Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013



Στίχοι: Θοδωρής Μαραντίνης

Μουσική: Θοδωρής Μαραντίνης

1. Onirama





Σαν να είναι ο ήλιος κρυμμένος
Δεν πονάς και γελάς μουδιασμένος
Σαν να τελειώνει ο χρόνος
Σαν να μη χωράει ο κόσμος όλος

Σαν να υπάρχει μόνο ένα χρώμα
Η άνοιξη δεν ήρθε ακόμα
Σαν μια ξεκούρδιστη μπάντα
Τίποτα δεν κρατάει πια για πάντα

Ένα για όλους
Κι όλοι γι’ αυτόν
Θα βγω στους δρόμους
Στη Χώρα των Τρελών

Σαν να μην υπάρχει αύριο
Θα κρυφτώ, θα χαθώ κάπου στο άπειρο
Σαν να μην υπάρχει σήμερα
Τ’ άγρια διώξαν τα ήμερα

Ένα για όλους
Κι όλοι γι’ αυτόν
Θα βγω στους δρόμους
Στη Χώρα των Τρελών

Ένα για όλους
Κι όλοι γι’ αυτόν
Θα βγω στους δρόμους
Στη Χώρα των Τρελών


(乂ღ˘⌣˘)ノ♥ヽ(ˆ⌣ˆ)ヾ(ღ˘⌣˘)♥( ^◡^)っ✂❤



Στίχοι:
Θοδωρής Μαραντίνης
Μουσική:
Θοδωρής Μαραντίνης
2. Onirama


Ίσως δεν έπρεπε να ελπίζω, μόνο να προσπαθώ
Δεν έπρεπε να αγγίζω κι έτσι απλά να περνώ
Το βλέμμα μου να ρίχνω και να λέω ευχαριστώ
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Ίσως δεν έπρεπε να πω τόσο νωρίς το "σ’ αγαπώ"
Δεν έπρεπε να πίνω στο όνομα σου νερό
Να μείνω λίγο ακόμα γι’ άλλο ένα ποτό
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει μια μέρα
Κι ό,τι τελειώνει αρχίζει πάλι ξανά
Μα όταν γυρίσει ο τροχός, ο φτωχός θα’ μαι εγώ
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Ίσως δεν έπρεπε να παίξω με τη μοίρα μου κρυφτό
Όσα δεν ξέρεις να σου λέω πως τα ξέρω εγώ
Κι όνειρα πριν κάνω να ρωτάω το Θεό
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Ίσως δεν έπρεπε ν’ αγγίξω το δικό σου ουρανό
Να ρίξω μαύρη πέτρα και ν’ αποκοιμηθώ
Να ψάχνω την αγάπη στη συνήθεια κι εγώ
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει μια μέρα
Κι ό,τι τελειώνει αρχίζει πάλι ξανά
Μα όταν γυρίσει ο τροχός, ο φτωχός θα’ μαι εγώ
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Θα τρελαθώ, θα τρελαθώ, θα τρελαθώ

Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει μια μέρα
Κι ό,τι τελειώνει αρχίζει πάλι ξανά
Μα όταν γυρίσει ο τροχός, ο φτωχός θα’ μαι εγώ
Δεν αντέχω, θα τρελαθώ

Κι ένας Θεός ξέρει τι μας περιμένει
Κι αν πίσω ρέμα και πιο κάτω ο γκρεμός
Κι αν δε γυρίσει ο τροχός, ο φτωχός πάλι εγώ
Δεν αντέχω, σβήσε το φως

                    (ღ˘⌣˘ღ)