Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

άμα μπορείς...να ΄ρχεσαι μάνα...


πεθύμησα την αγκαλιά σου απόψε μάνα

πες μου πως θα ρθεις..

να σβήσω τα φώτα,

ν' ανάψω το μικρό καντηλάκι

να σε προσμένω...


ξέρω πως έρχονται οι ψυχές

κοντά μας,

όταν δεν τις κουβαλάμε μέσα μας ήδη,

κλεισμένες στην καρδιά μας..

σπρωγμένες από κάτι,

-την λαχτάρα τους και την λαχτάρα μας-'

κι όταν η λαχτάρα τους είναι μεγάλη,

μέσ' από δικές τους κρυφές διαδρομές, έρχονται

συμπλέοντας στο ταξίδι μας

αρωγοί και φύλακες άγγελοι...


νιώθω την αύρα σου να με τυλίγει μάνα

σα τότε που μικρό παιδί

μ έκρυβες στις φτερούγες σου...



αποζητώ το χάδι σου το στοργικό,

σαν τη ματιά σου..

όπως τότε που σκούπιζες

τα δάκρυα και τον πόνο μου...


γιατί είσαι όμως λυπημένη?

βλέπεις το μαρασμό,

που σαν ομίχλη μ΄έχει ντύσει...


μόνο η ανάμνησή σου μάνα

και τα λουλούδια της άνοιξης

μοσχοβολούν το ίδιο...


άμα μπορείς..

να ΄ρχεσαι μάνα...

μου το υποσχέθηκες........



ydp ~ 20/11/2012