ για τα πάντα καλά κι ενθαρρυντικά σου λόγια Χριστόφορε, έχεις πάντα τον μοναδικό σου τρόπο κάνεις τον άλλον να αισθάνεται σπουδαία και τυχερή που έχει φίλους όπως εσύ...φιλάκια πολλά

ღ oneiremataღ είπε...

Lilium,
έτσι ακριβώς λουλουδάκι μου ευαίσθητο, όπως τα λες, με αισιοδοξίας ανοιξιάτικες πνοές στις σκέψεις και στους συλλογισμούς μας, να διώξουμε το μικρό χειμώνα μας...
φιλάκια γλυκά, κι ευχαριστώ και πάλι για τις προσκλήσεις φιλίας

ღ oneiremataღ είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
αυτή την προοπτική που τα λόγια σου ομορφιά μου χάραξαν στους συλλογισμούς μου, αν και την ήξερα κι υπήρχε κάπου μέσα μου, νιώθω πως οι δικές σου σκέψεις είναι που την έκαναν ακόμα πιο πολύ προσιτή κι έντονη και πάλι, καθώς κατάφεραν να διαλύσουν τις σκιές που οι χειμώνες κατάφεραν να δημιουργήσουν...όμορφες σκέψεις πολύ, σ' ευχαριστώ...φιλάκια γλυκά

ღ oneiremataღ είπε...

@GiP,
ναι το ξέρω, το είπαμε πως έτσι είναι, απλά οι τόσοι χειμώνας επηρεάζουν την άνοιξη μέσα μας και δεν της επιτρέπουν να ανθίσει και να μοσχοβολήσει μερικές φορές...ήταν μια τέτοια στιγμή που κράτησε λίγο παραπάνω...πάντα η άνοιξη που προβάλει θα είναι το ζητούμενο, για μένα και για όλους μας...ευχαριστώ, φιλάκια πολλά

lisa είπε...

Υπέροχο!
Και'γω την νοιώθω αυτή την παγωνιά παιδί της Ανοιξης τη λατρεύω με τα χρώματα και τις μυρωδιές της.
Πόσο μάλλον όταν εκφράζονται στα συναισθήματά μας!
Υπομονή δεν αργεί!

Φιλιά θαλασσινά!

ღ oneiremataღ είπε...

@ lisa,
όλα τα παιδιά της άνοιξης, έχουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία κι αδυναμία στην εποχή και σε ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει, γι΄αυτό και την αναζητούμε πιο πολύ... να ΄σαι καλά γλυκιά μου, φιλάκια

Μάγια είπε...

Πολύ μου άρεσε!! Η άνοιξη όπου να' ναι θα φανεί στις καρδιές μας!!