σε είδα που στολίστηκες ξανά μικρός χειμώνας,
κρύβοντας απ΄το όνειρο την κάθε ομορφιά
κι είπες δε θέλεις η πληγή σελίδες να σταλάξει
να μη σε κλέψουν σώματα με χάρτινα φτερά...
θέλησα στην αγκάλη μου και πάλι να σε κλείσω
μα η καρδιά δεν άντεξε την τόση παγωνιά,
δες γύρω σου τα λούλουδα και πάλι μπουμπουκιάζουν
και τα δεντριά θε να ντυθούν με χρώμα στα κλαριά...
μα εσύ μόνο στοχάζεσαι μ' αγκάθια στη ματιά σου,
ο ουρανός γκριζάρισε με πρόσωπα σκυθρωπά,
ο ουρανός γκριζάρισε με πρόσωπα σκυθρωπά,
ο μεθυσμένος άνεμος τη θλίψη των χειλιών σου
στα σύννεφα την ακουμπά και βρέχει στην καρδιά...
το θαύμα αυτής της άνοιξης αργεί και πάλι να ρθει,
ανήμπορο βαρυχείμωνο πλακώνει τα κορμιά,
τα βλέφαρα σφαλίστηκαν μ΄ ορμή απ΄ άγονα πάθη
ανήμπορο βαρυχείμωνο πλακώνει τα κορμιά,
τα βλέφαρα σφαλίστηκαν μ΄ ορμή απ΄ άγονα πάθη
που στόλισαν με βάσανα τη χάλκινη βραδιά... ydp
21 σχόλια:
και η αλήθεια είναι πως τώρα που κοιτώ απ έξω βλέπω ένα μικρό χειμώνα... όχι όμως τόσο αισθαντικό όσο ο δικός σου... και εγώ θα προτιμήσω το δικό σου μικρό χειμώνα γιατί με έκανε να νοιώσω αλλά και να χαρώ περιμένοντας το θαύμα της δικής μου άνοιξης.., που δε μπορεί... θα έρθει!
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης...
Εν αναμονή της άνοιξης που έρχεται,
όσο και να αντιστέκονται τα χιόνια! Πάντα θα καραδοκεί η άνοιξη να χαλάει τα σχέδια του χειμώνα. Υπομονή...
Μου θύμισες λίγο τη Γουίκα
Αργεί η άνοιξη.....
όμως, μάτια μου:
Η Βοήθεια ποτέ δεν έρχεται απο Έξω..
πάντα έρχεται από Μέσα....
Κι εκεί, αν η καλλιέργεια έγινε σωστά,
ο Χειμώνας θα ξαναγίνει Καλοκαίρι..
Σε φιλώ.... ανθισμένα....
Αν πω πως μου αρέσει ο χειμώνας, τι θα πεις;.. Ίσως ταιριάζει με την διάθεση των ημερών.. Φιλιά :)
η Άνοιξη θα μας ανταμείψει
με μελίρρυτους στίχους σαν αυτούς
υπέροχη αποτύπωση
φιλιά πολλά
Μα το θεό θα ήθελα να ήμουν μουσικός να ντύσω με ουράνια μουσική τους υπέροχους τούτους στίχους.
Η άνοιξη κοντοφτάνει, το θαύμα της δεν αργεί....
Σε φιλώ τρυφερή μου Youla!!!
Υ.Γ.....καθώς έκανα πιο ιδιωτικό το μπλογκ μου αν θες στειλε μου mail στο liliumaki@hotmail.com για να σου στειλω την προσκληση, δεν εβρισκα κατι στο προφιλ σου για να σε ειδοποιησω!!
η Άνοιξη μια εποχή-μύθος και αναγέννησης...
μια εποχή που μπορείς, ονειρεμένη μου, να την "ζήσεις" μέσα σε κάθε εποχή...
ν' ανθίσεις μπορείς μέσα στον χειμώνα...
Το ποίημα καλό.
Την άνοιξη την κουβαλάμε μέσα μας, Όταν ανθίζουμε τα βλέπουμε όλα γύρω μας ανθισμένα.
Στο εύχομαι.
@ΕΚΦΡΑΣΟΥ,
ναι τελικά η άνοιξη δεν μας έκανε τη χάρη γλυκιά μου, κι επέτρεψε στο χειμώνα να παραμείνει αισθητός...μα πάνω από όλα εκείνος ο χειμώνας που μας πληγώνει τις καρδιές μας καθημερινά είναι που δεν υποφέρεται...γι΄αυτό παλεύουμε να διώξουμε το χειμώνα από μέσα μας... φιλάκια πολλά
@Apokalipsis999,
υπομονή...δεν μου είναι άγνωστη η λέξη και ναι, η άνοιξη θα προβάλει και πάλι, να διώξει τον χειμώνα...η Περσεφόνη έχει ήδη βρει στο κεφαλόσκαλο της επιστροφή της, ας την προϋπαντήσουμε...
