Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...

Άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει...
Στο μούχρωμα της μέρας μπαλκονάκι ολάνθιστο, γιασεμί και γαζία αρώματα κι ευωδιές χαρίζουν, λουλούδια και χρώματα, πουλιά και θαύματα στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν... Και χιλιάδες αστέρια στο ουράνιο νεφέλωμα λάμψη και φως τριγύρω σκορπίζουν και πάλι, ιστορούν την απόχη του χρόνου του άφθαρτου καθώς άνοιξη πάντα και παντού θα προβάλλει... ydp




Σου γλυκοψιθυρίζω παραμύθια να σε ταξιδέψουν στην όμορφη χώρα του ονειρικού... κλείσε τα μάτια, δεν θα κάνω θόρυβο, να μη σε ξυπνήσω απότομα...σε παραδίδω στην μυστική μέθη του ονείρου σου, να τεντωθείς ελεύθερα στην αγκαλιά της νυχτιάς, να σε χαϊδέψει το φως της, να χαμογελάσει στα μάτια σου και στην ψυχή σου... να μπλεχτούν αηδόνια στα νεραϊδένια σου μαλλιά, να πλέξουν τη φωλιά τους... να φυτρώσουν λουλούδια στα χείλη σου, να ευωδιάσουν και να στολίσουν τα σκαλοπάτια του μονοπατιού της φαντασίας... κι ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος, δίνοντας ζωντάνια και χροιά στα χρώματα των μυθευμάτων...ydp








Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

κάτι...κάπως να το γράψω...

butterfly Pictures, Images and Photos

κάτι ήθελα να γράψω πάλι...

λέξεις με ρύμες να ενώσω

σε συνεκτικό ενιαίο σύνολο...

όμως πεταλουδίτσες οι λέξεις

πολύχρωμες, διάφανες,

πετούν τριγύρω μου

περιφρονώντας την απόχη μου...

όμορφες πεταλούδες, 

άπιαστες, ξεφεύγουν...

σαν τη μοναδικότητα της στιγμής 

που χάνεται...

έρημος το μικρό μου τετράδιο,

καλύπτεται μόνο από κόκκους ινών,

άσπρες, κάτασπρες κουκίδες...

κι οι λέξεις διάφανες, 

λάμπουν στο φως,

ψηφίδες χρωμάτων,

διάχυτες αντανακλάσεις...

ξάφνου μαζεύονται  σε σμάρι

αφήνοντας σημάδια ουράνιου τόξου,

αποτυπώνοντας τα χνάρια τους,

δίνοντας πνοή στο χαρτάκι...

μουντζουρώνουν φλοισβίσματα, 

χρωματίζουν το γκρίζο 

της καθημερινότητάς μου...

όαση δροσιάς κι απόλαυσης, μυστική,

εικόνες όμορφες δεξιοτεχνίας......... ydp



10 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Ό,τι είναι να ειπωθεί, θα ειπωθεί από μονο του..
και διάφανο ακόμη, θα διαβαστει...
και το μνμ θα ταξιδέψει....

μείνε ήσυχη κουκλίτσα....

φιλια..

IonnKorr είπε...

Καλά
- η φωτό άπαιχτη.
- το ποιηματάκι κάπως βαρύ γλυκό (κατάχρηση στην ζάχαρη)
- και η Ονειρομάτα άφαντη!

ღ oneiremataღ είπε...

@Κάκια μου,
τα λόγια σου αποπνέουν σιγουριά και αισιοδοξία, μου θυμίζουν τα μηνύματα της γλυκιά συνωμοσίας του σύμπαντος που αναφέρει ο Coelho στον Αλχημιστή...
κι όμως μερικές φορές οι λέξεις δεν βγαίνουν εύκολα απ΄τα χείλη, δεν πειθαρχούν και δε γράφονται στο χαρτί, το σώμα μας αδυνατεί να περάσει τα μηνύματα που πρέπει προς τα έξω...τότε ανατρέπεται το σενάριο της περιβόητης συνωμοσίας... κι άλλες φορές πάλι, η θεά Τύχη θέλοντας να εξυψώσει το μεγαλείο της, μας χαμογελά διάπλατα και γίνονται όλα άμεσα από μόνα τους, σαν να τα έχει αγγίξει και μαγέψει με το ραβδάκι της...
πολλά γλυκά φιλάκια Ποιήτρια των Συναισθημάτων :-)))))

ღ oneiremataღ είπε...

@Ίωνα,
πως φαίνεται πως έρχεσαι από καφέ ή πως πίνεις καφέ ίσως... άκου βαρύ γλυκό...πάλι καλά που δεν έγραψες και για φουσκάλες... χα χα χα
τελικά όμως μ' αρέσει που το νιώθεις ζαχαρωμένο... που είναι ένα ζαχαρένιο ποίημά μου' και που δεν γκρινιάζεις πάλι ότι δεν σ΄ αρέσουν αυτά που γράφω...
έλειπα ναι, αλλά εμφανίστηκα τώρα... καλό σου βράδυ από δω :-)))))

Theodosia είπε...

"χρωματίζουν το γκρίζο της καθημερινότητάς μου"... κι εγώ ψάχνω απεγνωσμένα μια μικρή πεταλουδίτσα να χρωματίσει το γκρίζο της δικής μου καθημερινότητας.

ღ oneiremataღ είπε...

@Θεοδοσία,
κάπου αλλού το πας εσύ, εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις...εγώ πάλι εδώ μιλάω για τις λέξεις που γίνονται ποιήματα, κείμενα... oneiremata. Κάτι θα ξέρεις εσύ, αν και μάλλον το έχεις ξεπεράσει το στάδιο κι οι λέξεις σε σένα έρχονται εύκολα και γίνονται αναρτήσεις στο Θολό Τοπίο... :-)))

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Το φοβερό άγχος της λευκής σελίδας. Το αποδίδεις τόσο γλαφυρά και τόσο πολύχρωμα που για τον αναγνώστη σου γίνεται απόλαυση.

ღ oneiremataღ είπε...

@Χριστόφορε,
σ΄ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!...πάντως μάλλον απίστευτο μου φαίνεται να γνωρίζεις εσύ το άγχος αυτό της λευκής σελίδας...και πού να δεις πόσο άγχος είχα μέχρι να καταφέρω να το περιγράψω - αφού το΄χω διορθώσει και 3-4 φορές από τότε που το ανάρτησα - ...

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά πολύ φοβερή η φωτογραφία που έχεις βάλει.

ღ oneiremataღ είπε...

simblogko είδες, πόσο ωραία είναι?!!... Θα σου πω που τη βρήκα...