τον άλλον το χειμώνα μέσα μας όμως, πρέπει να καταπολεμήσουμε και να διώξουμε, κι εκείνο που δε βοηθάει είναι η παγωνιά που ξεσπάει με την απανθρωπιά γύρω μας καθημερινά...φιλάκια πολλά, καλό σου βράδυ
@~reflection~
άκου τα μέσα μου, πάλλονται
καθώς το κόκκινο της άνοιξης
ρέει στις φλέβες μου..
η φλόγα δε σβήνει
συνεχίζει να καίει
όσο η καρδιά χτυπά
στο ρυθμό του νου
μα τα έξω
παγώνουν στο χειμώνα
που κάθε αίσθηση παγιδεύει και κατακλύζει
κι οι σκέψεις αιωρούνται μετέωρες ανάμεσα στη θέρμη και στην ψύχρα..
γι΄ αυτό ο ενθουσιασμός κρύφτηκε πίσω απ΄τους στοχασμούς μικρού χειμώνα..
θα ΄ρθει η άνοιξη κι ας αργήσει, το νιώθω..
φιλάκια γλυκά
@Roadartist,
ναι, κουκλίτσα μου η διάθεση που συμβαδίζει με τα γεγονότα των ημερών, φταίει για πολλά.. και για τον χειμώνα στην ψυχή.. γι΄αυτό ελπίδες σκορπάει ο ερχομός της άνοιξης...
πάντως εμένα και σαν εποχή, ο χειμώνας δε με εκφράζει ούτε μου αρέσει τόσο...φιλάκια πολλά
@ποιώ-ελένη,
σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ για τα τόσο όμορφα λόγια, χαίρομαι που κι εσύ ποιήτρια της δημιουργικής έκφρασης, πιστεύεις πως η άνοιξη πάντα αποζημιώνει για όλες τις κακουχίες μιας βαρυχειμωνιάς...φιλάκια γλυκά
@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ,
πες μου πως εσύ το έγραψες αυτό, πως του ξέφυγες του ...?μα ναι, τι λέω, είπαμε εκείνος δε μπορεί να γράψει σωστή κι ολοκληρωμένη πρόταση...
σ΄ευχαριστώ για τα πάντα καλά κι ενθαρρυντικά σου λόγια Χριστόφορε, έχεις πάντα τον μοναδικό σου τρόπο κάνεις τον άλλον να αισθάνεται σπουδαία και τυχερή που έχει φίλους όπως εσύ...φιλάκια πολλά
Lilium,
έτσι ακριβώς λουλουδάκι μου ευαίσθητο, όπως τα λες, με αισιοδοξίας ανοιξιάτικες πνοές στις σκέψεις και στους συλλογισμούς μας, να διώξουμε το μικρό χειμώνα μας...
φιλάκια γλυκά, κι ευχαριστώ και πάλι για τις προσκλήσεις φιλίας
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,
αυτή την προοπτική που τα λόγια σου ομορφιά μου χάραξαν στους συλλογισμούς μου, αν και την ήξερα κι υπήρχε κάπου μέσα μου, νιώθω πως οι δικές σου σκέψεις είναι που την έκαναν ακόμα πιο πολύ προσιτή κι έντονη και πάλι, καθώς κατάφεραν να διαλύσουν τις σκιές που οι χειμώνες κατάφεραν να δημιουργήσουν...όμορφες σκέψεις πολύ, σ' ευχαριστώ...φιλάκια γλυκά
@GiP,
ναι το ξέρω, το είπαμε πως έτσι είναι, απλά οι τόσοι χειμώνας επηρεάζουν την άνοιξη μέσα μας και δεν της επιτρέπουν να ανθίσει και να μοσχοβολήσει μερικές φορές...ήταν μια τέτοια στιγμή που κράτησε λίγο παραπάνω...πάντα η άνοιξη που προβάλει θα είναι το ζητούμενο, για μένα και για όλους μας...ευχαριστώ, φιλάκια πολλά
Υπέροχο!
Και'γω την νοιώθω αυτή την παγωνιά παιδί της Ανοιξης τη λατρεύω με τα χρώματα και τις μυρωδιές της.
Πόσο μάλλον όταν εκφράζονται στα συναισθήματά μας!
Υπομονή δεν αργεί!
Φιλιά θαλασσινά!
@ lisa,
όλα τα παιδιά της άνοιξης, έχουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία κι αδυναμία στην εποχή και σε ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει, γι΄αυτό και την αναζητούμε πιο πολύ... να ΄σαι καλά γλυκιά μου, φιλάκια
Πολύ μου άρεσε!! Η άνοιξη όπου να' ναι θα φανεί στις καρδιές μας!!
Δημοσίευση σχολίου